گزارش اطلاعاتی روسیه از جبهه اردن؛

25هزار تروریست در انتظار فرمان حمله به دمشق

براساس برآوردهای موجود تا پایان ماه آگوست حدود 17 تا 25 هزار تروریست مسلح در دروازه های دمشق در دو بخش غوطه شرقی و غربی مستقر شده بودند تا به محض صدور فرمان حمله به دمشق را آغاز کنند و همانگونه که پیش بینی شده بود، قرار بود، ورود عناصر مسلح از اردن به این مناطق همچنان ادامه پیدا کند.

گروه بین‌الملل مشرق – منابع اطلاعاتی ” صهیونیستی” تاکید کردند که ارتش سوریه در شب هفتم اکتبر حمله جدیدی را این بار در جنوب سوریه صورت داد. دو تیپ زرهی ( نزدیک به 200 تانک و نفربر) به سوی القنیطره، حرکت کردند. “صهیونیست ها” بر این باورند که هدف اصلی این عملیات گسترده، به دست گرفتن مجدد کنترل مناطق همجوار بلندی‌ های اشغالی جولان است که پیشتر کنترل آنها را گروه های مسلح به دست گرفته بودند.

انتظار می رود، این عملیات ارتباط گروه های مسلح را با ارتش رژیم صهیونیستی و امکان دریافت کمک های نظامی از این رژیم را قطع کند که در صورت وقوع چنین امری این گروه‌ ها به سمت مثلث استراتژیکی کشیده خواهند شد که مابین مرزهای سرزمین های اشغالی – اسرائیل-، اردن و سوریه قرار دارد و استان درعا در سوریه را در بر می گیرد تا به این طریق بتوانند از یک سو به راه گریز و مفری به خارج دسترسی پیدا کنند و از سوی دیگر راه ورود و نفوذ گروه های مسلح به دمشق را نیز حفظ کنند. این درحالی است که این منطقه از سوی نیروهای هوایی سوریه نیز به شدت بمباران می شود.

فرماندهی ارتش سوریه، تا پیش از این از اجرای چنین عملیات بزرگی در این منطقه خودداری می‌ کرد، چون از این بیم داشت انجام چنین عملیاتی بهانه ای برای دخالت “رژیم صهیونیستی” یا اردن در سوریه را فراهم کند، اما تحلیلگران نظامی براین باورند که فرماندهی سوریه بعد از پذیرش طرح انهدام سلاح های شیمیایی توسط نظام سوریه، هم اکنون روسیه را بیشتر از هر زمان دیگری برای دستیابی به پیروزی کامل در کنار خود می بیند.

این اقدام موجب شده تا طرف اردنی نیز دست به اقداماتی بزند، از جمله اینکه اردن اقدام به انتشار دو گردان نظامی در مرزهای سوریه در پی داشته است، علاوه بر این گروهی از تانک های عربستانی به منظور آماده شدن برای عبور سریع از طریق مرزهای اردن به سوریه، در مرزهای اردن مستقر شده اند. این خبرها با خبرهای دیگری در رسانه ها پیرامون این موضوع تلاقی پیدا کرده که عربستان سعودی گروه های مسلح شورشی در سوریه را به 100 دستگاه تانک در داخل سرزمین های اردن، مجهز کرده است. انتشار این خبر این احتمال را افزایش داده که دست کم یک تیپ زرهی سعودی به طور مستقیم در مرزهای سوریه مستقر شده که برای عدم شناسایی پوشش نیروهای ارتش سوریه را بر تن کرده است.

اردن با توجه به موقعیت استراتژیکی که در منطقه دارد، متحد منطقه ای مهمی برای آمریکا به شمار می آید و سوریه بخش اصلی استراتژی این کشور را تشکیل می دهد. این درحالی است که امان از اولین پایتخت های عربی به شمار می آمد که خواستار برکناری «بشار اسد»، رئیس جمهوری سوریه از قدرت شد که می توان این امر را در تاریخ و روابط پیچیده تاریخی میان دو کشور ملاحظه کرد. این درحالی است که تاریخ دشمنی میان دو نظام به پدران رهبران فعلی این دو کشور یعنی «حافظ اسد» و «ملک حسین» بر می گردد.

معروف است که کشور اردن از سوی طرف های خارجی به ویژه از سوی اطلاعات خارجی انگلیس مورد استفاده قرار داشته و برای فعالیت های خرابکارانه علیه سوریه به خصوص در دهه شصت قرن گذشته مورد بهره برداری قرار گرفته است. از سال 1982 اردن به حیات خلوت فعالیت های “اخوان المسلمین” سوریه تبدیل شد و عجیب نیست که درگیری های مسلحانه فعلی در سوریه که در ماه مارس 2011 آغاز شد، از شهر درعا نشات گرفته باشد، چراکه درعا از جمله شهرهای مرزی مجاور اردن است و از حیث قاچاق سلاح و تردد عناصر مسلح در میان شهرهای سوریه جایگاه دوم را به خود اختصاص داده و از این شهر است که مهمترین کمک های نظامی و تسلیحاتی به دست گروه های مسلح در جنوب سوریه می رسد.

انتقال مرکز عملیات نظامی به جنوب سوریه به این معناست که فرماندهی نظامی سوریه، به ریاست ژنرال الفریج، وزیر دفاع این کشور بار دیگر بر بسیاری از دشمنان با تجربه خود در پنتاگون که حامی گروه های مسلح هستند، غلبه کرده است. ژنرال های سوری که طی ماه های اندک گذشته عملیات های نظامی خود علیه گرو های مسلح را اطراف حلب در شمال کشور و حمص در مرکز متمرکز بودند، به نظر می رسد که به عمد می خواستند، این احساس را در دشمنان خود به وجود آورند که دمشق را ضعیف و بدون حامی به حال خود ترک کرده اند، چیزی که تنها یک تصور فریبنده است.

این تصور که ارتش سوریه به طور کامل در شمال مشغول مقابله با گروه های مسلح است، گروه های مسلح و حامیان غربی و عربی آنها از جمله اردن را فریفت تا به شکل محرمانه و سری اقدام به گرد آوردن عاصر مسلح خود در منطقه کوچکی در نزدیکی پایتخت سوریه که به سختی مساحت آن به صد کیلومتر می رسد و در نزدیکی مرزهای اردن و سوریه قرار دارد.

از سوی دیگر فرماندهان ارتش سوریه به محض اطلاع از این اقدام گروه های مسلح و حامیان آنها، عملیات خود در مرزهای ترکیه و شمال سوریه را متوقف کردند و تا نیروهای خود را برای حمایت از دمشق، به سمت جنوب سوق دهند و در این منطقه متمرکز کنند. براساس برآوردهای موجود تا پایان ماه آگوست حدود 17 تا 25 هزار تروریست مسلح در دروازه های دمشق در دو بخش غوطه شرقی و غربی مستقر شده بودند تا به محض صدور فرمان حمله به دمشق را آغاز کنند و همانگونه که پیش بینی شده بود، قرار بود، ورود عناصر مسلح از اردن به این مناطق همچنان ادامه پیدا کند.

حمله پیشگیرانه از سوی نیروهای ارتش سوریه قرار بود، در 21 آگوست انجام شود، اما پیش از این موعد، حمله شیمیایی «غوطه شرقی» دمشق به وقوع پیوست، که به نظر می رسد در راستای جلوگیری از این حمله بوده است. به تازگی، اطلاعاتی منتشر شده است که بیان می کند، پشت پرده عملیات شیمیایی غوطه شرقی دمشق نیروهای کماندوی عربستان سعودی قرار داشتند که از طریق اردن به سوریه نفوذ کرده بودند و پا به پای گروه های سلفی جهادی وابسته به گروه تروریستی موسوم به “گردان الاسلام” به رهبری “زهران علوش” در این منطقه حضور داشته و فعالیت می کردند.

عملیات شیمیایی غوطه شرقی دمشق، در عمل روند آزاد سازی و غلبه بر گروه های سلفی جهادی مسلح مستقر اطراف پایتخت سوریه را کُند کرد، با این حال ارتش سوریه موفق شد، با ادامه عملیات های خود در این مناطق روستاهای آن را یکی پس از دیگری آزاد کند و نشان از عزم بالای نظام برای از بین بردن تروریست های مسلحی بود که از اردن وارد سوریه می شدند. به خصوص که فرماندهی ارتش سوریه نیز به خوبی می دانست که اگرچه واشنگتن مجبور به پایان دادن به تهدیدات خود علیه سوریه شده، اما از برنامه های خود برای سرنگونی نظام دست برنداشته و به دنبال فرصتی مناسب برای تحقق این هدف است.

در شرایطی که مرزهای سوریه با ترکیه تا مسافت طولانی در شرق تحت کنترل کمیته های دفاع مردمی کُردهای سوریه بود و غرب تحت کنترل گروه های سلفی جهادی وابسته به سازمان “القاعده” قرار داشت، اجرای طرح آمریکا برای اشغال دمشق از طریق گروه های مسلح وابسته به غرب و در راس آنان ارتش آزاد سوریه،‌ به جنوب منتقل و در اردن متمرکز شد. گزارشی رسانه های عربی از عملیات انتشار یگان های اردنی و آمریکایی در طول مرزهای مشترک اردن و سوریه به طول 370 کیلومتر سخن می گفتند.

به طور مثال، روزنامه ” الرای” کویت نوشت که یک گروه مسلح در مناطقی از شهر الرمثا متمرکز شده که متشکل از هزاران تروریست مسلح و ده ها تانک است. الرمثا، در چند کیلومتری شهر درعا در جنوب سوریه واقع شده است. همزمان با این خبر شبکه عربی ” اسکای نیوز” اعلام کرد که نیروهای مسلح اردنی چند ماه است که در حال آموزش دیدن برای نبرد در سوریه هستند تا عملیات ایجاد منطقه حائل در درعا به اجرا بگذارند.

برخی منابع عربی برخلاف اظهارات رسمی آمریکایی پیرامون ماهیت محدود عملیات نظامی این کشور در سوریه تاکید کردند که برنامه ریزی های صورت گرفته برای این عملیات در واقع چیزی فراتر و بزرگتر از حملات موشکی با “توماهوک” در دمشق و پایگاه های نظامی اطراف آن است. این منابع تاکید می کنند که گروهی از تانک ها ( گروهی از اردن و دیگری از عربستان) بر مرزهای سوریه متمرکز شده اند، از سوی دیگر 3000 نیروی مسلح از ارتش آزاد سوریه در ماه های گذشته برای آموزش از سوی مربیان آژانس اطلاعاتی آمریکا در این مناطق حضور داشتند.

هدف از این عملیات، تنها ایجاد یک “منطقه حائل” نبود، بلکه اعلام تشکیل دولت موقت در “مناطق آزاد شده” و ایجاد تهدیدی مستقیم برای دمشق با همکاری گروه های سلفی جهادی مسلح بود. در طول مرزهای سوریه نیز سامانه موشک های پاتریوت نصب گردید تا در صورت هرگونه حمله انتقام جویانه از سوی دمشق، به مقابله با آن برخیزد. همچنین امکان استفاده از پایگاه های هوایی و ایستگاه های رادار در شمال اردن در صورت هرگونه حمله سوریه فراهم گردید. در همین زمان، خبرهایی مبنی بر انتقال تعداد زیادی از جنگنده ها و هواپیماهای بدون سرنشین به شمال اردن منتشر شد.

از سوی دیگر، روزنامه واشنگتن پست، به نقل از منابع خود نوشت که آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا – سیا – در هفته های اندک گذشته، گروه نظامی دیگری را به پایگاه های سری خود در اردن برای کمک به شورشیان و افزایش سلاح های آمریکایی برای جنگجویان فرستاده است که این بیانگر نگرانی آمریکا از کاهش قدرت و توان گروه های مسلح در نبردها بود.

به گفته منابع مطبوعاتی و گزارش روزنامه واشنگتن پست هدف عملیات آژانس اطلاعات مرکزی موضع کاخ سفید متشنج و ملتهب کردن شرایط به طوری بود که هیچ گروهی پیروز میدان نباشد.

اما واشنگتن پست نوشت، اگرچه حمایت آژانس اطلاعات مرکزی برای تضمین عدم شکست گروه های مسلح در سوریه کافی است، اما برای تضمین پیروزی آنان کافی نیست. اینجاست که می توان هدف از رسیدن 1000 تفنگداران دریایی آمریکا در 26 ژوئن 2013 از طریق بندر “العقبه” و انتقال آنان به مرزهای سوریه و اردن را دریافت.

اواخر سپتامبر گذشته، گروه های مسلح از مربیانی آمریکایی استفاده کردند، درحالی که نیروهای ارتش سوریه بر مناطق حلب، حمص و عملیات آزادسازی مناطق ریف دمشق متمرکز بودند و در این حین موفق شدند، بر گذرگاه مرزی میان سوریه و اردن تسلط پیدا کنند و در برخی موارد کنترل خود بر مناطقی در استان درعا را افزایش دهند. فرماندهی ارتش آزاد سوریه اعلام کرد که هدف آن کنترل بر معبر استراتژیک امان- دمشق است. با این وجود، حمله ای که ارتش سوریه آغاز کرد، چون پیروزی گروه های مسلح را در منطقه محدود می کرد.

در اینجا، ضمانت های غرب در خصوص حمایت و پشتیبانی از گروه های مسلح میانه رو در سوریه به هیچ وجه کامل نبود. در واقع نیروهای غربی به طور گسترده همچنان بر گروه های سلفی جهادی تندرو متمرکز بود، به همین دلیل گزارشی که روزنامه فرا منطقه ای “الحیات” درباره گروه های مسلح وابسته به “جبهه النصره” در به دست گرفتن کنترل گذرگاه مرزی سوریه و اردن منتشر کرد و اینکه این گروه ها در این امر نقش به سزایی داشتند، تعجب آور نیست. از این رو ثابت می شود، این اظهارات که معارضان وابسته به غرب با سازمان القاعده همکاری نمی کنند و خود به موفقیت ها و پیروزی هایی دست یافته اند، تنها خرافه و دروغی بیش نبود.

نکته قابل تامل اینکه “محمد الشلبی”، معروف به “ابو سیاف” از رهبران سلفی های اردن که در عملیات های مسلحانه علیه نظام سوریه در کنار دیگر گروه های مسلح می جنگیدند، به صراحت بیان کرده بود که وی رویای سرنگونی رئیس جمهوری سوریه را در سر دارد و اینکه او و یارانش از گروه های معارض و مسلح وابسته به غرب خواهند خواست تا سلاح خود را هرچه سریع تر زمین بگذارند و به بنای امارت اسلامی اقدام کنند.

در همین راستا گفتنی است که گروه ابو سیاف، در گذشته نه چندان دور، در سازماندهی حملات تروریستی علیه نیروهای آمریکایی در اردن مشارکت داشت و به نظر می رسد، عقاید و اعتقاداتش از آن زمان تاکنون تغییر نکرده است.