قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۲/۱۱/۰۸
–
۲۶۷۰ بازدید
پیشوایان اهل سنت چه کسانی هستند؟
نعمان‌بن ثابت (ابوحنیفه):
پیشوای مذهب حنفی نعمان‌بن ثابت، مشهور به ابوحنیفه، به سال 80ق در کوفه، به دنیا آمد و به سال 150ق در بغداد به دست منصور عباسی مسموم و کشته شد. وی 52سال در عصر امویها و 18سال در عصر عباسیها زیست. علاقه او به کسب علم و دانش او را واداشت تا در کنار تجارت به تحصیل و فراگیری علوم مختلف نزد استادان معروفی چون عاصم‌بن ابی‌الجنود، عطیة العرفی و حمادبن أبی‌سلیمان الاشعری بپردازد.( البجنوردی، دائرة‌المعارف الاسلامیة الکبری، مرکز دائرة المعارف الکبری، ط الاولی، ج4؛ ابن‌خلکان، وفیات الاعیان، دار احیاء التراث العربی، بیروت، ج5؛ الکنی و الالقاب، ج1، ص50.)ابوحنیفه به گواه تاریخ خود اهل‌سنت، شاگرد با واسطه حضرت علی(ع) است(اسد حیدر، الامام الصادق والمذاهب الاربعة، ج1، ص316؛ محمود ابورّیه، اضواء علی السنة المحمدیة، دارالکتاب الاسلامی، ص370.) که در ادامه تحصیلاتش از محضر مبارک امام محمد باقر(ع) و امام صادق(ع) نیز کسب فیض نموده است، به گونه‌ای که خود به کرات اعتراف می‌کند: «لولا السنتان لهلک النعمان؛( همان، ج4، ص144.) یعنی اگر آن دو سال شاگردی حضرت امام صادق(ع) نبود، نعمان هلاک می‌شد.»
مالک‌بن انس:
پیشوای مذهب مالکیابوعبدالله مالک‌بن انس‌بن مالک به سال 93ق در مدینه به دنیا آمد و به سال 179ق وفات یافت. وی چهل سال با امویها و چهل و شش سال با عباسیها زندگی گذراند.( زرکلی، الاعلام، دارالعلم الملایین، بیروت، المراجعة، ج5، ص257؛ تاریخ دمشق، ج51، ص267؛ وفیات الاعیان، ج4، ص137.) وی نیز از شاگردان امام صادق علیه السلام بوده است و هر چند بر خلاف استادش عمل کرده است اما بارها به عظمت و بزرگی استادش اعتراف کرده است به طور مثال از وی نقل شده که می گوید: ندید چشمی، نشنید گوشی و نرسید بر عقل کسی که بشری از جعفربن محمد صادق(ع) عالم‌تر، عابدتر و پرهیزکارتر باشد.( التوسل والوسیلة، ابن‌تیمیه، ص52.)همواره جعفربن محمد(ع) را می‌دیدم که بسیار شوخ طبع، خوشرو و متبسم بودند. اگر نام مبارک حضرت پیامبر(ص) در محضرشان ذکر می‌شد رنگ از رخسارشان می‌پرید و هرگز ندیدم که نام پیامبر اکرم(ص)را بر زبان جاری سازند مگر اینکه بر وضو باشند. همواره او را در سه حال می‌دیدم: برپادارنده نماز، روزه‌دار و قاری قرآن. درباره آنچه به او مربوط نمی‌شد سخنی نمی‌فرمود و از عالمان و عابدانی بود که در برابر پروردگار خاشع و خاضع می‌باشند.( مناقب الزواوی، ص33و34.)
محمدبن ادریس:
پیشوای مذهب شافعییکی دیگر از امامان و پیشوایان اهل‌تسنن محمدبن ادریس است. ولادت او به سال 150ق در شهر غزه و وفات او به سال 198ق در مصر بود. (تاریخ بغداد، ج2، ص58 و60.)وی یکی از شاگردان مالک نیز بوده و مدتی را نزد وی تلمذ کرده است.( امام الصادق(ع) والمذاهب الأربعة، ج4، ص398 ـ 399.)
احمدبن محمد:
پیشوای مذهب حنبلی احمدبن محمدبن حنبل، امام مذهب حنبلی، یکی از ائمه چهار مذهب است. اصل او از مرو است و به سال 164ق در بغداد چشم به جهان گشود و به سال 241ق چشم از جهان فرو بست. وی از همان کودکی به علم و یادگیری دانش علاقه وافری داشت و مسافرتهای زیادی نیز به جهات مختلف برای اندوختن و آموزش علم نمود. کتابهایی چون التاریخ، الناسخ و المنسوخ و فضائل الصحابة از تألیفات اوست.( زرکلی، الاعلام، ج1، ص203؛ البدایة والنهایة، ج12، ص3؛ المسند، احمدبن حنبل، ج1، ص5.)وهابیت خود را منتسب به وی می دانند.
پیشوای مذهب حنفی نعمان‌بن ثابت، مشهور به ابوحنیفه، به سال 80ق در کوفه، به دنیا آمد و به سال 150ق در بغداد به دست منصور عباسی مسموم و کشته شد. وی 52سال در عصر امویها و 18سال در عصر عباسیها زیست. علاقه او به کسب علم و دانش او را واداشت تا در کنار تجارت به تحصیل و فراگیری علوم مختلف نزد استادان معروفی چون عاصم‌بن ابی‌الجنود، عطیة العرفی و حمادبن أبی‌سلیمان الاشعری بپردازد.( البجنوردی، دائرة‌المعارف الاسلامیة الکبری، مرکز دائرة المعارف الکبری، ط الاولی، ج4؛ ابن‌خلکان، وفیات الاعیان، دار احیاء التراث العربی، بیروت، ج5؛ الکنی و الالقاب، ج1، ص50.)ابوحنیفه به گواه تاریخ خود اهل‌سنت، شاگرد با واسطه حضرت علی(ع) است(اسد حیدر، الامام الصادق والمذاهب الاربعة، ج1، ص316؛ محمود ابورّیه، اضواء علی السنة المحمدیة، دارالکتاب الاسلامی، ص370.) که در ادامه تحصیلاتش از محضر مبارک امام محمد باقر(ع) و امام صادق(ع) نیز کسب فیض نموده است، به گونه‌ای که خود به کرات اعتراف می‌کند: «لولا السنتان لهلک النعمان؛( همان، ج4، ص144.) یعنی اگر آن دو سال شاگردی حضرت امام صادق(ع) نبود، نعمان هلاک می‌شد.»
مالک‌بن انس:
پیشوای مذهب مالکیابوعبدالله مالک‌بن انس‌بن مالک به سال 93ق در مدینه به دنیا آمد و به سال 179ق وفات یافت. وی چهل سال با امویها و چهل و شش سال با عباسیها زندگی گذراند.( زرکلی، الاعلام، دارالعلم الملایین، بیروت، المراجعة، ج5، ص257؛ تاریخ دمشق، ج51، ص267؛ وفیات الاعیان، ج4، ص137.) وی نیز از شاگردان امام صادق علیه السلام بوده است و هر چند بر خلاف استادش عمل کرده است اما بارها به عظمت و بزرگی استادش اعتراف کرده است به طور مثال از وی نقل شده که می گوید: ندید چشمی، نشنید گوشی و نرسید بر عقل کسی که بشری از جعفربن محمد صادق(ع) عالم‌تر، عابدتر و پرهیزکارتر باشد.( التوسل والوسیلة، ابن‌تیمیه، ص52.)همواره جعفربن محمد(ع) را می‌دیدم که بسیار شوخ طبع، خوشرو و متبسم بودند. اگر نام مبارک حضرت پیامبر(ص) در محضرشان ذکر می‌شد رنگ از رخسارشان می‌پرید و هرگز ندیدم که نام پیامبر اکرم(ص)را بر زبان جاری سازند مگر اینکه بر وضو باشند. همواره او را در سه حال می‌دیدم: برپادارنده نماز، روزه‌دار و قاری قرآن. درباره آنچه به او مربوط نمی‌شد سخنی نمی‌فرمود و از عالمان و عابدانی بود که در برابر پروردگار خاشع و خاضع می‌باشند.( مناقب الزواوی، ص33و34.)
محمدبن ادریس:
پیشوای مذهب شافعییکی دیگر از امامان و پیشوایان اهل‌تسنن محمدبن ادریس است. ولادت او به سال 150ق در شهر غزه و وفات او به سال 198ق در مصر بود. (تاریخ بغداد، ج2، ص58 و60.)وی یکی از شاگردان مالک نیز بوده و مدتی را نزد وی تلمذ کرده است.( امام الصادق(ع) والمذاهب الأربعة، ج4، ص398 ـ 399.)
احمدبن محمد:
پیشوای مذهب حنبلی احمدبن محمدبن حنبل، امام مذهب حنبلی، یکی از ائمه چهار مذهب است. اصل او از مرو است و به سال 164ق در بغداد چشم به جهان گشود و به سال 241ق چشم از جهان فرو بست. وی از همان کودکی به علم و یادگیری دانش علاقه وافری داشت و مسافرتهای زیادی نیز به جهات مختلف برای اندوختن و آموزش علم نمود. کتابهایی چون التاریخ، الناسخ و المنسوخ و فضائل الصحابة از تألیفات اوست.( زرکلی، الاعلام، ج1، ص203؛ البدایة والنهایة، ج12، ص3؛ المسند، احمدبن حنبل، ج1، ص5.)وهابیت خود را منتسب به وی می دانند.