پرسشگر محترم،
غریزه جنسی در انسان، همچون دیگر غرائز، یکی از نیازهای به ودیعه گذاشته شده است که باید به طور معقول و متعادل تأمین و ارضا شود. این نیروی طبیعی و مشروع، انسان های آزاد و آگاه را در تولید نسل پاکیزه و افتخارآفرین بهره مند نموده و در رسیدن به خواسته های اقتصادی و اجتماعی و … نیز کمک می نماید.
اعتدال و میانه روی همراه با استفاده معقول و مشروع از این نعمت الهی، نه تنها تولید فساد نمی کند، بلکه خود مسکن دردها و مشکلات دیگر و محرکی برای تحصیل در امر معاش و علم و دانش و فراهم ساختن موقعیت اجتماعی و خدمت به جامعه بشریت به حساب می آید. اما سوء استفاده از این نیروی پرتوان و کنترل نکردن آن و برگزیدن راه افراط و نامشروع، انسان ها را از مسیر انسانیت خارج ساخته و در ردیف حیوانات وحشی و بی شعور قرار می دهد که فجایع عظیم و مفاسد خطرناک را به جامعه تحمیل می نمایند، بنابراین از آموزه های دینی و برنامه اسلام چنین استفاده می شود که آزاد بودن آن و ارضای بدون قید و شرط آن و بی بند و باری در این زمینه ممنوع است. همینطور بی توجهی به آن و سرکوب کامل آن نیز کاری ناپسند است. یعنی اگر کسی بخواهد با خواسته های طبیعی این غریزه مبارزه کند و آن را نادیده بگیرد و سعی نکند حتی از راه حلال آن را ارضاء کند، بلکه آن را سرکوب کند. دچار فشارهای روحی و روانی و جسمی فراوانی می شود که تحمل آن مقدور نیست و چه بسا سبب می شود انسان از اعتدال روانی خارج گردد.

اما اینکه چرا این غریزه در پیری رو به افول می رود عرض می کنیم سیر تحول و تکامل انسان در دنیا عبارت است از کودکی که دوران ضعف توان و نیروهای انسان است و مرحله دوم نوجوانی و جوانی است که دوران اوج و شدت توانایی های روحی و جسمی انسان است و مرحله سوم دوره کهولت و پیری که دوران ضعف و کاستی نیروهای انسان است.
این یک روند و روال طبیعی است که مخصوص انسان نیز نیست تمام موجودات زنده نیز دارای این سیر تحول هستند.
پیرى و فرسودگى از ویژگى هاى موجودات مادى است؛ زیرا عوامل طبیعى و فراز و نشیب زندگى، موجب فرسایش ماده مى شود. برخلاف نظام حاکم بر قیامت که مانند نظام حاکم بر دنیا نیست تا مسئله فرسودگى، پیرى و نو و کهنه شدن در آن مطرح باشد.
خداوند در قرآن کریم می فرماید: «وَ مَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَکِّسْهُ فِی الْخَلْقِ أَ فَلا یَعْقِلُونَ» (یس-68)
هر کس را که طول عمر دهیم در آفرینش واژگونه مى کنیم (و به ناتوانى کودکى باز مى گردانیم) آیا اندیشه نمى کنند؟
کلمه ننکسه از ماده تنکیس به معنى واژگون ساختن چیزى است به گونه اى که سر به جاى پا و پا به جاى سر قرار گیرد، و در اینجا کنایه از بازگشت کامل انسان به حالات طفولیت است.
چه اینکه آدمى از آغاز خلقت ضعیف است و تدریجا رو به رشد و تکامل مى رود، در دوران جنینى هر روز شاهد خلقت تازه و رشد جدیدى است، بعد از تولد نیز مسیر تکاملى خود را در جسم و روح به سرعت ادامه مى دهد، و قوا و استعدادهاى خدا داد که در درون وجودش نهفته شده یکى بعد از دیگرى شکوفا مى شود، دوران جوانى، و بعد از آن پختگى فرا مى رسد، و انسان در اوج قله تکامل جسمى و روحى قرار مى گیرد، در اینجا گاه روح و جسم مسیر خود را از هم جدا مى کنند، روح هم چنان به تکامل خویش ادامه مى دهد، در حالى که عقبگرد جسم شروع مى شود، ولى سرانجام عقل نیز سیر نزولى خود را شروع مى کند، و تدریجا و گاه به سرعت به مراحل کودکى باز مى گردد، حرکات حرکات کودکانه و تفکر و حتى بهانه جوئیها همچون کودکان مى شود، و ضعف جسمانى نیز با آن هماهنگ مى گردد، با این تفاوت که این حرکات و روحیات از کودکان شیرین و جذاب است و نویدى است بر شکوفایى امیدبخش و مسرت آفرین آینده، و به همین دلیل کاملا قابل تحمل است، ولى از پیران زننده و نازیبا و گاه تنفر آور و یا ترحم انگیز است.
غریزه جنسی نیز مانند دیگر قوا در این سنین رو به افول می رود و در بسیاری از افراد تضعیف می گردد .البته این تضعیف نه به معنای از بین رفتن بلکه قدری ضعیف شده و تمایل انسان نسبت به ایام جوانی کاهش می یابد .
همانطور که عرض شد اعتدال و میانه روی همراه با استفاده معقول و مشروع از این نعمت الهی، بهترین راه برای بیشتر کردن مدت استفاده از این غریزه در طول عمر انسان است.
موفق و پیروز باشید.