دعای عین علی

دعا یا حرزی به نام «عین علی» در منابع معتبر حدیثی و ادعیه یافت نشد. اما در برخی منابع به برخی حرزها به نام حرز امام علی (علیه السلام) و آثار آن اشاره شده که عبارتند از:1. مردى بر امام علی(علیه السلام) داخل شد که رنگ او متغیر بود و گفت: من بیمارم و بیشتر اوقات درد می‌کشم، دعایى به من بیاموز که به برکت آن شفا یابم. آن‌حضرت(علیه السلام) فرمود: تو را دعایى بیاموزم که آن‌را جبرئیل به پیامبر(صل الله علیه و آله) در بیمارى امام حسن و امام حسین(علیه السلام) آموخت. و آن دعا این است:
«إِلَهِی کلَّمَا أَنْعَمْتَ عَلَی بِنِعْمَةٍ قَلَّ لَک عِنْدَهَا شُکرِی وَ کلَّمَا ابْتَلَیتَنِی بِبَلِیةٍ قَلَّ لَک عِنْدَهَا صَبْرِی فَیا مَنْ قَلَّ شُکرِی عِنْدَ نِعَمِهِ فَلَمْ یحْرِمْنِی وَ یا مَنْ قَلَّ صَبْرِی عِنْدَ بَلَائِهِ فَلَمْ یخْذُلْنِی وَ یا مَنْ رَآنِی عَلَى الْمَعَاصِی فَلَمْ یفْضَحْنِی وَ یا مَنْ رَآنِی عَلَى الْخَطَایا فَلَمْ یعَاقِبْنِی عَلَیهَا صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اغْفِرْ لِی ذَنْبِی وَ اشْفِنِی مِنْ مَرَضِی- إِنَّک عَلى کلِّ شَی ءٍ قَدِیرٌ». ابن عباس می‌گوید: من بعدها آن مرد را دیدم که رنگ و رویش باز شده و به سرخی گراییده بود او همچنین گفت: این دعا را هنگام هیچ بیماری نخواندم مگر شفا یافتم و بر هیچ صاحب قدرتی وارد نشدم مگر آنکه با خواندن این دعا از آسیب او در امان ماندم».[1]
2.متن حرزی را که حضرت علی(علیه السلام) بر روی بازوى راست خود مى بست شامل آیاتی از قرآن کریم و نیز عباراتی از دیگر کتب مقدس بر آن نگاشته شده بود:
«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اى کنوش [یش ] اى کنوش اره شش عطیطسفیخ یا مظظرون قرتالیون ما و ماسوماس ما طیطسالوس خیطوس مسفقلس مساصعوس الطیعوس لطیفوس اقرطیعوش لطفیکس هذا هذا- وَ ما کنْتَ بِجانِبِ الْغَرْبِی إِذْ قَضَینا إِلى مُوسَى الْأَمْرَ وَ ما کنْتَ مِنَ الشَّاهِدِینَ اخْرُجْ بِقُدْرَةِ اللَّهِ مِنْهَا أَیهَا اللَّعِینُ بِقُوَّةِ [بِعِزَّةِ] رَبِّ الْعَالَمِینَ اخْرُجْ مِنْهَا وَ إِلَّا کنْتَ مِنَ الْمَسْجُونِینَ اخْرُجْ مِنْها فَما یکونُ لَک أَنْ تَتَکبَّرَ فِیها فَاخْرُجْ إِنَّک مِنَ الصَّاغِرِینَ – اخْرُجْ مِنْها مَذْؤُماً مَدْحُوراً مَلْعُوناً- کما لَعَنَّا أَصْحابَ السَّبْتِ وَ کانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا اخْرُجْ یا ذَا الْمَخْزُونِ اخْرُجْ یا سورا یا سوراسور بِالاسْمِ الْمَخْزُونِ یا ططرون طرعون مراعون تَبَارَک اللَّهُ أَحْسَنُ الْخالِقِینَ باهیا شراهیا حَیاً قَیوماً بِالاسْمِ الْمَکتُوبِ عَلَى جَبْهَةِ إِسْرَافِیلَ اطْرُدُوا عَنْ صَاحِبِ هَذَا الْکتَابِ کلَّ جِنِّی وَ جِنِّیةٍ وَ شَیطَانٍ وَ شَیطَانَةٍ وَ تَابِعٍ وَ تَابِعَةٍ وَ سَاحِرٍ وَ سَاحِرَةٍ وَ غُولٍ وَ غُولَةٍ وَ کلِّ مُتَعَبِّثٍ وَ عَابِثٍ یعْبَثُ بِابْنِ آدَمَ وَ لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِی الْعَظِیمِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ أَجْمَعِینَ الطَّیبِینَ الطَّاهِرِین ».[2]
3. شیخ کفعمى در بلد الامین دعایى مروى از حضرت امیر المؤمنین علیه السلام نقل کرده که هر ملهوف و مکروب و محزون و گرفتار و ترسانى بخواند آن را حق تعالى او را فرج کرامت فرماید و آن دعا این است :
«یَا عِمَادَ مَنْ لَا عِمَادَ لَهُ وَ یَا ذُخْرَ مَنْ لَا ذُخْرَ لَهُ وَ یَا سَنَدَ مَنْ لَا سَنَدَ لَهُوَ یَا حِرْزَ مَنْ لَا حِرْزَ لَهُ وَ یَا غِیَاثَ مَنْ لَا غِیَاثَ لَهُ وَ یَا کَنْزَ مَنْ لَا کَنْزَ لَهُوَ یَا عِزَّ مَنْ لَا عِزَّ لَهُ یَا کَرِیمَ الْعَفْوِ یَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ یَا عَوْنَ الضُّعَفَاءِیَا کَنْزَ الْفُقَرَاءِ یَا عَظِیمَ الرَّجَاءِ یَا مُنْقِذَ الْغَرْقَى یَا مُنْجِیَ الْهَلْکَىیَا مُحْسِنُ یَا مُجْمِلُ یَا مُنْعِمُ یَا مُفْضِلُ أَنْتَ الَّذِی سَجَدَ لَکَ سَوَادُ اللَّیْلِ وَ نُورُ النَّهَارِوَ ضَوْءُ الْقَمَرِ وَ شُعَاعُ الشَّمْسِ وَ حَفِیفُ الشَّجَرِ وَ دَوِیُّ الْمَاءِیَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ وَحْدَکَ لَا شَرِیکَ لَکَ یَا رَبَّاهْ یَا اللَّهُصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِنَا مَا أَنْتَ أَهْلُهُ یَا مَنْ یَکْفِی مِنْ کُلِّ شَیْ ءٍ وَ لَا یَکْفِی مِنْهُ شَیْ ءٌ اکْفِنِی مَا أَهَمَّنِی .» [3]
این مطلب تقریباً تمام آن چیزی است که به نام حرز یا دعای عین علی در برخی منابع وجود دارد.

پی نوشت ها:
[1]. ابن طاووس، علی بن موسی، مهج الدعوات و منهج العبادات، محقق، مصحح، کرمانی، ابوطالب، ص 8، چاپ اول، 1411ق، قم دار الذخائر.
[2]. همان، ص 8 -9 .
[3]. مفاتایح الجنان به نقل از شیخ مصباح کفعمی در کتاب بلدالامین.