برای پاسخگویی به سؤال شما، راجع به هرکدام از خوردن وخوابیدن وحرف زدن ؛ جدا گانه سخن می گوییم !
الف) راجع به آداب غذا خوردن:
آنچه که منع شده پرخوری وآنچه را که توصیه شده کم خوری است ، سعی کنید که ابتدا از آنچه که منع شده پیروی کنید و ازپرخوری اجتناب کنید، پرخوری شخص را تن پرور وبیمار می کند!ومعنای پرنخوردن این است که « زمانی که هنوز سیر نشده ایم باید دست از غذا بکشیم» و دلیل این سخن ؛ کلماتی است که از آن معادن نور،یعنی ائمه عصمت وطهارت علیهم السلام ، پیرامون کم خوری به ما رسیده است،درزیر،بعضی از آداب غذاخوردن را مشاهده کنید:
  • حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم :به هنگام غذا خوردن «بسم الله» و بعد از غذا «الحمدالله» بگوئید.
• امام صادق علیه‌السلام: دستهای خود را قبل از غذا و بعد از آن بشوئید که تنگدستی را برطرف و عمر را دراز می کند.
• حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم: غذا را خنک کن زیرا که در غذای داغ برکت نیست.
• حضرت محمد صلی‌الله‌علیه ‌وآله ‌وسلم: وقتی که اشتهای به خوردن داری بخور و زمانی که هنوز اشتها به خوردن داری، از خوردن دست بکش.
• امام حسین علیه‌السلام : بیشتر بیماریها از پر خوری است.
•آداب غذا خوردن ( ازحضرت محمد صلی‌الله‌علیه ‌وآله ‌وسلم) عبارتست از:1- لقمه کوچک گرفتن 2- خوب جویدن غذا
3- کم نگاه کردن به صورت دیگران 4- شستن دستها.
• امام رضا علیه‌السلام :نیاشامید تا غذا تمام شود پس اگر چنین کردید معده ضعیف می شود.
• امام صادق علیه‌السلام :اگر کم خوری را انتخاب کنیم سالمتر خواهیم بود و ثبات بدن در اثر کم خوری است.
• امام صادق علیه‌السلام: در روی هر میوه ای زهری نشسته خوب آن را در آب فرو برده و شستشو دهید.
• حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم: دهانهای خود را با مسواک پاکیزه کنید.
• امام صادق علیه‌السلام :اگر آدمیزاد در غذای خود جانب اعتدال را رعایت کند، هرگز بیمار نمی شود.
• امام صادق -علیه السلام-، در مورد سخنانی که میان حضرت یحیی -علیه السلام- و ابلیس گذشت، فرمود : یحیی به شیطان گفت: این آویزها چیست؟ شیطان گفت: اینها شهوات و امیالی است که فرزند آدم گرفتار آنها شده است. یحیی گفت: آیا چیزی از آنها برای من نیز هست؟ شیطان گفت: گاه سیر و پر می خوری و ما هم تو را از نماز و یاد خدا باز می داریم. یحیی گفت: با خدا عهد می بندم که هرگز معده خود را از غذا پر نکنم و ابلیس گفت: من هم با خدا عهد می بندم که از این پس هرگز مسلمانی را اندرز ندهم. آن گاه امام جعفر صادق -علیه السلام- فرمود: ای حفص! با خدا عهد می بندم که جعفر وخاندان جعفر هرگز شکمهای خود را از طعام انباشته نکنند…. .( میزان الحکمه/ ج ١/ ص ١٨٦)
• اگر زیاد غذا بخورید متابولیسم بدن سرعت مى گیرد، سیستم هضم سخت تر مى شود و در نتیجه موقع خواب، مرتب در رختخواب غلت مى زنید.(150 نکته براى خواب راحت، پاول ویلسون، ترجمه سپیده خلیلى، ص21.)
• پرخورى علاوه بر آنکه موجب بدخوابى مى گردد، رویاهاى پریشان را نیز بوجود مى آورد. در حدیثى از حضرت على(علیه السلام) نقل شده است که: «کسى که با شکم پر و سنگین بخوابد رویاهاى غیر واقعى مى بیند.»(رویا از نظر دین و روانشناسى، ص173؛ التباعد من اللّه الشبع.)
 
وباز هم بشنوید اندر فواید کم خوری !:
حوزه فواید کم‌خوری تنها محدود به کاهش وزن نیست. فواید کم‌خوری بسیار فراتر از رسیدن به وزن متناسب است و در اسلام هم بدان سفارشات زیادی شده است. همانگونه که پیامبر اکرم (ص) می‌فرمایند: «هرکس خوراکش فراوان باشد تنش بیمار و دلش سخت می‌گردد.» و در جایی دیگر هم لقمان حکیم می‌گوید: «اگر خوراک انسان اندک باشد‌، زیاد زنده می‌ماند.» همانگونه که از اینگونه احادیث و سخنان بزرگان بر می‌آید، مزایای کم‌خوری چیزی فراتر از کاهش وزن است و می‌تواند در زندگی تغییر ایجاد کند. تغییراتی که هرکدام می‌تواند سلامتی شما را تضمین کند و طول عمر شما را افزایش دهد.
کم بخور تا جوان بمانی!
  ثابت شده رژیم‌هایی که کالری کمتری به بدن ما وارد می‌کند، برای هورمون‌های ما مفید هستند. این امر دقیقا باید در مصرف غذاهای سرخ کردنی و سرشار از کلسترول رعایت شود؛ چراکه هورمون‌های جنسی و تولید مثل را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بسیاری از این هورمون‌ها وظیفه تولید انرژی و خاصیت شادابی را دارند و به ما کمک می‌کنند که ظاهر جوانی داشته باشیم. هرچه منابع انرژی برای هضم غذا کمتر باشد و سموم از برنامه غذایی دفع شود، سلول‌ها مدت زمان بیشتری برای ترمیم خود و ارایه عملکرد بهتری دارند. این بدین معناست که پوست در برابر پیری حفاظت می‌شود. اتفاقی که عامل اصلی آن بنیان‌های آزاد هستند. این واکنش همچنین باعث باز تولید بافت‌های نو می‌شود و سرعت پیر شدن پوست را کاهش می‌دهد. پس با کم خوردن شانس بیشتری داریم تا برای مدت زیادی ظاهر جوانی داشته باشیم.
کم بخور تا انرژی بیشتری داشته باشی!
  کم خوری یعنی بدن شما با مقدار کالری محدودی تغذیه می‌شود. بدن شما باید هر لقمه غذایی را به طور دقیق پردازش کند. هدف عملیات گوارش جذب بالای مواد مفید و نگه داری کمترین مقدار کالری‌های ناخواسته مانند چربی است. پس با داشتن چربی کمتر شاخص متابولیک بدن شما بالا می‌رود و مستقیما در کیفیت زندگی روزمره اثر می‌گذارد. بدین شکل در طول روز دارای انرژی بیشتر و هوشیاری بالاتری می‌شوید و می‌توانید راحت‌تر تصمیم گیری کرده و برای انجام کارهای روزانه اشتیاق داشته باشید.
کم بخور تا باهوش‌تر شوی!
  تحقیقات پزشکی در سرتاسر جهان حاکی از آن است که رابطه مستقیمی بین کم‌خوری و عملکرد بهتر مغز وجود دارد. این رابطه شامل توانایی‌های شناختی و تشخیصی و ضریب هوشی است. از هزاران سال پیش در کشورهای جهان حقیقتی وجود داشت که برای عملکرد بهتر مغز کالری محدودتری دریافت می‌شد. این مفهوم همچنان درست است و ثابت شده که خوردن مقادیر کم غذا با فواصل زمانی منظم توانایی ذهنی ما را برای یادگیری و به خاطر سپردن افزایش می‌دهد.
کم بخور تا بیماری نبینی!
  شاید متوجه نشوید اما علت بسیاری از بیماری‌ها، التهاب‌های اندام‌های درونی است. بدین معنا که این گونه التهاب‌ها هیچ مدخل خروجی همچون سرایت ندارند تا ما متوجه آن شویم. دلیل آن هم این است که بدن نمی‌تواند سموم موجود در غذاها را دفع کند. این باقی مانده سم در بدن اکثر اوقات زمانی اتفاق می‌افتد که حجم غذای ما بسیار زیاد باشد. عملکرد سیستم گوارش یک عملیات سیستماتیک است که شامل عبور غذا از معده و روده بوده و بسیاری از اندام‌ها نیز در این مسیر ایفای نقش می‌کنند. زمانی که این سیستم تحت فشار قرار بگیرد حرکت غذای در حال هضم سریع‌تر می‌شود و این امر باعث می‌شود تا بدن نتواند سموم را به خوبی دفع کند. بدین ترتیب سموم در جریان خون قرار می‌گیرند و ایجاد بیماری می‌کنند. این یک تهدید مستقیم به سیستم امنیتی بدن است و باعث مستعد شدن بدن در برابر بیماری‌هایی می‌شود که هیچ دلیل واضحی ندارند.
  کم بخور تا شهروند متمدنی بشی!
  کم‌خوری سبک زندگی را تغییر می‌دهد و این تغییر شیوه مزایای بی‌شماری دارد. اول این که با کم خوری پس انداز روزانه شما افزایش می‌یابد. کافیست تنها به هزینه روزانه برای غذا خوردن در رستوران‌ها و روند رو به رشد قیمت این غذاها نگاهی بیندازید تا ببینید با کم خوری چه پولی در جیبتان می‌رود! دوم این که کم خوری باعث کاهش میزان کربن تولیدی بوسیله شما می‌شود و این نشان دهنده دوستی شما با محیط زیست اطرافتان است. با کم خوری، وابستگی خود به طبیعت برای تامین تغذیه را کاهش می‌دهید.
 
ب) راجع به خوابیدن :
–  زیاد خوابیدن ،دلایلی دارد یکی از آنها مربوط به زیاد خوردن است، حضرت عیسی -علیه السلام- می فرماید : ای بنی اسرائیل! پرخوری نکنید؛ زیرا هر که زیاد بخورد، زیاد می خوابد وهر که زیاد بخوابد، کمتر نماز می خواند وهر که کمتر نماز بخواند، در زمره غافلان قلمداد می شود.( میزان الحکمه/ ج ١/ ص ١٨٦)
– هر چه معده در هنگام خواب شب ، سبک باشد، به هنگام صبح راحت تر می توانید از خواب برخیزید.از این رو فاصله ی 2 ساعت بین خوردن شام و خواب , فاصله ی مناسبی است . البته بهتر است غذایی که میل می کنید، نیز غذایی سبک و کم حجم باشد
اما آداب خوابیدن:
1- با وضو خوابیدن
اگر شبى را با وضو بخوابید و اثر آن را در راحت خوابیدن تان تجربه کنید، شاید دیگر این کار را ترک نکنید. ثواب هاى زیادى که براى وضوى قبل از خواب بیان شده خود نشانه تأثیر معنوى وضو در روح و روان فرد است که مى تواند خوابى خوش را براى او به دنبال داشته باشد. در حدیث نبوى آمده است که: «هر کس شب را با وضو بخوابد گویا همه شب را به عبادت پرداخته است.»(بحارالانوار، ج76، ص181) نیز از امام صادق روایت است که: «هر کس شب را با وضو به بستر رود و بخوابد، در حالى مى خوابد که بستر او مسجد و عبادتگاه اوست.»(بحارالانوار، ج76، ص182) از مضمون احادیث مربوطه برمى آید که با وضو خوابیدن همچون عبادت کردن در مسجد موجب ارتقاى روح مؤمن و بهره مندى بیشتر او از الطاف الهى مى شود.
2- تخلیه مثانه قبل از خواب
حضرت على(علیه السلام) در توصیه به فرزند بزرگوارش امام مجتبى(علیه السلام) چهارعمل را موجب بى نیاز شدن از طبیب و طبابت مى داند که رفتن به دستشویى قبل ازخواب ازجمله آن چهارعمل است.»(موسوعة احادیث طیبه، حدیث66) وجود مواد زائد و سموم در بدن مى تواند موجب پریشانى خواب ها شود ضمن آنکه ممکن است خواب را قطع نموده و ما را مجبور به تخلیه مثانه نماید که این خود عاملى براى بدخوابى محسوب مى شود.
3- مسواک زدن قبل از خواب
تمیزى دهان و دندان مى تواند زمینه ساز خواب راحت ترى گردد. شاید این حدیث نبوى که فرمودند: «مسواک زدن باعث حضور فرشتگان مى شود.»(موسوعة احادیث طیبه، حدیث62) بى ارتباط با خواب راحت نباشد. زیرا خواب هاى پریشان کار شیاطین اند اما حضور فرشتگان موجب اطمینان دل و بهره مندى از الطاف الهى مى شود.
4-پرخوری نکردن
اگر زیاد غذا بخورید متابولیسم بدن سرعت مى گیرد، سیستم هضم سخت تر مى شود و در نتیجه موقع خواب، مرتب در رختخواب غلت مى زنید.(150 نکته براى خواب راحت، پاول ویلسون، ترجمه سپیده خلیلى، ص21.) پرخورى علاوه بر آنکه موجب بدخوابى مى گردد، رویاهاى پریشان را نیز بوجود مى آورد. در حدیثى از حضرت على(علیه السلام) نقل شده است که: «کسى که با شکم پر و سنگین بخوابد رویاهاى غیر واقعى مى بیند.»(رویا از نظر دین و روانشناسى، ص173؛ التباعد من اللّه الشبع.)
5- خوابیدن در حال جنابت مکروه است .
6- مستحب است که انسان بر دست راست و رو به قبله بخوابد و دست راست را زیر صورت بگذارد.
7- خوابیدن در مسجد مکروه است .
8- تنها خوابیدن کراهت دارد. (یعنی در اتاقی ویا خانه ای تنها باشد)
9- خوابیدن در حالى که دست انسان چرب و آلوده به خوردنى باشد، کراهت دارد.
10- خوابیدن روى دست چپ و خوابیدن به رو، مکروه است . چرا که بر رو خوابیدن ، خوابیدن شیطان است . در روایت آمده است : ((هر وقت کسى را دیدید که بر رو خوابیده است او را بیدار کنید و مگذارید بر آن حال بخوابد.))
زمان خوابیدن
11- خوابیدن بعد از طلوع فجر (اذان صبح ) تا طلوع آفتاب کراهت دارد.
12- خوابیدن بین نماز مغرب و عشا و بعد از عصر مکروه است .
13- خوابیدن پیش از ظهر (در وقت گرمى هوا) و بعد از نماز ظهر تا عصر (خواب قیلوله ) مستحب است .
نکته مهم :
وضو گرفتن قبل از خواب یکی از مهمترین آداب خوابیدن است اما نمی توان تضمین کرد که هر کس با وضو خوابید خوابهای آشفته و پریشان نبیند.
مسائلی که فکر انسان را در طی روز به خودش مشغول کرده است در روح انسان تأثیر می گذارد و به تبع آن در خواب انسان نیز تأثیر می گذارد.استرس، افسردگی، و ضربه های روحی بطور مستقیم خواب را مورد تاثیر قرار میدهند. به عنوان مثال اگر شما فردا امتحان بسیار مهمی را داشته باشید و دارای استرس و اضطراب شدیدی باشید به احتمال زیاد شب در هنگام خواب ، خواب های آشفته خواهید دید و خواب راحتی نخواهید داشت.یا اگر از موضوعی ترسیده باشید ، شب خواب های آشفته و در همان رابطه خواهید دید.
پس برخی از خوابها راجع به موضوعاتی هستند که انسان راجع به آن موضوعات فکر کرده اند. مثلا اگر راجع به مسأله ای زیاد فکر کنید و فکرتان مشغول باشد در خواب نیز پیرامون همان مسأله خواب هایی را خواهید دید.
توصیه ای که به این گونه افراد می توان کرد این است که :
1- تا جایی که می توانند آداب خوابیدن را رعایت کنند (مخصوصا با وضو خوابیدن و خواندن آیاتی از قرآن)
2- احیانا اگر مشکلاتی دارند که باعث به وجود آمدن استرس و اضطراب در آن ها می شود سعی کنند آن مشکلاتشان را برطرف کنند.
3- افکار مزاحم و مشوش کننده را کنار بگذارند .
4- رابطه خودشان را با خدا و معصومین  بیشتر کنند و بر خداوند توکل کنند.
5-    در طول روز کمتر بخوابند و به کار و فعالیت مشغول بشوند و شب هنگامی که احساس خواب آلودگی کردند به رختخواب بروند. اگر خوابشان نیاید و به رختخواب بروند همین باعث فرو رفتن در افکار و فکر کردن به مشکلات و … می شود و زمینه خواب پریشان را بسیار زیاد می کنند.
منابع مورد مطالعه
1- آداب معنوى 2000 عمل مستحب و مکروه(مؤلف : روح الله ولى ابرقوئى )
2-  میزان الحکمة جلد 10 
 
ج) واما راجع به حرف زدن:
سخن گفتن ، فی نفسه ، بد نیست آنچه که مورد اشکال است بیهوده گویی است ؛ بیهوده گویی آن است که : به زبان آوردن سخنی که فایده مجاز و مشروع دنیوی یا اخروی، مادی یا معنوی، عقلایی یا شرعی نداشته باشد و به طور کلی سخن گفتن از آنچه برای گوینده بهره ای ندارد، بیهوده گویی است که از آن به شهوت کلام نیز تعبیر شده است.(1)
اقسام بیهوده گویی:
1-    سخن گفتن درباره موضوع بی فایده:
گاه انسان از موضوعی سخن می گوید که هیچ فایده ای برای او ندارد، اگر چه ممکن است، همان موضوع برای برخی مفید باشد، مانند: سخن گفتن از رنگ چشم و موی دیگران که برای بیشتر افراد بی فایده است.(2)
رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در حدیث طولانی معراج می فرماید:«(دیدم)که دوزخ هفت در داشت، بر هر دری سه جمله نوشته بود. بر در پنجم نوشته بودند: در آنچه بیهوده است، بسیار سخن نگو که از رحمت خدا ساقط می شوی.»(3)
2-    سخن زیادی:
سخن بیش از اندازه، اگر چه درباره موضوعی سودمند هم باشد، از اقسام کلام بیهوده به شمار می رود، البته روشن است که مقصود از آن، توضیح یا تکراری که جهت درک بهتر ارایه می شود، نیست.(4)
رسول خدا(ص) می فرمایند:«خوشا به حال کسی که زیادی کلامش را نگاه دارد و زیادی مالش را انفاق کند.»(5)
3-    سخن نابجا:
سخن کافی و به اندازه درباره موضوع سودمند اگر بیرون از جایگاه مناسبش گفته شود، از اقسام کلام بیهوده شمرده می شود مانند: اقامه برهان های دشوار برای شنونده ای که سواد کافی ندارد، یا سخن گفتن با افرادی که از فرط خستگی توان گوش سپردن به سخنان گوینده را ندارند.(6) امام صادق(ع) می فرمایند: «بسیاری از سخنان مفید را ترک کن تا برای آنها جایگاهی مناسب بیابی، چه بسا گوینده ی بحقی که در جایگاه نامناسب سخن می گوید و در سختی قرار گرفته، نابود می شود.»(7)
ریشه های بیهوده گویی : (8)
1-    کنجکاوی بیجا:
  اشتیاق و حرص داشتن به چیزهایی که فقط سرگرم کننده است ولی فایده ندارند، باعث بیهوده گویی است مانند: بیماری که در مطب دکتر به جای پرسش از راه بهبودی، از وسایل پزشکی او سوال کند.
2-    علاقه ی فراوان و صمیمیت:شدت علاقه به دیگری موجب پیدایش میل فراوان به سخن گفتن با او می شود که این می تواند انسان را به بیهوده گویی و پرگویی وادارد.
3-    وقت گذرانی:گاه انسان گمان می کند که وقت زیادی دارد وبا سخن گفتن ، می تواند آن را پر کند بنابراین به سخن گفتن درباره هر چیزی می پردازد تا وقتش بگذرد.
4-    حب جاه(جلب توجه):سخن گفتن گاهی برای جای گرفتن در دل دیگران است که در این حال، فرد با حرف زدن ، می کوشد توجه دیگران را به خود جلب کند، تا مردم به ارتباط با او تمایل نشان دهند.
پیامدهای زشت بیهوده گویی: (9)
1-    تباه شدن عمر:
  کمترین زیان کلام بیهوده برای شخص گوینده، تباه شدن عمر اوست که بزرگترین سرمایه زندگی او شمرده می شود؛ چرا که انسان می تواند از این بخش زندگانی، برای جهان آخرت خود توشه بردارد ولی با گفتن سخنان بیهوده هیچ فایده دنیوی و اخروی به او نرسیده، فرصت از بین می رود.
2-    حقارت در اجتماع:
سخن انسان نشانه شخصیت درونی اوست، پس اگر گفتار اوبی فایده و بیهوده باشد، شخصیت او نیز نزد دیگران حقیر خواهد شد.امام علی(ع) میفرمایند:«سخن بگویید تا شناخته شوید، همانا(شخصیت) انسان درپشت زبانش پنهان است.» (10)
3-    زمینه سازی برای گناهان زبانی:
  سخن بیهوده، زمینه ورود انسان به وادی گناهان زبان را فراهم می سازد؛ زیرا بیهوده گویی از شهوت کلام سرچشمه می گیرد و این اشتها به سخن گفتن خطرهایی چون غیبت، دروغ، تهمت و… را درپی دارد.
پیامبر اسلام(ص) می فرمایند: «کسی که بسیار سخن گوید، خطایش فراوان می­شود و کسی که خطایش فزونی یابد، گناهانش بسیار می گردد و کسی که گناهانش فراوان شود، دوزخ برای او بهتر است.»(11)
4-    از دست دادن امور مفید:
  هنگامی که انسان به امور بی فایده سرگرم می شود از آنچه مفید و سودمند است، باز می ماند.امام علی(ع) فرموداند: «هر کس خود را به چیزی که به کارش نیاید سرگرم سازد آنچه را که به کارش آید از دست می دهد.»(12)
5-    نابودی خرد:
عقل، انسان را به پیشرفت و کمال فرا می خواند، سرگرم شدن به امور زاید و بی فایده حرکتی در جهت خلاف دستور عقل بوده، موجب نابودی آن می شود. امام علی(ع) می فرماید: «ضایع شدن عقل ها در جستجوی کارهای زاید است» (13)
6-    قساوت قلب:
دوری از یاد خدا دل را سخت می کند و حاصل بیهوده گویی و زیاده گویی در آنچه که فایده ندارد و به کار نیاید، کاهش ذکر خدا و سرانجام آن، قساوت قلب است.رسول خدا(ص) می­فرماید: «سخن در غیر یاد خدا را زیاد نکنید، همانا سخن بسیار درغیر یاد خدا، دل را سخت می کند.»(14)
درمان بیهوده گویی : (15) درمان بیهوده گویی از دو راه علمی و عملی ممکن است:
راه علمی: دقت در پیامدهای سخن بی فایده و یادآوری مستمر آنها، سبب ترک این عادت ناشایست می شود، آن گاه که انسان به اهمیت نقش سخن در زندگی آگاه شود، دیگر به گفتار بی فایده روی نخواهد آورد.
امام صادق(ع) به نقل از رسول خدا(ص) می فرماید:«هر کس جایگاه سخنش را در میان رفتارش بشناسد، گفتارش جز درامور مفید کم می شود»(16)
از آیت الله کوهستانی : (اثر سخنان بیهوده) ،آقا زاده ایشان می گوید: روزی راجع به غذای حرام از آقا سؤال کردم و عرض کردم نظر شما چه طور است و غذای حرام چه قدر در روح انسان تأثیر دارد. آقا به مناسبتی در بین فرمایشات خود فرمود: « حرف های بیهوده و لغو تأثیری زیاد در روح دارد و روح را می میراند. » سپس درباره تأثیر منفی سخنان بیهوده در روان آدمی فرمود:« من حرف های بیهوده را کم تر از غذای حرام نمی دانم. » ایشان می فرمود: « در دوران طلبگی چند سال با طلبه اردبیلی هم حجره بودیم ابتدا که می خواستیم با هم در حجره درس بخوانیم و زندگی کنیم، تعهد کردیم که جز حرف های واجب و مستحب حرفی دیگر نزنیم. در طول این چند سال کوشیدیم به این تعهد عمل کنیم و عمل هم کردیم. »
راه عملی: سرگرم شدن به کارهای مفید و سودمند کوششی مناسب برای ترک عادت بیهوده گویی است؛ زیرا پرداختن به بیهوده گویی انسان را از کارهای سودمند بازداشته است، پس برای ترک آن باید به ضدش عمل کرد. پرداختن به ذکر، دعا، مسایل علمی و ارشاد و تربیت و تلاش برای کسب روزی حلال از جمله اموری است که انسان را از بیهوده گویی دور می سازد. امیر مؤمنان علی(ع) می فرماید:«کسی آنچه را که به کارش آید کنار گذارد، در آنچه به کارش نیاید، قرار می گیرد.»(17)
پی نوشتها :
(1) آیت الله تهرانی، مجتبی؛ اخلاق الهی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1384ش، چهارم، ج4، ص322.
(2)-همان، ص323.
(3) نوری، حسین؛ مستدرک الوسایل، آل البیت لاحیاء التراث، 1408ق، اول، ج13، ص126.
(4) اخلاق الهی، ج4، ص323
(5) ورام بن ابی فراس؛ مجموعه ورام، انتشارت مکتبه الفقیه، ص108.
(6) اخلاق الهی، ج4، ص323.
(7) مستدرک الوسایل، ج9، ص27.
(8) اخلاق الهی، ج4، ص329.
(9) همان، ص330.
(10) فیض الاسلام، علینقی؛ ترجمه و شرح نهج­البلاغه، انتشارات فقیه، اول، 1380ش، ص1272، حکمت384.
(11) فیض کاشانی، محجه البیضاء، ج5، ص196.
(12) تمیمی آمدی، عبدالواحدبن محمد؛ غررالحکم، تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم، 1366ش، اول، ص477.
(13) همان، ص476.
(14) بحارالانوار، ج68، ص281.
(15) اخلاق الهی، ج4، ص334.
(16) کلینی، محمد؛ دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1365ش، چهارم، ج2، ص116.
(17) غررالحکم، ص477.