1) با توجه به انتحاری بودن انفجار معلوم می شود جریانات تکفیری وابسته به القاعده عامل اجرایی این حمله بوده اند. از طرفی گردان‌های «عبدالله عزام» وابسته به القاعده در لبنان، با صدور بیانیه ‌ای مسئولیت انفجارهای بیروت را برعهده گرفتند. «سراج الدین زریقات» یکی از رهبران القاعده اعلام کرد که عملیات حمله به سفارت ایران در بیروت، عملیاتی انتحاری بوده که توسط دو تن از شهروندان سنی لبنانی انجام شد.

2) درست است که عامل اجرایی این حمله عناصر القاعده بوده اند، اما انفجاری در این سطح و ابعاد که به طور خاص سفارت جمهوری اسلامی در بیروت را هدف قرار داده است، بدون هماهنگی و حمایت محور ضد مقاومت در منطقه، امکان پذیر نبوده است. مطابق معمول در رأس متهمان، رژیم صهیونیستی قرار دارد که کارنامه ای سیاه و طولانی در حملات تروریستی خصوصا در لبنان دارد. هدف اسراییل از چنین حملاتی که نه تنها محور مقاومت و شیعیان، بلکه سایر طوایف را نیز در بر می گیرد، ایجاد فتنه سیاسی و مذهبی در لبنان و منطقه است.

3) متهم بعدی عربستان سعودی است که خصومت خود را با جبهه مقاومت و جمهوری اسلامی پنهان نکرده و با توجه به نفوذی که بر جریانات تکفیری در منطقه دارد، هر از گاهی حملات و انفجارات تازه ای را رقم می زند. نکته قابل توجه آن است که عربستان در پروژه فتنه انگیزی، با رژیم صهیونیستی همکاری های پنهانی فراوانی دارد. در این راستا می توان به دیدار اخیر «بندر بن سلطان» رئیس دستگاه جاسوسی آل سعود در عقبه اردن با «تامیر باردو» رئیس سرویس جاسوسی موساد اشاره کرد که حاکی از تشدید فعالیت ها و همکاری های محور عربی ـ عبری است.

4) پنج روز پیش از انفجار بیروت، روزنامه «الوطن» سعودی در مقاله ای ادعا کرد که حزب الله لبنان طی روزهای آینده در منطقه ‌ای شیعی از لبنان انفجاری انجام خواهد داد تا با استفاده از آن، به اهداف خود در سوریه دست یابد! به عبارتی محافل سعودی وقوع انفجارهای بیروت را پیش بینی کرده بودند و این سند محکمی برای اثبات دست داشتن مزدوران عربستان در حادثه تروریستی بیروت است. سکوت مقامات آل سعود نسبت به این حادثه نیز شک برانگیز است و این در حالی است که سایر کشورها و حتی آمریکا، انفجار تروریستی بیروت را محکوم کردند.

5) برخی ناظران انفجار بیروت را با برگزاری نشست ژنو 3 میان ایران و مجموعه 5+1 مرتبط دانسته اند. دلیل این ارتباط نگرانی شدید رژیم اسراییل و عربستان سعودی از این مذاکرات و توافق احتمالی میان ایران و غرب است. قطعا انجام حمله ای تروریستی در آستانه نشست ژنو 3 که هدف آن انفجار سفارت ایران در بیروت بوده است، می توانسته تاثیر زیادی بر مذاکرات مزبور بر جای گذارد، با این حال دشمنان کوردل از این واقعیت غافلند که جمهوری اسلامی در چنین فضایی نه تها تضعیف نمی شود، بلکه موقعیت آن به عنوان قربانی تروریسم تقویت خواهد شد.

6) عملیات انتحاری علیه سفارت ایران در بیروت – با توجه به درگیری های جاری در سوریه بین عناصر تکفیری و نیروهای حزب الله و سپاه پاسداران – چندان غیرمنتظره نبود؛ چرا که سازمان های منتسب به شبکه القاعده فعال در سوریه تهدید کرده بودند که اهداف ایرانی در منطقه را هدف قرار خواهند داد. در واقع می توان گفت جریان القاعده که در عرصه سوریه شکست های سختی را در برابر ارتش سوریه و حزب الله و جمهوری اسلامی متحمل شده است، دست به انتقامجویی آن هم به شیوه ای ناجوانمردانه زده و ده ها تن از افراد بی گناه را قربانی مطامع خود کرده است.

7) مخاطب انفجار اخیر بیروت، در وهله اول جمهوری اسلامی و پس از آن حزب الله و نظام سوریه است. این گونه حملات در جهت اعمال فشار بر جبهه مقاومت، جهت توقف حمایت های خود از سوریه صورت گرفته است و جریانات مخالف حزب الله در لبنان (جریان 14 مارس) نیز با آن هم صدا هستند. پاسخ سید حسن نصرالله دبیر کل حزب الله کاملا روشن و قاطع است: وی در مراسم روز عاشورا اعلام کرده بود مبارزان حزب‌الله در سوریه خواهند ماند و حزب الله بر سر سوریه، تن به سازش و معامله نخواهد داد.

8) به نظر می رسد انفجار اخیر، تقابل میان محور سازش با جبهه مقاومت را ـ به ویژه با صبغه فتنه مذهبی ـ وارد مرحله حساسی کرده است. با توجه به لجاجت دشمنان و نیز عدم عقب نشینی ایران و حزب الله از حمایت سوریه، پیش بینی می شود پروژه ایجاد بحران امنیتی و برانگیختن فتنه طائفه ای، همچنان در دستور کار جبهه عبری ـ عربی قرار خواهد گرفت. تداوم عملیات های ضد تروریستی در سوریه تا شکست کامل آنان و هوشیاری امنیتی در لبنان، قطعا عامل مهمی در جلوگیری از تکرار حوادث تلخ انفجار سه شنبه بیروت خواهد بود.

انفجار بیروت، اهداف و پیامدها/سجاد فروزنده /بصیرت