خانه » همه » مذهبی » صفای باطن

صفای باطن


صفای باطن

۱۳۹۲/۰۹/۰۶


۹۳۹ بازدید

چگونه می توان به صفای باطن رسید و دلی که بیمار شده و پراز رذائل اخلاقی است درمان کرد لطفا راه کارهای عملی وعبادی در این باب توضیح دهید؟

در پاسخ به توضیح زیر توجه کنید .   الف. انسان حقیقتی دارد که ناچار از شناخت آن است, و تا حقیقت خود را نشناسد,سردرگم و حیران است .
خداوندتعالی در سوره الشمس,آیه 8 تا 10 میفرماید: و نفس و ما سویها فالهمها فجورها و تقویها قد افلح من زکیها و قد خاب من دسیها قسم به نفس و روح و حقیقت انسان و آنکه نفس انسانی را تسویه نمود و فجور و تقوی را به آن الهام کرد,کسی نجات یافته و به فلاح میرسد که همین نفس را تزکیه کند, و بی گمان کسی ضرر می کند و به خسران میرسد که نفس یا روح خود را آلوده کرده وحقیقت خود را تباه کند .
ای عزیز, بدانکه در وجود آدمی نفسی است که هم قابلیت حیوانی شدن را دارد , که همان خواسته ها وخواهشهای حیوانی است و هم قابلیت فرشته خو شدن را دارد که همان ملبس شدن به اخلاق پسندیده و صفات نیکوست .
هر چه در جهت هواهای نفسانی( مانند دروغ ,غیبت ,حسد,بخل و…)حرکت کنیم به حیوانیت نزدیکتر شده و هر چه در جهت مخالفت با هوای نفس و کسب فضایل و صفات پسندیده( مانند صداقت , سخاوت ,و…)حرکت کنیم به خدا نزدیکتر شده ایم .
امام علی علیه السلام در خصوص پاکی معنوی میفرماید: ان کنتم لا محاله متطهرین فتطهروا من دنس العیوب والذنوب شما که از پاک بودن گریزی ندارید , پس خود را از پستی عیوب و گناهان پاک کنید .
پس هر چقدر در ترک گناهان و کسب خلق نیکو تلاش کنید ,به همان میزان باطن و ضمیر و یا روح شما صفا یافته است ,چرا که قلب مثل آینه ای است که اگر از آلودگیها پاک شود میتوانید خدا را در آن ببینید .
به فرمایش امام صادق علیه السلام : و طهر قلبک بالتقوی والیقین عند طهاره جوارحک بالماء چون اعضای بدنت را با آب پاک می کنی ,قلب خویش را نیز با تقوی و یقین ,پاکیزه کن .
البته شما جوان گرامی ,که از نعمت جوانی برخوردار هستید ,نسبت به کسانی که از سنین بالاتری برخوردارند می توانید با سرعت بیشتر به خودسازی و رسیدن به ضمیری با صفا گام بردارید .
ب. در خصوص درمان هر یک از صفات رذیله راه‌های ترک و خلاصی از این صفات به طور جداگانه مورد بحث و نظر علمای اخلاق قرار گرفته است که پرداختن به آن مجالی واسع می طلبد. اما به طور کلی برای دور کردن صفات رذیله چند گام اساسی باید برداشته شود .
1. تشخیص بیماری: غفلت از هر یک از صفات رذیله، سد بزرگ اصلاح نَفْس و دورکردن صفات رذیله است؛ یعنی اگر بیمار خود را بیمار نداند، به فکر علاج نمی‌افتد
2. تصمیم به معالجه: بعد از این که صفات رذیله و بیماری نفس مشخص شد، باید فوراً معالجه را شروع کنیم و این احتیاج به اراده و عزم راسخ دارد
3. گام های عملی: علمای اخلاق در جهت تهذیب نفس و سیر و سلوک امور ذیل را پیشنهاد کرده اند :
الف) مشارطه؛ یعنی انسان نفس خویش را مخاطب قرار دهد و به او یادآور شود که ازاو اعمال ناشایست و رذیله سرنزند .
ب) مراقبه؛ سالکان راه خدا پیش از آن که فرشتگان خداوند مراقب اعمال آن ها باشند، خود مراقب اعمالشان هستند .
ج) محاسبه؛ منظور از محاسبه آن است که انسان خود را در شبانه روز حد اقل یکبار پای حساب حاضر نماید و مورد بازخواست قرار دهد
د) تأدیب و مجازات؛ اگر معلوم شد گناه و خطایی از انسان سر زده است، باید در برابرخطاها و‌اکنش نشان دهد و از جرأت و جسارت نفس جلوگیری نماید .
ج. مرحوم ایه الله بهجت می فرماید : همه رذایل اخلاقى ، از ضعف در معرفت خداوند متعال پدید مى آیند، و آنها را اُنسِ به اُنسْ گیرنده اُنْس گیرندگان در عبادت ، دفع و رفع مى نماید . اگر انسان دریابد که خداوند متعال همیشه و در همه حال از هر زیبایى زیباتر است ، از اُنس به او هرگز جدا نخواهد شد .
 
 
 

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد