اگر اظهار یک عقیده حقّ یا عمل و سخن حقّی ضرر جانی یا مالی یا آبرویی جدّی برای خود شخص یا دیگری داشته باشد یا موجب ضرر جدّی به دین حقّ یا جامعه شود باید از اظهار آن پرهیز نمود.همچنین اگر لازم شد باید خلاف آن عقیده را اظهار نمود.این کار را تقیّه گویند.البته تقیّه نیز مثل دیگر احکام شرعی حدودی دارد ؛ مثلاً آنجا که تقیّه اصل دین را به خطر می اندازد جایز نیست.کسانی چون اصحاب کهف و مومن آل فرعون از شخصیّتهای قرآنی هستند که مدّتی تقیّه داشته اند. لذا آنها که تقیّه را باطل می دانند در حقیقت قرآن را منکر شده اند.

خیلی از انبیاء تقیّه داشته اند و تا زمان بعثتشان یا دین خود را آشکار نمی کردند یا آن را فقط به صورت پرسشی از دیگران مطرح می نمودند و به صراحت نمی گفتند که این اعتقاد من است. امّا در اسلام ، رسول خدا (ص) تا قبل از بعثتشان با این که موحّد بودند امّا مدّعی توحید نبودند. از زمان بعثت نیز تا سه سال تمام مسلمین اهل تقیّه بودند. حضرت ابوطالب (ع) نیز تا آخر عمر شریفشان تقیه کردند.

تقیه در لغت به معنای سپرگیری است و نوعی دستور حفاظتی و به عبارت دیگر رعایت اصل استتار حرکت در برابر دشمنان است. تقیه اقسامی دارد: ۱) تقیه مداراتی: این قسم از تقیه در واقع نوعی حرکت اجتماعی و برای حفظ وحدت و مصالح امت اسلامی است. ۲) تقیه در برابر خطرات فردی:

تقیه، به معنای مستور‌ داشتن اعتقاد باطنی و کتمان نمودن ایمان در برابر مخالفان به منظور پیشگیری از زیان‌های دنیوی و خسارت‌های معنوی و دینی است. تقیه، یکی از وظایف شرعی هر مسلمان می‌باشد که ریشه در قرآن دارد.(۱)

«تقیّه» از مادة «وَقٌی» است، مثل تقوا که از مادة «وَقٌی» است. تقیّه معنایش این است: در یک شکل مخفیانه‎ای، در یک حالت استتاری از خود دفاع کردن و به عبارت دیگر سپر به کار بردن، هرچه بیشتر زدن و هرچه کمتر خوردن؛ نه دست از مبارزه برداشتن، یا لزوما دروغ گفتن. مجموعه آثار شهید مطهری ج۱۸ـ سیری در سیره ائمه اطهار(ع)،شهید مطهری تقیه ریشه قرآنی دارد.

تقیه از معتقدات کلامی - فقهی شیعه است که ریشه قرآنی دارد. در قرآن مجید در چند آیه به طور صریح (نحل، آیه ۱۰۶) یا ضمنی به تقیه اشاره شده است.تقیه به معنای پوشیده داشتن اعتقاد از مخالفان به خاطر ضرر دینی یا جانی یا دنیوی است.تقیه از جهات گوناگون قابل تقسیم است. معروف ترین این اقسام عبارتند از:۱. اکراهیه: انجام اعمال بر وفق دستورات حاکمی جائر.۲. خوفیه: انجام اعمال و احکام براساس فتاوای مذهب مخالف۳. کتمانیه: پنهان داشتن ایمان در جهت فعالیت و پیشبرد اهداف دینی.۴. مداراتی: رعایت قوانین همزیستی با اکثریت اهل سنت (نقش تقیه در استنباط، نعمت الله صفری، دفتر تبلیغات، ص ۲۰۱).

واژه قبر در بسیاری از روایات به معنای برزخ است و منظور از فشار قبر یا سؤال و جواب نکیر و منکر در شب اول قبر شب اول انتقال انسان از این دنیا به عالم برزخ می باشد. در نتیجه اول شبی که انسان از دنیا رفته شب اول برزخ (قبر) او حساب می شود و آنچه که مربوط به فشار قبر می باشد عذابی برزخی است مربوط به شب اول مرگ آدمی در نتیجه اگر کسی را حیوانات درنده بخورند یا در دریا غرق شود از شب اول قبر معاف نمی باشد.

یک - در آموزه های اسلامی و دینی، شهید جایگاهی بس بلند مرتبه و برجسته دارد. در آیات و روایات بسیاری بدین جایگاه اشاره شده است که نمونه هایی چند از آنها یادآوری می شود.

قبل از پرداختن به اصل جواب لازم است به حیات برزخی و موت اشاره ای داشته باشیم:انسان با مرگ از بین نمی رود، یعنی مرگ نیستی و نابودی نیست، بلکه همچون پلی است که انسان را از این دنیا به عالمی دیگر منتقل می کند. اگر بخواهیم مثالی ضعیف عرض کنیم می توان انسان را به موشکی تشبیه نمود که هنگام عبور از جو بخشی از بدنه خود را رها می کند و با بقیه بدنه خود ادامه مسیر می دهد،‌ البته بین لین تفاوتهایی وجود دارد که از حوصله این نوشتار خارج است. انسان نیز در هنگام مرگ بدن دنیوی و حیات دنیوی را از دست داده با بدنی دیگر به حیات برزخی خود ادامه حیات می دهد.

باید دانست سالم ماندن برخی اجساد شهدا اگر چه نشانه بزرگی و کرامت شخصیت آنان است , اما دلیلی بر آن نیست که حتما" مقام و درجه آنان در آخرت برتر از شهدایی باشد که بدنشان پوسیده شده است . بلکه هر عملی آثار خاصی در دنیا و آخرت دارد که در مقایسه با یکدیگر برخی از جهت خاصی در دنیا اثر بارزتری دارد و برخی در آخرت نمود آشکارتری پیدا می کند. مشهود است چهل جمعه پشت سر هم غسل جمعه به جا آوردن موجب سالم ماندن بدن بعد از مرگ می شود. اما چه بسا کسی که غسل جمعه نمی کند ولی به نمازجمعه پایبند است . در دنیا بدنش پوسیده شود اما در آخرت مقام برتری داشته باشد.

در دو آیه از قرآن کریم به صراحت زنده بودن شهداء مطرح شده است :آیه اول : «وَ لَا تَقُولُواْ لِمَن یُقْتَلُ فىِ سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتُ بَلْ أَحْیَاءٌ وَ لَکِن لَّا تَشْعُرُون»(۱) و به کسى که در راه خدا کشته شده مرده مگویید بلکه اینان زندههایى هستند ولى شما درک نمىکنید.آیه : «وَ لَا تحَْسَبنََّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فىِ سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتَا بَلْ أَحْیَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُون»(۲) البته نپندارید که شهیدان راه خدا مردهاند بلکه زنده به حیات ابدى شدند و در نزد خدا متنعم خواهند بود.آنچه در این زمینه قطعی می باشد این است که مراد زنده بودن جسم شهداء نیست زیرا همه می دانیم که جسم

از نظر علمای شیعه اجماع از آن نظر حجت است که اگر عموم مسلمین در یک مسئله وحدت نظر داشته باشند دلیل بر این است که این نظر را از ناحیه شارع اسلام تلقی کرده اند. امکان ندارد که مسلمین در یک مسئله ای از پیش خود وحدت نظر پیدا کنند. علیهذا آن اجماعی حجت است که کاشف از قول پیامبر یا امام باشد.

آنچه در اصطلاح فلسفه به نام «نظام جهان» و «قانون اسباب» خوانده می شود در زبان دین «سنت الهی» نامیده می شود. قرآن کریم در چند جا گفته است که: [هرگز در سنت خدا تغییری نخواهی یافت] احزاب/۶۲ و فتح/۲۳ یعنی کار خدا شیوة مخصوص و فرمول ثابتی دارد و تغییر پذیر نیست. در سورة فاطر، این مضمون بطور مکرّر و مؤکّد یاد شده است: َ «فَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللهِ تَبْدیلاً وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللهِ تَحْویلاً» فاطر/۴۳

مقدمه:آنچه از آیات و روایات بر می آید نشان از آن دارد که بنای اسلام بر سخت گیری و مشقت نیست. از سوی دیگر با لاابالی گری و بی قید و بندی نیز به هیچ وجه تناسبی ندارد و به شدت مخالف است. احکام فقهی که بر آمده از آیات و روایات است همگی چنین فرضی را پیش فرض گرفته اند و بر همین اساس احکام اسلام توسط فقها عرضه گردیده است.

در برخی از نصوص «برهوت» نامی است که به جهنم برزخی داده شده و «وادی السلام» یکی از نام های بهشت برزخی است. دررابطه با جایگاه آنها درابتدا باید این نکته را درنظر گیرید که اساسا عالم برزخ در یک نقطه معینی از جهان ما نیست بلکه برزخ خود عالم و جهانی برتر از جهان مادی و محیط برآن می باشد. درمقام تشبیه می توان جایگاه عالم برزخ نسبت به این دنیا را با جایگاه همین جهان نسبت به دنیای جنین مثال زد. یعنی همین طور که این جهان محیط بر جنین است عالم برزخ نیز بردنیای ما احاطه دارد. با این تفاوت که دارای مرتبه وجودی بالاتری است.

راه مستقیم از نظر قرآن پرستش خدا و تمسک به خداى سبحان و در راه اهل نعمت قرار گرفتن آمده است و اهل نعمت از دیدگاه قرآن و سنت همان انبیاء و صدیقین و شهدا و صالحین و امامان معصوم(ع) هستندV} (سوره فاتحه / ۶ و ۷ - آل عمران / ۵۱ و ۱۰۱ - نساء / ۶۹ - انعام / ۱۲۶).{V و اما راه راست چگونه محقق مى شود و انسان چگونه مى تواند در آن راه بیافتد. در این باره توضیح آیت الله جوادى آملى تقدیم مى گردد (قرآن در قرآن، تفسیر موضوعى قرآن، رسالت قرآن، ص ۱۹۹ - ۲۰۳ و ۲۱۴ تا ۲۱۶). صراط مستقیم، تنها راه هدایت

تنها موجود ذاتاً مقدّس خداست ؛ آنگاه هر آنچه که مورد رضای او باشد و متعلّق امر او قرار گیرد و ربط خاصّ به او پیدا کند، از مقدّس بالذّات ، کسب قداست می کند.مثلاً مسجد، ماه رمضان، کعبه، نبی ، امام ، قرآن ، فرد مومن و امثال این امور ، چون انتساب به خدا دارند ، لذا مقدّس و دارای یُمن می باشند. در مقابل ، گناه ، شرک ، کفر ، لهو و لعب ، بی ادبی و امثال این امور چون مورد مذمّت خدا هستند ، نحس و شوم می باشند ؛ و کسانی که مرتکب این امور باشند، اصحاب مشئمه گفته می شوند.

منظور از نبود حرج در دین این است که تکالیف دین خارج از طاقت متداول انسانی نمی باشند. لذا مثلاً اگر کسی نتوانست ایستاده نماز بخواند لازم نیست به خود زور بزند و به هر قیمتی ایستاده نماز بخواند ؛ بلکه می تواند بنشیند و نماز بخواند ؛ و اگر نشستن هم سخت است بخوابد و نماز را به جا آورد. یا اگر نمی تواند روزه بگیرد لازم نیست بگیرد ؛ و ... . پس تکلیف در دین هست ولی حرج در تکلیف دینی نیست. ضمناً توجّه شود که حرج به معنی سختی متداول نیست بلکه به معنی تنگی و سختی طاقت فرسا می باشد.

در ابتدا بهتر است روایاتی را که به چنین امری شفارش کرده اند را بررسی کنیم تا بهتر بتوانیم وارد بحث و گفتگو شویم. در وسایل الشیعه، ج ۱۵، ص ۱۳۶، با حدیثی روبرو می شویم که از پیامبر نقل شده است؛ بدین صورت که پیامبر اکرم فرمودند: «کسی که خداوند به او فرزندی اعطا می کند سزاوار است که در گوش راست او اذان و در گوش چپش اقامه بگوید چرا که این کار او را از شر شیطان مصون می دارد». و یا در حدیثی دیگر از ابی عبدالله چیزی به همین مضمون وارد شده است با این تفاوت که حکمت این کار را چنین دانسته است که هیچ گاه کودک دچار مشکلات و گرفتاری های سخت نگردد.

«عصمت» هم امرى موهبتى است و هم ارادى و اکتسابى. درک این مسئله در گرو شناخت چند نکته است: یکم. پیامبران و امامان علیهم السلام داراى اراده بشرى اند؛ مانند دیگر مردم زندگى مى کنند؛ براى تحصیل هر چه بیشتر مقامات معنوى مى کوشند و اهل صبر، جهاد، زهد و تقوا هستند. دوم. خداوند متعال به قابلیت ممتاز پیامبران و امامان، براى تحصیل مقامات معنوى و شایستگى آنان براى بر عهده گرفتن مسئولیت هدایت جامعه علم دارد. در حقیقت همان قابلیت و شایستگى آنان - که بخش عمده اش ناشى از افعال اختیارى ایشان است - از قبل نزد خداوند معلوم است و همین قابلیت مبتنى بر اختیار موجب گزینش آنان مى شود.

دوست عزیز دغدغه شما نسبت به شناخت صحیح و عالمانه موضوعات قابل تقدیر است درباره پاسخ به سوالی که پرسیده اید لازم است در دو بخش ارائه پاسخ نماییم : ۱ - آیت الله منتظری در سخنرانی که شما به آن اشاره فرمودید در باره اعلم بودن فقیه صحبت به میان می آورددر این زمینه آنچه لازم است بدانیم اینست که [کامل از کد۲۶۴۸۶]

سلام،دختر نوجوانی هستم که خیلی از خدا فاصله گرفتم اونقدر که از خودم بدم میاد.چون فقط از خودم یک دنیاپرست سنگدل ساختم که فقط به دنبال دانلود اهنگ و این جور کاراست (در عین حال که می دونم این کارها حرام است).فقط همین دو کعت نماز برام مونده که اون رو هم سرسری میخونم وسر نماز فکرم به صد جا پر میزنه. ولی زمانیکه به جامعه نگاه میکنم و از طرف دیگه یاد خدا میافتم دوچار دوگانگی اعتقادی می شم.(من دارای نفس خیلی ضعیفی هستم)،من به اخرتم فکر میکنم ولی چرا دست از این کارام بر نمیدارم نمیدونم. خواهشا راهنماییم کنید چون به بد جایی رسیدم واگه دعا یا ذکری وجود دارد که به من کمک میکند برام بفرستید. (اگه سوالمو بد نوشتم معذرت میخوام) **ازشما ممنونم**

آنچه که در عالم اصل است رحمت خداوند است آفرینش و برنامه های آن جملگی جلوه ای از رحمت خداوند هستند حتی با دید دقیق برخی مصائب نیز جلوه ای از رحمت او هستند زیرا که موجب تنبیه و بیداری می گردد. البته زمینه این مصائب را باید در عمل خود انسان جستجو نمود ولی خداوند به جهت تنبیه آدمی را به عواقب آن دچار می سازد. در هر صورت یک معیار تقریبی برای تشخیص اینکه مصائب از کدام نوع است می توان ارائه نمود و آن اینکه اگر در گرفتاری توجه به خدا و تنبیه حاصل می شود و دل انسان را نرم می کند رحمت است و اگر چنین نیست نعمت است و باید با استغفار و دعا و دیگر اعمال خیر حال را دگرگون نمود

نخست به مسأله «تقدیر» خدا و نسبت آن با اختیار انسان مى پردازیم. تقدیر دو معنا دارد که متناسب با آنها مى توان گفت تقدیر دو نوع است: T}۱. تقدیر علمى:{T یعنى سنجش و اندازه. مقصود از تقدیر علمى خدا این است که خدا مى داند که هر چیزى در هر زمان و هر مکان به چه صورتى تحقق مى یابد. به بیان دیگر، تقدیر علمى خدا یعنى علم خدا به فراهم شدن مقدمات و اسباب و شرایط پیدایش پدیده ها و در پى آن، رخ دادن آنها.

نکته مهم آنست که باید دیدمعنی رفاه چیست؟آیا داشتن پول زیاد ویا داشتن خانه وماشین و...رفاه وخوشبختی است؟باید بررسی کرد که هدف از آفرینش انسان با این خصوصیات وتوانمندی چه بوده است؟آیا صرف پرورش جسم وتامین لذتهای آن رفاه وخوشبختی وسعادت است؟علاوه بر اینکه از کجا مجرمان وگناه کاران در رفاه اند؟آنها بدلیل نداشتن پشتوانه معنوی وامید واقعی به آینده,از خوشی واقعی بی بهره اندوترس ودلهره بر آنها مستولی است,زیرا علاوه بر ترس از مجازات دنیوی نسبت به آخرت خود نیز نگرانند.نکته دیگر آن است که بسیاری از گرفتاری های مومنان در اثر بی برنامگی وتنبلی است که نباید به حساب خداوند گذاشت,شاهد آن اینست که مومنان ع

آنچه در اینجا مهم و تأثیرگذار است واکنش انسان در برابر نعمت هاست. اگر وفور نعمت باعث غفلت و دور شدن انسان از خداوند و دل سپردگی به متاع دنیا و اعراض از آخرت و یا موجب طغیان و سرکشی انسان گردد، این به گونه ای قرار گرفتن در مسیر استدراج است و تداوم مستمر آن به هلاکت می انجامد. خداوند در قرآن کریم می فرماید: «إِنَّ اْلإِنْسانَ لَیَطْغی أَنْ رَآهُ اسْتَغْنی » «حقا که انسان همین که خود را بی نیاز پندارد سرکشی می کند».(سوره علق، آیه ۶ و ۷).

براساس زندگی ایرانی اسلامی سبک وبرنامه ای بمابدهیدکه بتوانیم به تفریح ومسافرت بپردازیم ودرضمن به مدارج بالای علم برسیم.

وعده‌ای که امام زمان (عج) به یک عالم داد آیت‌الله سیدمحمدتقی موسوی اصفهانی درباره علت نگارش کتاب «مکیال المکارم» می‌گوید: امام زمان(عج) را در خواب دیدم که فرمود: این کتاب را بنویس و عربی هم بنویس و نام او را بگذار: «مکیال المکارم فی فوائد الدعاء للقائم»! ، مشهور به فقیه احمدآبادی فرزند سید عبدالرزاق از علمای بزرگ اصفهان است که در سال ۱۳۰۱ قمری در اصفهان به دنیا آمده است.

به گزارش جهان، آیت‌الله قرهی رئیس حوزه علمیه امام مهدی(عج) در روزهای ماه مبارک رمضان به تفسیر خطبه شعبانیه می‌پردازد.

همزمان با شروع ماه مبارک رمضان، سایت کتابستان بسته‌های کتابی درباره فضیلت‌های این ماه معرفی کرده است. به گزارش فارس، هم زمان با شروع ماه مبارک رمضان، سایت کتابستان تصمیم دارد بسته‌های کتابی درباره فضیلت‌های این ماه و زندگی امام علی و امام حسن علیهما السلام ارائه نماید که کتاب‌ها‌ی شناخت ماه رمضان در این بسته تقدیم می‌شود. ۱- روزه پاکان/ زیرنظر استاد جاودان/ مؤسسه ایمان ماندگار

اگر نیت کنیم ماه رمضان قران را کامل بخوانیم اما به دلیل مشغله درسی نرسیم ایا گناه کرده ایم؟سوال دیگه اینکه قران را با معنی بخوانیم و با صدا و سیما پیش نریم (چون فقط فقط قرائت دارند)بهتر است یا یک ختم داشته باشیم بدون خواندن معانی ان؟؟با تشکر

مذهب جوینی چه بود؟

تشتّت موجب سلب اراده می شود انسان باید تمام همّ و غمّش را در یک مسیر بیندازد تا به آسانی نفس خود را آرام کند. در غیر این صورت تشتّت بودن و پراکندگی، موجب سقوط انسان می گردد. ...

تفکّر موجب کشف اسرار می شود/ محرم شدن با عالَم ... «تفکّر» قوّه ی خیال را از پراکندگی و افسار گسیختگی نجات می دهد.

چه کنیم تا گناه نکنیم؟ شخصی به خدمت امام حسین علیه السّلام رسید و گفت: آقا جان! چه کنیم تا گناه نکنیم؟

قلب انسان دائماً در دگرگونی است یکی از شئون نفس ناطقه ی انسان، مرتبه ی قلب اوست که در فارسی از آن به «دل» تعبیر می کنند. قلب به معنای گردیدن و جا به جا شدن است.

من به کربلا رفتم و سعی کردم خود را به اباعبدالله برسانم...

پرسش ۱ . معناى شب قدر چیست؟پرسش ۲ . با توجه به اختلاف افق و حتى اختلاف شب و روز در برخى کشورها، چطور قابل تصور است که یک شب قدر وجود داشته باشد؟

معنا و ماهیت حقیقی شب قدر چیست؟ این شب چه اهمیتی دارد؟

سیطره عدالت در تمامی مناسبات زندگی با قیام امام زمان(عج) پژوهشگر مهدوی بااشاره به واژه 'وَ الْعَدْلِ الْمُنْتَظَرِ' در دعای افتتاح گفت: در این فراز از دعا به جای اینکه امام عادل بگوییم، عدل المنتظر می گوییم که نشانه قوت و شدت و ناب بودن عدالت حضرت مهدی موعود(ع) است.

واژه «حور» از نظر لغت به معناى «خروج از حالت سابق و تبدیل به گونه جدید» است V}براى آگاهى بیشتر ر.ک: حسن، مصطفوى، التحقیق فى کلمات القرآن، ج ۲، ص ۳۳۵.{V. در تبدیل به گونه جدید، دو نظر میان مفسران هست. گروهى از جمله علامه طباطبایى بر این عقیده اند که: دقت و توجه درباره اوصافى که در قرآن مجید براى «حور» بیان گردیده، چنین استفاده مى شود که این تبدیل به گونه اوصاف زنانه است؛ نه موجودى که آثار و اوصاف مردانه را در بر داشته باشد. به همین جهت به نظر مى رسد که مراد از حور طایفه مؤنث باشد، نه طایفه مذکر.V}المیزان، ج ۱۸، ص ۲۴۰ و ج ۱۹، ص ۲۲۳ و ۲۴۷.{V

اسم اعظم در روایات دیده می شود چه معنا و مفهومی دارد؟

آیا خواص دعای جوشن کبیر که در برخی سایت ها نوشته شده حقیقت دارد؟ مثلا نوشته هر فقره از دعای جوشن کبیر یک خاصیت دارد مثل باز شدن بخت دختران یا افزایش روزی که باید آن قسمت از دعا را با خود همراه کرد. آیا حقیقت دارد؟

آیا خداوند اجازه داده است که قرآن تفسیر شود؟

آیا خداوندی که خالق جهان است، قرآن را نازل کرده است، یا بر فرض موجودی غیرمادی این کار را انجام داده است که او نیز به اسرار غیب آگاهی داشته است؟

اولین شخصی که در مکه عهده دار کتابت، مخصوصا کتابت وحی شد که بود؟

وحی چیست چه تفاوتی با الهام دارد؟

چرا زبان بهشتیان عربی است؟دراین صورت،غیرعربها مشکلی نخواهندداشت؟

در آیه ۳۷ سورَ بقره آمده است که آدم(ع) پس از «ترک اولی» «کلماتی از سوی پروردگار خود دریافت داشت، و با آن ، توبه کرد و خدا توبه او را پذیرفت ، چرا که خداوند توّاب و رحیم است» «فَتَلَقّی آدَمُ مِنّ رَبِّهِ کَلَماتٍ فَتابَ عَلَیْهِ اِنِّهُ هُوَ التَّوابُ الرَّحیمُ»

حقّ الناس بر دو گونه است. ۱. حقّ مالی : که در حدّ امکان باید به صاحبش پرداخت شود یا رضایت او جلب گردد. و اگر صاحب مال مرده باشد باید حقّ مورد نظر به ورثه ی قانونی او پرداخت شود. امّا اگر به هیچ وجه امکان بازگرداند مال به آن شخص یا ورثه اش وجود ندارد باید آن را در حقّ او صدقه داد. البته احتیاط آن است که صدقه دادن آن مال با اجازه حاکم شرع (مرجع تقلید ) یا نماینده ی قانونی حاکم شرع باشد. از طریق تلفن دفاتر مراجع نیز می توان چنین اجازه ای را گرفت. ۲. حقّ غیرمالی : که آن هم بر دو گونه است.یا دارای قصاص و دیه و امثال این گونه مجازاتهاست مثل کشتن کسی ، زخمی نمودن کسی و ...