معرفت امام زمان(عج) به روایت جواد الائمه(ع)

یکی از بهترین راه هایی که امام جواد(ع) و مابقی ائمه در زمان غیبت برای ما باقی گذاشته اند و شیعیان می توانند در زمان غیبت با بهره‌مندی از آن مشکلات و آسیب‌های زندگی روزمره را به حداقل برسانند دعا کردن و توسل به ائمه است.

به عنوان نمونه امام جواد(ع) در جود و بخشش شهره عام وخاص هستند به نحوی که سخاوت ایشان در بخشش های مالی و غیر مالی ایشان را نزد دوست و دشمن معروف کرده است. واقعیت دوران غیبت آن است که شیعیان نمی توانند مانند دوران عصر حضور اهل بیت به خدمت ائمه برسند و از ایشان طلب کمک و استمداد کنند؛ اما دعا و اذکاری که امام جواد (ع) برای رفع تنگدستی و گشایش روزی به شیعیان آموخته است بی شک در امروز نیز می تواند راهگشای مشکلات ما نیز باشد.

روایت شده که شخصی به خدمت حضرت امام جواد(ع) نوشت که قرض بسیار دارم؛ حضرت در جواب نوشتند: “استغفار بسیار کن و زبانت را به خواندن سوره انا انزلناه تر بدار”(یعنی بیشتر آن را تلاوت کن)

ادعیه، اذکار و نماز هایی که از امام جواد(ع) برای برطرف شدن مشکلات مالی و همّ و غم دنیا رسیده است بسیار است؛ اما متاسفانه ما شیعیان دوای برخی از دردها و مشکلات خود را از درب خانه اهل بیت جستجو نمی‌کنیم و از ایشان یاری نمی طلبیم. ادعیه رسیده از سوی امام جواد(ع) برای برطرف شدن بسیاری از مشکلات و آسیب های زندگی امروزی مثمر ثمر است و با اندک مطالعه می توان از آن ها استفاده کرد.

معرفت امام زمان از زبان امام جواد(ع)

حضرت عبدالعظیم حسنی حکایت کند: روزی خدمت حضرت جواد الائمّه(ع) عرض کردم: یاابن رسول اللّه! امیدوارم که شما قائم از اهل بیت محمّد(ص) باشید.

امام جواد(ع) فرمود: ای ابوالقاسم! هر یک از ما ائمّه، در زمان و موقعیّت خود، قائم و مجری احکام الهی و هدایت گر مردم به سوی دین خدا می باشیم.

ولیکن آن قائمی که خداوند به وسیله او زمین را از شرک و فساد پاک می گرداند و عدل و داد را می گستراند، ولادتش مخفی و پنهان می باشد و از دید انسان ها غایب و نامعلوم خواهد بود، بردن نام او در زمان غیبتش حرام است.

او هم نام و هم کُنیه با حضرت رسول، محمّد(ص) می باشد؛ طیّ الا رض می نماید و زمین برایش می چرخد، تمام مشکلات برایش آسان می گردد و سختی ها و ناملایمات در مقابل حضرتش ذلیل و متواضع می باشند.

به تعداد اصحاب رسول خدا(ص) در جنگ بدر یعنی سیصد و سیزده نفر از دورترین سرزمین ها برایش احضار و اجتماع می نمایند که خداوند متعال در قرآن، نیز به آن اشاره نموده: أیْنَ ما تَکُونُوا یَاْتِ بِکُمُ اللّهُ جَمیعا إنَّ اللّهَ عَلی کُلِّ شَیٍّْءٍ قَدیرٌ. [سوره بقره آیه 148] .

یعنی؛ هر کجا باشید، خداوند شما را حاضر می گرداند، زیرا که او بر هر کاری قادر و توانا است.

و چون این تعداد نفرات تکمیل گردد، با حضرت قائم(عج) عهد و پیمان ببندند، 10 هزار نیروی کمکی دیگر برایش ‍ می رسد و با اذن خداوند متعال قیام و خروج می نماید؛ و دشمنان و مخالفان خداوند را به قدری به هلاکت می رساند تا خدا از او راضی گردد.

حضرت عبدالعظیم حسنی گوید: اظهارداشتم: ای مولا و سرورم! چگونه به رضایت و خوشنودی پروردگار، علم پیدا می کند؟

فرمود: خداوندِ توانا، در قلب و درونش رحمت و رأفت ایجاد می گرداند.

و چون امام زمان(ع) داخل مدینه منوّره شود، دو بُت لات و عُزّی را خارج نماید و آن ها را در حضور افراد به آتش می کشد.