با سلام، در رابطه با موضع جمهوری اسلامی ایران در قبال دولت السیسی نکات زیر قابل ذکر است:

1- ژنرال السیسی یکی از نکات مورد نظر خود در برقراری ارتباط با ایران را نحوه تعامل و رفتار ایران با کشورهای حوزه خلیج فارس و برطرف نمودن نگرانی های امنیتی در این مورد ذکر کرده بود. بنابراین حضور نماینده جمهوری اسلامی ایران در مراسم تحلیف وی پیامی به کشورهای حوزه جنوبی خلیج فارس و همسایگان مبنی بر این که ایران خواستار گسترش روابط برادرانه با همسایگان خود می باشد.

2- در دوره محمد مرسی، علی رغم تلاش ایران بر برقراری ارتباط با این کشور ، متأسفانه منتخبین مردم مصر با پشت پا زدن به آرمان های مردم ، فریب وعده های آمریکا را خورده و حتی بر روابط با رژیم صهیونیستی تاکید ورزیدند. به افراط گرایی دامن زده و از تروریست هایی که علیه دولت قانونی بشار اسد در سوریه می جنگیدند ، حمایت نمودند. دعوت از رییس جمهور کشورمان و گفتگوی آقای السیسی با نماینده اعزامی ایران، حداقل، بیانگر مخالفت عملی السیسی با تکفیر شیعیان است و خود می تواند یک نکته مثبت قلمداد شود.

3- بعد از کودتای السیسی، مخالفت هایی با این اقدام صورت گرفت و حتی مردم معترض توسط ارتش این کشور مورد کشتار قرار گرفتند و قطعاً این کشتار و کودتا قابل گذشت و بخشش نیست . لیکن آیا برقراری و سرکار آمدن یک دولت با رای حداقلی که حمایت بخشی از نخبگان و سیاسیون مصر را با خود همراه ساخته است گزینه مطلوب است و یا این که ادامه کشتار و جنگ داخلی در کشور مصر ؟ اگر بر اساس پیشنهاد نخبگان و دلسوزان به مردم مصر مبنی بر اتخاذ راهی برای جلوگیری از کشتار ، این مسیر حداقلی طراحی شده باشد، آیا این مسیر بهتر از مسیر کشتار نیست؟

4- ژنرال السیسی هرچند با کودتا بر سر کار آمد و منتخب مردم را برکنار نمود لیکن بر این باور رسیده است که امکان بازگشت به دوران دیکتاتوری سابق وجود ندارد لذا سعی کرد با وجهه ی مردمی و دموکراتیک به ادامه کار خود بدهد و بر همین اساس اقدام به برگزاری یک انتخابات و با حضور دیگر نامزدها نمود. هر چند ممکن است این انتخابات واقعاً مردمی و آزاد نبوده و مهندسی شده بوده باشد ، لیکن نفس قبول این حقیقت که مصر دوره جدیدی را آغاز کرده و دیگر دیکتاتوری به شکل سابق در آن پذیرفته نیست ، نکته قابل تأملی است .

5- جمهوری اسلامی ایران در قبال دعوت رسمی دولت مصر از رییس جمهور کشورمان، در سطح معاون وزیر، نماینده اعزام نمود . این بدان معنی است که علاوه بر این که ایران به طور کامل موافق فرآیند طی شده در مصر نیست لیکن نگاه به آینده دارد و امیدوار است شرایط به گونه ای رقم بخورد که خواست مردم مصر محقق شده و این کشور روی آرامش را ببیند. قطعاً اگر ایران تمایلی به برقراری آشتی در مصر داشته باشد ، برای رایزنی های آینده، باید یک ارتباط حداقلی را در این مرحله ایجاد می نمود.یکی از مسایل مورد توجه ایران، برقراری تعامل با جامعه نخبگان مصر بوده است متأسفانه در دولت مبارک این ارتباط تقریباً قطع بود و بعد از دولت مبارک نیز این امر به نحو مطلوب محقق نشد . ایران تمایل ندارد که این ارتباط به طور کامل مشابه دوران مبارک ، مجدداً قطع گردد. ایران تمایل دارد به جای دفتر حافظ منافع در کشور مصر با جمعیتی مسلمان و دارای فرهنگ کهن و تأثیر گذار در جهان عرب، سفارتخانه و سفیر داشته باشد و تعاملات و مراودات فرهنگی بین نخبگان و مردم دو کشور گسترش یابد. نباید از خاطر به دور داشت که بخشی از تلاش تکفیری ها در مصر ، زدودن فرهنگ «دوستی و محبت به اهل بیت» در این کشور است.(به نقل از: خبرکزاری و سایت فارس)