۱. آنچه در سوال آمده حدیثی جعلی است و مدعی آن هم اشاره به هیچ سندی نکرده است ، در حال که احادیث مسندی از حضرت رسول(ص) در منابع تشیع و تسنن بر خلاف آن وجود دارد.۲.اشعار ابوطالباز ابوطالب اشعاری به جا مانده است که دلیل بر ایمان او دارد.

کیسانیه گروهی از شیعیان بودند که محمد بن حنفیه ، برادر ناتنی امام حسین (ع)، را امام چهارم و جانشین او می شناختند . خود محمّد بن حنفیّه ادّعای امامت نداشته ولی هواخواهان او تحت رهبری مختاربن ابی عبید ثقفی در سال های ۶۶ تا ۶۸ هجری در کوفه قیام کردند . در وجه تسمیه این فرفه به کیسانیه احتمالات مختلفی موجود می باشد. ممکن است نام کیسانیه از کیسان ابوعمرو یکی از فرماندهان لشکر مختار ، گرفته شده باشد . وی شیعه ای متعصب بوده و در قیام مذکور وظیفه ی نمایانی داشته است ؛ یا شاید از نام کیسان که غلام علی (ع) بوده و در جنگ صفین (۳۷ هجری ) کشته شد گرفته شده باشد .

داستان تولد عیسی(ع) در آغاز هر یک از انجیل های متی و لوقا آمده است.

اگر از سوی حضرت امام عصر عجل الله فرجه الشریف دربارة حلاج،‌ لعن و نفرینی ثابت می شد، شهید قاضی نور اله شوشتری دربارة او این عبارت را به کار نمی برد: «البحرالمواج، حسین بن منصور الحلاج، سرور اهل اطلاق و سرمست جام اذواق، حلاج اسرار و کشاف استار» (مجالس المؤمنین، ج ۲، ص ۳۶، چاپ اسلامیه).شهید قاضی نوراله شوشتری، کسی نیست که درباره اش بتوانیم بگوییم: «بدون تحقیق در روایات، سخن گفته است» بلکه او به حقیقت محقق و نویسنده توانا و انسان مؤمن و پاکدل است. پس نمی توان تمجید او از حسین بن منصور را مبالغه دانست. لوئی ماسینیون می گوید: قاضی نوراله ستایشگر حلاج است.

در بسیاری از روایاتی که شخصیت حضرت خضر علیه السلام را توصیف کرده اند، برمی آید که ایشان پیامبری از پیامبران خدا بوده است، به نام تالى بن ملکان بن عابر بن ارفخشد بن سام بن نوح که حد اقل در زمان اهل بیت علیهم السلام زنده بوده است، زیرا مکررآ به دیدار اهل بیت علیهم السلام می آمده است و برخی از این دیدارها در روایات مذکور است.

اختلاف نظر اساسی بین این دو بزرگوار نیست ؛ و اختلافات جزئی نیز امری است عادی. عمده اختلاف نظر این دو بزرگوار در حوزه ی فلسفه می باشد. شهید مطهری از طرفداران جدَی فلسفه ی صدرایی است و نقد چندانی به این فلسفه ندارد ؛ امَا آیه الله مصباح به برخی از نظرات ملاصدرا انتقاد دارد. از نظر شخص بنده عمق نگاه شهید مطهری بیشتر است ؛ ولی ممکن است اشخاص دیگری نظر دیگر داشته باشند. امّا آثار هر دو بزرگوار جزء بهترینها در موضوع خود می باشند. و البته آیه الله مصباح وارد مباحثی نیز شده اند که زمان شهید مطهری چندان مطرح نبودند.

متاسفانه درباره ی میزان اطَّلاعات خودتان درباره ی مباحث فلسفی و کلامی چیزی ننوشته اید تا ببینیم آیا می توانید متوجّه مغالطات جناب عبدالکریم سروش بشوید یا نه؟ ولی به هر حال باید متوجّه بود که ایشان مغالطات خود را با صدها لطایف الحیل و در زیر لفّافه ای از بیان شیرین و ادیبانه مخفی می نماید. لذا اکثر آنها که اطّلاعات کلامی و فلسفی کافی ندارند به راحتی می توانند در دام گفتارهای فریبنده ی ایشان بیفتند ؛ البته بی آنکه حتّی خودشان نیز متوجّه شوند.

۱ـ در مذهب این بزرگواران، تردیدهای جدّی وجود دارد. چرا که در زمان تقیّه زندگی می کرده اند. ۲ـ این بزرگواران، سخنان ارزشمند، فراوان دارند؛ امّا معصوم نیستند؛ لذا برخی سخنان ناصحیح نیز در بین سخنانشان پیدا می شود؛ کما اینکه در سخنان هر عالم غیر معصوم دیگر نیز می توان موارد نادرستی را یافت.لذا سخن صاحبان فضل را باید شنید و اگر سخنی ناصحیح داشتند باید کریمانه آنها را کنار گذاشت.خداوند می فرماید:« پس بندگان مرا بشارت ده! همانها که سخنان را مى شنوند و از نیکوترین آنها پیروى مى کنند؛ آنان کسانى هستند که خدا هدایتشان کرده، و آنهایند خردمندان» (الزمر:۱۷)

۱ـ ظاهراً نامه ی مذکور از خود استاد شهید مرتضی مطهری است و تحریفی در کار نیست. ۲ـ مهمترین اثر دکتر شریعتی کتاب اسلام شناسی اوست که آن را می توان ریشه ی تمام آثار وی دانست. استاد مطهری در نقد این کتاب چنین نوشته اند: « این جزوه مانند غالب نوشته های نویسنده از نظر ادبی و هنری اعلی است و از نظر علمی متوسّط است و از نظر فلسفی کمتر از متوسّط و از نظر دینی و اسلامی صفر است. « (استاد مطهری و روشنفکران ، انتشارات صدرا ، ص۳۴)

نظریه فروید

۱ـ نظریّاتی که در امور فکری و نظری ، از سوی افراد ارائه می شوند ، از دو بُعد قابل بررسی می باشند ؛ بُعد انگیزه و علّت و بُعد اندیشه و دلیل. اینکه انگیزه و علّت چنین بیاناتی از سوی جناب آقای مجتهد شبستری چه بوده و هست؟ پرسشی است که متخصّصین روانشناسی و روانکاوی اندیشه باید پاسخگوی آن باشند ؛ چرا که انگیزه و علّت بیان چنین نظراتی ، مربوط به خلقیّات تربیتی ، اخلاقی و روانی شخص می باشند و اندیشمندان حوزه ی فکر و اندیشه ، معمولاً در بررسی علمی اندیشه ها ، با صرف نظر از انگیزه ها به نقد خود ادّعا می پردازند ؛ و پرداختن به انگیزه به جای اندیشه را در نقد علمی یک نظریّه ، نوعی مغالطه می شمارند.

یکی گفت:من از علی(ع) افضلم.چون او از کسی جز خدا نمی ترسید ولی من حتّی از خدا هم نمی ترسم.لابد این کذّاب از خدا هم بالاتر است. چون اوّلاً خدا فرمود:« وَ لَکُمْ فِی الْقِصاصِ حَیاةٌ یا أُولِی الْأَلْباب» (البقرة:۱۷۹). ثانیاً خدا ابلیس را عفوّ نکرد. ثالثاً بسیاری را جهنّم می برد و عفوّ نمی کند.از این گذشته، اگر بناست هر قاتلی بخشیده شود، پس حکم قصاص کشک است. عفوّ جا دارد و همه جا خوب نیست؛ همان گونه که احسان در برخی جاها هرج و مرج تولید می کند. افزون بر اینها، بهائیان کم جنایت نکرده اند و همدستی آنها با آمریکا و اسرائیل جنایتکار، اظهر مِن الشمس می باشد.

چنین ادّعایی ــ از افراد بی اطّلاع از علم عرفان نظری ــ از سخنان سست و بی ارزشی است که چه بسا خود گوینده اش هم معنی درستی از آن در ذهنش نداشته باشد. طبق آموزه هایی از دین اسلام که مورد قبول عموم علماست ، خداوند متعال ، انسان را موجودی مختار آفریده و بخش عظیمی از ساختار روحی او ، در زندگی آینده اش را به دست خود او سپرده است. لذا هر کسی سعادتمند و شقاوتمند بودن خویش را خود رقم می زند.

در اینجا چند بحث وجود دارد : اینکه فرد مرتد می تواند توبه کند؟ آیا توبه او پذیرفته می گردد؟ توبه او خطاب به کیست، خداوند یا انسان که مجری فرامین الهی در جامعه است؟ به عبارت دیگر خداوند در مقابل فرد مرتد در صورت توبه چه خواهد کرد و ما در مقابل چنین فردی چه باید بکنیم ، با توجه به اینکه خداوند بر اساس نیت و باطن حکم می کند و ما بر اساس ظاهر. چند نوع مرتد وجود دراد؟

۱ـ چنین تعبیری را در کتب دکتر شریعتی نیافتیم ولی وی در موارد زیادی از علّامه مجلسی و بسیاری دیگر از علما ــ اعمّ از فلاسفه ، متکلّمین ، محدّثین ، فقها و ... ــ انتقادات تندی نموده است. حتّی افرادی چون ابوعلی سینا و ملاصدرا ، که همواره در فرار از دست پادشاهان یا تبعید بوده اند ، نیز از انتقادات وی در امان نمانده اند. به تعبیر دیگر هر عالمی که در رشته های علوم اسلامی تدریس و تألیف داشته یا آنها را سامان داده یا با حکومتهای زمان خود درگیر نبوده از نظر دکتر شریعتی عالم غیر روشنفکر است و لایق مذمّت می باشد.

در مورد «ابن عربی» اختلاف است، برخی او را شیعه دانسته اند ولی بعضی او را از نظر مذهب، سنی می دانند (داوری های متضاد درباره ابن عربی، داود الهامی، انتشارات مکتب اسلام). البته باید توجه داشت که عرفای بزرگی مانند ابن عربی اگر چه احتمالا از اهل سنت بودند اما به مقامات معنوی امامان اعتقاد داشته اند و قطب عالم امکان را ولی الله و حجت خدا بر روی زمین می دانستند و معتقد بودند ولایت باطنی از شخصیت حقیقی برخاسته است که ویژه امام علی(ع) بوده است اما خلافت ظاهری از طریق رأی و بیعت ظاهری مردم حاصل می شود که در برخی شرایط دیگران آن را بر عهده گرفته اند.

صدرالدین محمد شیرازی ( متولد ۹۷۹ و متوفای ۱۰۵۰هجری قمری) وی اولین فیلسوفی است که مسائل فلسفه را( پس از آنکه قرنها در اسلام سیر کرده بود) از حالت پراکندگی در‌آورده مانند مسائل ریاضی روی هم چید.

یک. در این باره باید به اقسام کافران و چگونگى محاکمه آنها در قیامت توجه شود:

این گونه مطالب ارزش علمی و استنادی معتبر ندارد و نمی توان به راحتی پذیرفت . از طرف دیگر کسانى که مدعى اند او را دیده اند، مدعایشان وجود فردى است که از نظر اسمى با آنچه در روایات آمده مطابقت دارد، ولى اینکه آیا از نظر شخصى همان فرد مورد نظر است، یا صرفاً تشابه اسمى دارد نمى توان اظهار نظر کرد.

۱ـ مگر دین اسلام و قرآن کریم با کشور گشایی نازل شد یا بقاء یافت که فرض عدم کشور گشایی برخی مساوی با عدم دین باشد. به تعبیر علمی تر مگر کشور گشایی ها علّت حدوث یا بقاء دین است که فرض عدم آن مساوی با عدم دین تلقّی شود. علّت حدوث دین بعثت نبی اکرم ـ صلوات الله علیه و آله ــ بوده است. علّت بقای دین نیز تلاشها و مجاهدتهایی بوده است که در جهت حفظ و بسط و پاسداشت فرهنگ آموزه ها و خلوص دینی صورت گرفته است ، نه کشور گشایی و بسط مرزهای جغرافیایی . از طرف دیگر اراده ی قطعی خداوند متعال بر بقاء دین خاتم است.

اگر کسی قرآن کریم را سخن خدا نداند و معتقد به این باشد که قرآن کلام بشر است ، یکی از مسلّمات قطعی دین اسلام را انکار نموده ؛ و طبق نظر تمام فقهای شیعه و سنّی چنین کسی مرتدّ می باشد.حال قضاوت با خودتان که آیا وی چنین عقیده ای دارد یا ندارد.

تطبیق آنچه در علائم ظهور آمده بر اشخاص کار صحیحی به نظر نمی رسد خصوصا اگر به صورت احتمال باشد و به صورت قطعی و جزمی نباشد.

کسی که نه گناه ونه ثواب کرده افضل است،یاکسی که گناه کرده و بعدتوبه کرده،چون ماداریم درصورت توبه حقیقی،گناهان به ثواب تبدیل می شود.

سلام من یه دوستی دارم درویش شده اگه بخوام توجیحش کنم که کارش اشتباهه باید از چه استدلالی استفاده کنم؟

پوشش زن در مقابل زنان از جهت اخلاقی چه مشکلی دارد؟ از جهت فقهی مشکلی ندارد آیا از جهت اخلاق حیا و عفت هم به اصطلاح دکلته پوشیدن زنان در مجالس زنانه و آرایش کردن مشکلی ندارد؟ لطفا مستدل بفرمایید؟

دختری دارم که۳ساله که به تکلیف رسیده امانسبت به نمازوحجاب بی اهمیت است،کتابهای مذهبی برایش تهیه کردم وازروش تشویق هم استفاده کردم امابازدهی نداشته؟

سلام علیکم.بنده چند ماهی است که به لطف خدا در کلاسهای سیر مطالعاتی کتب شهید مطهری شرکت میکنم. میخواستم بدانم برای اینکه به علمی که بدست می آورم عامل باشم و یادم نرود، باید چکار کنم؟با تشکر فراوان.

معرفی کتاب . . . آینده پژوهی دولت و سیاست مهدوی در 'آینده جهان' کتاب 'آینده جهان' به قلم حجت الاسلام رحیم کارگر سعی دارد با آینده‌پژوهی مهدوی، بخش مهمی از دولت مهدوی یعنی دولت و سیاست را بررسی کند. به گزارش خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان، بخش اول کتاب "آینده جهان" که به کلیات و چهارچوب نظری اختصاص دارد، در سه فصل تنظیم شده‌است. ابتدا تحت عنوان روش شناسی تحقیق در تاریخ آینده و آینده‌پژوهی، فلسفه تاریخ ازدیدگاه چهارتن از بزرگترین برخی فلاسفه غربی بررسی و نقد شده و دیدگاه تشیع تبیین می شود.

در مراسم قرائت زیارت آل یاسین عنوان شد: افراد بسیاری در عصر غیبت امام زمان(ع) را می بینند و نمی شناسند رئیس مرکز تخصصی مهدویت گفت: در عصر غیبت ممکن است امام عصر(ع) را عده‌ای ببینند و نشناسند. در روایات وارد شده وقتی مردم امام عصر(ع) را می‌بینند می‌گویند ما ایشان را بارها دیده بودیم ولی نشناختیم. به گزارش خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان، حجت الاسلام محمدرضا کلباسی، رئیس مرکز تخصصی مهدویت در مراسم قرائت زیارت آل یاسین که جمعه بعدازظهر ۷ تیرماه در حرم مطهر حضرت معصومه(س) و باحضور جمعی از متخصصان مباحث مهدویت و عموم مردم برگزار شد، در سخنانی گفت:

انسان منتظر حیات مادی و معنوی خود را با امام زمان(عج) تنظیم می کند عضو هیئت علمی پژوهشکده مهدویت گفت: همانطور که جسم انسان به اکسیژن و آب احتیاج دارد، روح او نیز به قرآن و اهل بیت(ع) نیاز دارد. بنابراین اگر روح انسان منتظر با امام زمان(عج) عجین شد، زنده است.

با سلام.دانشجوی محترم ضمن تشکر از تماس مجدد شما با این مرکز ، اهتمام شما نسبت به رفع شبهات حاکی از روحیه پاک و ایمانی شماست که به خاطر داشتن چنین روحیه ای به شما تبریک می گوییم .در پاسخ به مطالبی که فرموده اید باید اشاره نماییم که به نظر می رسید نویسنده متن مذکور ، از سویی گروه های اصلاح طلب را سازشکار و مخالف گفتمان مقاومت خوانده است و از سویی دیگر ظاهرا قصد داشته است تا به نوعی به جریان سازشکاری وجهه مذهبی و مقدس دهد و حال آنکه اولا جریان اصلاح طلب که یکی از جریان های فعال در

سیاست خارجی یکی از مهم‌ترین وجوه زندگی اجتماعی‌سیاسی ملت‌ها و کشورها به شمار می‌رود؛ چرا که بقا و حیات آن‌ها به سیاست خارجی و جهت‌گیری‌های حاکم بر آن بستگی دارد. از این رو، تلاش برای درک و فهم ماهیت و رفتار سیاست خارجی کشورها، یکی از دل‌مشغولی‌های فکری و ذهنی محافل علمی و دانشگاهی است. نوشتار حاضر نیز با توجه به اهمیت رویکردهای حاکم بر سیاست خارجی ایالات متحده‌ی آمریکا در قبال فعالیت‌های صلح‌آمیز هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران، بر آن است تا به تحلیل علل یا عوامل دخیل در تقابل آمریکا با برنامه‌ی هسته‌ای ایران بپردازد. از این رو، نوشتار حاضر در صدد پاسخ‌گویی به این سؤالات سازمان‌دهی شده است:

جایگاه دعا در فرقه و مکاتب دیگر چگونه است؟

لطفا دیدگاه مذاهب شیعه، حنفی و معتزله در باب حسن و قبح را توضیح دهید.

مذهب حنبلی از مذاهب فقهی اهل سنت چرا منشعب شده است؟

آیا حیا و غیرت مطلق است یا نسبی؟

بررسى رابطه اخلاق و سیاست

واژه لفسدتا ۱۳۹۲/۰۴/۱۰ – ۲۵۰ بازدید اشتراک گذاری اشتراک گذاری اشتراک گذاری اشتراک گذاری اشتراک گذاری لینک کوتاه : https://www.porseman.com/!163749 مقصود از ( ( لفسدتا ) ) این نیست که بر اثر تزاحم با یکدیگر، عالم را به تباهی می کشاندند ؛ بلکه این که دو خداهر یک مالک قسمتی جداگانه از عالم باشند خود به خود فرض محالی است ...

[کامل از کد۱۶۶۰۲۷]در پاسخ به نکاتی توجه کنید : ۱- در مورد شان نزول آیات اول سوره مبارکه تحریم نقل های مختلفی است که در این مورد به بیان ذیل توجه کنید : وَ إِذْ أَسَرَّ النَّبِیُّ إِلى بَعْضِ أَزْواجِهِ حَدِیثاً فَلَمَّا نَبَّأَتْ بِهِ وَ أَظْهَرَهُ اللَّهُ عَلَیْهِ عَرَّفَ بَعْضَهُ وَ أَعْرَضَ عَنْ بَعْضٍ فَلَمَّا نَبَّأَها بِهِ قالَتْ مَنْ أَنْبَأَکَ هذا قالَ نَبَّأَنِیَ الْعَلِیمُ الْخَبِیرُ (۳) إِنْ تَتُوبا إِلَى اللَّهِ فَقَدْ صَغَتْ قُلُوبُکُما وَ إِنْ تَظاهَرا عَلَیْهِ فَإِنَّ اللَّهَ هُوَ مَوْلاهُ وَ جِبْرِیلُ وَ صالِحُ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمَلائِکَةُ بَعْدَ ذلِکَ ظَهِی

این کلمات در مقام ها ومعانی کنایی و غیر حقیقی به کار می رود مثلا در مورد یدالله:در المفردات فی غریب القرآن ۸۹۱ ید ..... ص : ۸۸۹ دارد:قوله: یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ [الفتح/ ۱۰]، أی: نصرته و نعمته و قوّته،ودرقاموس قرآن ج ۷ ۲۶۱ ید: ..... ص : ۲۶۰ دارد:إِنَّ الَّذِینَ یُبایِعُونَکَ إِنَّما یُبایِعُونَ اللَّهَ یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ فتح:۱۰.

از احادیث معروف دربارة اهلبیت (ع) و امامان معصومین (ع) «حدیث سفینه» است که به طور گسترده در کتب معروف شیعه و اهل سنت آمده است، این حدیث را حداقل هشت نفر از صحابه از پیغمبر اکرم (ص) نقل کرده اند (ابوذر، ابوسعید خدری،ابن عباس، اَنَس، عبدالله بن زبیر، عامر بن واثله ، سلمة بن الاکوع و علی علیه السلام).

علامه در تفسیر سوره توحید با بیانی شیوا از همان صمد و بی نیاز بودن خداوند متعال اثبات می کند که خداوند فرزند ندارد و فرزند کسی نیست. می فرماید: اما اینکه متولد نشدن چیزی از خدا فرع صمدیت اوست بیانش این است که ولادت که خود نوعی تجزی و قسمت پذیری است به هر معنایی که تفسیر شود بدون ترکیب تصور ندارد کسی که می زاید و چیزی از او جدا می شود باید خودش دارای أجزائی باشد و چیزی که جزء دارد محتاج به جزء خویش است چون بدیهی است موجود مرکب از چند چیز، وقتی موجود است که آن چند جزء را داشته باشد و خدای سبحان صمد است و هر محتاجی در حاجتش به او منتهی می گردد.

در پرسش آمیختگی و مغالعات فراوانی وجود دارد که به ترتیب به آن ها می پردازیم الف- «پس نامگذاری این قسمت از آیه به آیه تطهیر فریب و دورغ است ...» توجه داشته باشید در غالب موارد اسم سوره یا آیه از یک کلمه یا یک حادثه انتخاب می کنند و معنای آن این نیست که تمام سوره یا تمام آنآیه همان کلمه و جمله است. سوره بقره، از کلمه بقره گرفته شده، سوره نمل، از کلمه نمل، اسری، از جمله «اسری ...» و .... و زیاد است که بگوییم این دروغ است، بقره کل سوره بقره نیست بلکه فقط در آیه به کار رفته و همین طور نمل و اسرا ...؟

۱- فقر و غنا هم در میان مؤمنین و هم در میان کفار وجود دارد و بهره مندی از ثروت ها و لذایذ دنیوی اختصاصی به کفار ندارد. البته افراد ثروتمند فعلا در میان کفار بیشتر می باشند چون تمام هدف و تلاش آنها در راستای جمع آوری ثروت و برخورداری از لذایذ دنیوی است.

در ابتدا متن کامل آیه و ترجمه آن را مرور می کنیم: A}«قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ یُوحى إِلَیَّ أَنَّما إِلهُکُمْ إِلهٌ واحِدٌ فَاسْتَقیمُوا إِلَیْهِ وَ اسْتَغْفِرُوهُ وَ وَیْلٌ لِلْمُشْرِکینَ{A؛ بگو من بشرى چون شمایم جز اینکه به من وحى مى شود که خداى شما خدایى یگانه است پس مستقیما به سوى او بشتابید و از او آمرزش بخواهید و واى بر مشرکان». V}(فصلت، ۶){V

شاهزاده سعودی، مفتی های وهابی را چه نامید؟

در این زمینه توجه تان را به مطالبی چند جلب می کنیم:۱. هدف از خلقت جهان , چیزی است که جز با وجود پیامبر (ص) و علی (ع) تحقق پیدا نمی کند. از دیدگاه قرآن, همه جهان برای انسان آفریده شده است: ((خلق لکم ما فی الارض جمیعا)), (صدر روایت ((لولاک لما خلقت الافلاک))) در ((بحارالانوار)), ج ۱۵, ص ۲۸; ج ۱۶, ص ۴۰۶ و ج ۵۷, ص ۱۹۹, آمده است و نشانی ذیل آن را, در توضیح مطلب سوم ذکر می کنیم ), انسان نیز برای بندگی آفریده شده است: ((و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون )), معنای حقیقیت عبادت خداوند در میان انسانها محقق نمی شود; جز با هدایت پیامبران و نبی اکرم(ص), خاتم انبیا و پیام آور دین کامل الهی است.

این آیات هرگز به معنای جبر نیست؛ توضیح آن که «عزت» به معنای خلل و نفوذناپذیری است و کاملاً بدیهی است که عزت به طور مطلق از آن خدا است. از طرف دیگر هر کس در راه خدا قدم بردارد و به او متصل شود، دارای پناهگاه محکمی می شود که دشمنان قدرت رسوخ در آن و شکست آن را ندارند. ازاین رو خداوند می فرماید: A}لِلَّهِ اَلْعِزَّةُ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِلْمُؤْمِنِینَ{A؛ ( ۶۳:۸) . و اگر در جای دیگر آمده است: A}تُعِزُّ مَنْ تَشاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشاءُ{A؛ (۳:۲۶) ، ازاین رو است که از غیرطریق و راه خدا، نمی توان به چنان عزت و سربلندی دست یافت.

براساس روایات، چهارده معصوم(ع) همه «یک نور»اند؛ V}بحارالانوار، ج ۲۵، ص ۱ و ج ۳۶، ص ۲۸۰.{V یعنى، آنان در مقام وحدت نورى، کثرتى ندارند تا یکى اول ودیگرى دوم باشد. این که در زیارت جامعه مى خوانیم: H}«و ان ارواحکم و طینتکم واحدة»{H؛ اشاره به همین حقیقت دارد که چهارده معصوم(ع)، «یک نور»اند و در این جهت با هم اتحاد دارند. بر اساس روایات، این اتحاد نه تنها در اول خلقت بوده؛ بلکه در نظام مادى و زندگى دنیوى، حقیقت آنان یکى بوده است و در عین تعدد صورى، ظاهرى و جسمانى، آنان با همدیگر وحدت و اتحاد دارند. V}در این باب نگا: انسان و خلافت الهى، صص ۱۳۹ - ۱۴۲.{V

روح در قرآن بـه مـعـنـای امر خداوند است که همان کلمه ایجاد است و همان فعل مخصوص اوست بدون دخالت اسباب وجودی و مادی و تاثیرات تدریجی آنها در آن. گـاهی این روح به تنهایی توصیف شده است مانند : یوم یقوم الروح و الملائکه صفا V}( نباء / ۳۸ ){V گاهی همراه با ملائکه توصیف شده است مانند : انزل به الروح الامین علی قلبک V}( شعراء / ۱۹۳ ){V و گاهی آن حقیقتی است که در همه انسان ها دمیده شده است : ثم سویه و نفخ فیه من روحه V}( سجده / ۹ ){V و گاهی آن حقیقتی است که همراه با مومنان و موید آنان است : اولئک فی قلوبهم الایمان و ایدهم بروح منه V}( انعام / ۱۲۲ ){V .