خواهر گرامی، مسلماً خداوند از ظلم بندگان نسبت به یکدیگر راضی نیست و هر کس در حق دیگری ستم کند مورد بازخواست الهی قرار می‌گیرد.
دوست عزیز؛ نکاتی را خدمتتان ارائه می دهیم, باشد که مفید واقع شود, امیدواریم چنانچه تمایل داشتید, در نامه های بعدی اطلاعات جزئی تری از مشکلات در اختیار ما قرار دهید تا ضمن تصور جزئی تری که از فضای خانه و مسائل آن پیدا می کنیم, بتوانیم راهکارهای دقیقتری خدمت شما ارائه دهیم. ان شاء الله
می دانیم که انسان در این دنیا همواره با ناملایمات و مشکلات روزافزونی مواجه است. بعضی از این مشکلات حاصل بی تدبیری واشتباهات خودمان و یا دیگران است و برخی دیگر نیز جزء لوازم زندگی در این کره خاکی محسوب می شود.
آنجا که خود یا دیگران باعث بروز مشکلات ما می شوند، باید باتلاش, تدبیر, کمک گرفتن از دیگران و اتکا به خداوند منان از این سدها بگذریم.
اما آنجا که نمی توانیم باید با آنها کنار آییم وهمچون رودخانه ای که به سنگی برمی خورد راه خود را از کنار مشکلات بازیابیم. در هر حال در یک تقسیم بندی کلی نوع نگاه به این مشکلات و موانع دو نوع است: برخی آنها را به عنوان تهدید تلقی می کنند و برخی فرصت.
اما از منظر خداوند هر نوع نعمت و یا کاستی که در زندگی انسان بوجود می آید چه خودش ایجاد کند و چه دیگران، نوعی آزمایش تلقی می شود؛ زیرا که خود او فرموده است: «وَ لَنَبْلُوَنَکُمْ بِشَیءٍ مِنَ الْخوفِ وَ الجوعِ وَ نَقصٍ مِنَ الاَموالِ وَ الاَنفُسِ وَ الثَمَراتِ وَ بَشِرِ الصابرینَ» V }بقره/156 { V شما را تحت آزمایش قرار می دهیم به نقصها و کمبودهائی در ناحیه مال یا در ناحیة جان وبشارت ده به بردباران. هر چند شاید ما نتوانیم در مورد مشکلی که به آن اشاره کرده اید اقدام عملی انجام دهیم ولی همینقدر که بتوانیم نوع نگاه شما را به آن، اندکی بهبود بخشیم تلاش ما بی ثمر نبوده است. فراموش نمی کنم که در دروران تحصیل دوستی داشتم که هیچ سنخیت اخلاقی, روحی و روانی با هم اتاقی های خود نداشت وهمین باعث شده بود که برای فرار از آن موقعیت، بیشتر وقت خود را در کتابخانه بگذراند. شعار همیشگی او این بود که آدمی باید از بدترین شرایط بهترین استفاده ها را بکند مانند بادبادک در بادهای مخالف راحتتر به احتزاز در آمده واوج می گیرد. او همین تهدید را تبدیل به فرصت کرد و بعدها فهمیدم که بسیاری از بزرگان نیز که به موفقیت های چشمگیر علمی دست یافته اند, دیدگاه مشابهی داشتند.
اندیشمندان وهنرمندان بزرگ جهانی, که بسیاری از آنها در دوره کودکی و نوجوانی توسط دوستان و اطرافیان به سخره گرفته می شدند ولی علی رغم این فشارها توانستند در تنهایی خود راهی برای موفقیت پیدا کنند.
دوست عزیز؛ درباره‌ی بداخلاقی پدر و برادرتان، به چند نکته توجه فرمایید:
1. بهتر است بجای اینکه تنها غصه بخورید به این بیاندیشید که چه عاملی باعث شده که پدرتان چنین تندخو وعصبانی شود؟ آیا شما برای برطرف شدن آن می توانید کاری انجام دهید؟
2. مطمئن باشید که این مشکلات همیشگی نخواهد بود چرا که به تعبیر قرآن (ان مع العسر یسرا) (انشراح، آیه 6) با هر سختی آسانی هست. نه این که بلا و گرفتاری وقتی به پایان برسد، گشایش متولد می شود، خیر، بلکه سختی و راحتی مانند بچه های دوقلو با هم متولد می شوند و دو روی یک سکه اند، ولی معمولا وقتی سختی به پایان برسد انسان متوجه آن روی سکه که راحتی و گشایش است می شود؛ وگرنه از ابتدا این گشایش با سختی همراه و همگام بوده است.
البته باید توجه داشت که در انسان ها، سختی ها و گرفتاری ها مقدمه کمال و پیشرفت است. ضربه ها، جمادات را نابود می سازد و از قدرت آنها می کاهد ولی موجودات زنده را تحریک می کند و نیرومند می سازد: «بس زیادت ها که اندر نقص ها است».
مصیبت ها و شدائد برای تکامل بشر ضرورت دارند. اگر محنت ها و رنج ها نباشد بشر تباه می گردد. قرآن کریم می فرماید: «لقد خلقنا الانسان فی کبد؛ همانا انسان را در رنج و سختی آفرینش داده ایم»(بلد، آیه 4). انسان باید مشقت ها را تحمل کند و سختی ها بکشد تا هستی لایق خود را بیابد. تضاد و کشمکش، شلاق تکامل است. موجودات زنده با این شلاق راه خود را به سوی کمال می پیمایند این قانون در جهان نباتات، حیوانات و به ویژه انسان صادق است: زندگی در مردن و در محنت است آب حیوان در درون ظلمت است
کسانی که در دامان بلا و گرفتاری رشد می کنند از کسانی که در آغوش ناز و نعمت بزرگ شده اند، روحی ظریف تر و استواری و صلابت بیشتری دارند. امیر مؤمنان(ع) در نامه خود به عثمان بن حنیف، فرماندار خویش در بصره که در میهمانی اشراف و ثروتمندان بصره شرکت کرده بود چنین می فرماید: «درختان بیابانی (که از مراقبت و رسیدگی باغبان محروم و بی بهره اند و بیشتر در معرض طوفان و عوامل نامساعد قرار دارند) چوب محکم تر و دوام بیشتری دارند و برعکس درختان باغ ها (که دایما تحت مراقبت و رسیدگی باغبان قرار دارند) پوست نازکتر و کم دوامتری دارند»(نهج البلاغه، نامه 45). یعنی بلاها و سختی ها برای کسانی که مقاومت می کنند و ایستادگی نشان می دهند، سودمند است و اثرات خوبی در آنان به وجود می آورد. خداوند برای تربیت و پرورش جان انسان ها دو برنامه تشریعی و تکوینی دارد و در هر برنامه شدائد و سختی ها را گنجانیده است. در برنامه تشریعی، عبادات را قرار داده و در برنامه تکوینی، مصائب را در سر راه بشر قرار داده است. روزه، جهاد، حج، انفاق و نماز شدائدی است که با تکلیف ایجاد گردیده و صبر و استقامت در انجام آنها موجب تکمیل نفوس و پرورش استعدادهای عالی انسانی است.
ثمره چنین نگاهی این است که اولا امید را در دل شما زنده می کند در ثانی باعث می شود تحمل سختی چنین فشارهایی آسانتر شود.
3. می دانیم که کلید گشایش قلب های انسان ها و حل مشکلات به دست خداوند است بنابراین از دعا و نیایش به در گاه الهی مایوس نشوید.
4- سعی کنید نگاهتان به آنان محبت‌آمیز باشد. پدر و برادرتان، یقینا به شما علاقه دارند؛ شما نیز با چنین نگاهی با آنان برخورد کنید.
5- به نیکی‌هایی که در حق شما انجام داده‌اند بیندیشید و آن‌ها را یادداشت کنید. خواهید دید که نیکی‌های آنان به شما آن قدر زیاد است که اشتباهات و خطاهای مفروض آنان در حق شما، در مقابل آن‌ها چیزی نخواهد بود.
6- به آنها احترام بگذارید هر چند در دل نسبت به آنان احساس خوبی ندارید.
7- به خود تلقین کنید که آنها را دوست دارید و از تلقین منفی نسبت به آنان اجتناب نمایید.
8- زمانی که احساس می کنید ارتباط شما با آنها با چالش روبرو شده، از ادامه گفت و گو خودداری کنید و آن را به زمان دیگری موکول کنید.
از خداوند متعال برایتان طلب صبر داریم.
باز با ما سخن بگویید.