۱۳۹۳/۰۲/۳۱
–
۱۵۲۳ بازدید
دو ایه از قران که بیان کننده دعوت جهانی پیامبر اسلام میباشد را بنویسید؟
پرسشگر محترم با سلام و تشکر از ارتباطتان با این مرکز
آیات متعددی از قرآن دلالت بر جهانی بودن رسالت پیامبر اکرم(ص) دارد که به نمونه هایی اشاره می شود:
1ـ رسول همگان
«قل یا ایّها النّاس انّی رسول اللّه الیکم جمیعاً الّذی له ملک السّموات و الارض؛(اعراف/ 158) بگو: ای مردم من فرستاده خدا به سوی همه شما هستم همان خدایی که حکومت آسمانها و زمین از آن اوست.» در حدیثی از امام مجتبی (ع) چنین می خوانیم: عده ای از یهودیان نزد پیامبر(ص) آمدند و گفتند: ای محمّد تویی که گمان می بری فرستاده خدایی و همانند موسی(ع) بر تو وحی فرستاده می شود؟! پیامبر اکرم(ص) کمی سکوت کرد، سپس فرمود: آری منم سید فرزندان آدم و به این افتخار نمی کنم، من خاتم پیامبران و پیشوای پرهیزکاران و فرستاده پروردگار جهانیانم. آنها سؤال کردند به سوی چه کسی؟ به سوی عرب یا عجم یا ما (یهودیان)؟ خداوند آیه فوق را نازل فرمود: و با صراحت جهانی بودن رسالت آن حضرت را به تمام بشریّت اعلام نمود.
2ـ مبعوث برای جهانیان
«و ما ارسلناک الّا کافّة للنّاس بشیراً و نذیراً ولکنّ اکثر النّاس لایعلمون؛(سبا/ 28) ما تو را جز برای همه مردم نفرستادیم تا (آنها را به پاداشهای الهی) بشارت دهی و (از عذاب او) بترسانی ولی اکثر مردم نمی دانند.»
این آیه به خوبی عمومیّت و جهانی بودن رسالت پیغمبر را می رساند و خود نیز فرمود: «بعثت الی الاحمر و الاسود؛ من به سوی (تمامی انسانها از) سرخ و سیاه مبعوث شده ام.»
3ـ رحمت برای جهانیان
«و ما ارسلناک الا رحمة للعالمین؛(انبیاء/ 107) ما تو را جز برای رحمت جهانیان نفرستادیم.» عموم مردم دنیا اعم از مؤمن و کافر مرهون رحمت پیامبر خاتمند چرا که حضرت محمد(ص) نشر آیینی را به عهده گرفته است که سبب نجات همگان است منتهی عده ای از این رحمت الهی یا به عمد یا از روی بی خبری بهره نمی برند. رحمت بودن پیامبر اکرم(ص) نه برای زمینیان است که آسمانیان را نیز در بر می گیرد. شاهد مدّعا حدیث ذیل است بعد از نزول آیه فوق، پیامبر از جبرئیل پرسید: آیا چیزی از این رحمت عائد تو شد. جبرئیل در پاسخ عرض کرد: بلی من از پایان کار خویش بیمناک بودم، امّا به خاطر آیه ای که در قرآن بر تو نازل شد از وضع خود مطمئن شدم آنجا که خداوند مرا با این جمله مدح کرده «ذی قوّةٍ عند ذی العرش مکین؛ صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش، مقام والایی دارد.»
4ـ قرآن برای همه است
«و اوحی الیّ هذا القرآن لانذرکم به و من بلغ؛(انعام/ 19) این قرآن را بر من وحی کرده است تا شما و تمام کسانی را که این قرآن به آنها می رسد انذار کنم.»
جمله «و من بلغ» بخوبی رسالت جهانی قرآن و دعوت عمومی و همگانی آن را اعلام می دارد تعبیری از این کوتاهتر و جامعتر برای ادای این منظور تصور نمی شود و دقّت در وسعت آن می تواند هرگونه ابهامی را در مورد عدم اختصاص دعوت قرآن به نژاد عرب و یا زمان و منطقه خاصی بر طرف سازد.
حوزه نت
آیات متعددی از قرآن دلالت بر جهانی بودن رسالت پیامبر اکرم(ص) دارد که به نمونه هایی اشاره می شود:
1ـ رسول همگان
«قل یا ایّها النّاس انّی رسول اللّه الیکم جمیعاً الّذی له ملک السّموات و الارض؛(اعراف/ 158) بگو: ای مردم من فرستاده خدا به سوی همه شما هستم همان خدایی که حکومت آسمانها و زمین از آن اوست.» در حدیثی از امام مجتبی (ع) چنین می خوانیم: عده ای از یهودیان نزد پیامبر(ص) آمدند و گفتند: ای محمّد تویی که گمان می بری فرستاده خدایی و همانند موسی(ع) بر تو وحی فرستاده می شود؟! پیامبر اکرم(ص) کمی سکوت کرد، سپس فرمود: آری منم سید فرزندان آدم و به این افتخار نمی کنم، من خاتم پیامبران و پیشوای پرهیزکاران و فرستاده پروردگار جهانیانم. آنها سؤال کردند به سوی چه کسی؟ به سوی عرب یا عجم یا ما (یهودیان)؟ خداوند آیه فوق را نازل فرمود: و با صراحت جهانی بودن رسالت آن حضرت را به تمام بشریّت اعلام نمود.
2ـ مبعوث برای جهانیان
«و ما ارسلناک الّا کافّة للنّاس بشیراً و نذیراً ولکنّ اکثر النّاس لایعلمون؛(سبا/ 28) ما تو را جز برای همه مردم نفرستادیم تا (آنها را به پاداشهای الهی) بشارت دهی و (از عذاب او) بترسانی ولی اکثر مردم نمی دانند.»
این آیه به خوبی عمومیّت و جهانی بودن رسالت پیغمبر را می رساند و خود نیز فرمود: «بعثت الی الاحمر و الاسود؛ من به سوی (تمامی انسانها از) سرخ و سیاه مبعوث شده ام.»
3ـ رحمت برای جهانیان
«و ما ارسلناک الا رحمة للعالمین؛(انبیاء/ 107) ما تو را جز برای رحمت جهانیان نفرستادیم.» عموم مردم دنیا اعم از مؤمن و کافر مرهون رحمت پیامبر خاتمند چرا که حضرت محمد(ص) نشر آیینی را به عهده گرفته است که سبب نجات همگان است منتهی عده ای از این رحمت الهی یا به عمد یا از روی بی خبری بهره نمی برند. رحمت بودن پیامبر اکرم(ص) نه برای زمینیان است که آسمانیان را نیز در بر می گیرد. شاهد مدّعا حدیث ذیل است بعد از نزول آیه فوق، پیامبر از جبرئیل پرسید: آیا چیزی از این رحمت عائد تو شد. جبرئیل در پاسخ عرض کرد: بلی من از پایان کار خویش بیمناک بودم، امّا به خاطر آیه ای که در قرآن بر تو نازل شد از وضع خود مطمئن شدم آنجا که خداوند مرا با این جمله مدح کرده «ذی قوّةٍ عند ذی العرش مکین؛ صاحب قدرت است و نزد (خداوند) صاحب عرش، مقام والایی دارد.»
4ـ قرآن برای همه است
«و اوحی الیّ هذا القرآن لانذرکم به و من بلغ؛(انعام/ 19) این قرآن را بر من وحی کرده است تا شما و تمام کسانی را که این قرآن به آنها می رسد انذار کنم.»
جمله «و من بلغ» بخوبی رسالت جهانی قرآن و دعوت عمومی و همگانی آن را اعلام می دارد تعبیری از این کوتاهتر و جامعتر برای ادای این منظور تصور نمی شود و دقّت در وسعت آن می تواند هرگونه ابهامی را در مورد عدم اختصاص دعوت قرآن به نژاد عرب و یا زمان و منطقه خاصی بر طرف سازد.
حوزه نت