ازاین که این مجموعه را پاسخگوی سوالات خود قرار می دهید صمیمانه سپاسگذاریم.توبه از درهای بزرگ لطف و رحمت الهی و موهبتی آسمانی است . انسان مومنی که مرتکب گناه شده واجب است که فورا توبه کند و روح تیره شده خود را با آب توبه واستغفار صیقلی دهد . توبه بعد از هر گناه، واجب شرعی است و اگر گناه، هزاران بار هم تکرار شود باز نه تنها توبه امر مطلوبی است بلکه واجبی شرعی و عقلی است . ممکن است انسان گنهکار از توبه کردن مکرر خسته و ملول گردد اما خداوند هرگز ازقبول توبه بنده و آمرزش او خسته نمی گردد. پس بنا براین هیچ موقع از درگاه خداوند نا امید نشوید.

{Tالف) معناى استغفار در روایات:T} در نهج البلاغه آمده است: «کسى در حضور على(ع) مى گفت: «استغفرالله» حضرت فرمود: مادرت برتو بگرید، آیا مى دانى «استغفار» چیست؟ استغفار درجه «علیین» و نامى است که بر شش معنا اطلاق مى شود ؛۱- پشیمانى از گذشته، ۲- عزم بر ترک و بازگشت از آن براى همیشه، ۳- اداى حقوق دیگران، تا خدا را پاک ملاقات کنى و بر (ذمه) تو بدهکارى نباشد (حق الناس، خمس، زکات و...) ؛ ۴- هر فریضه که ضایع کرده اى، ادا کنى (مثل نماز، روزه و نذر واجب و...) ؛۵- گوشتى که از حرام بر بدن تو رویده، با حزن و اندوه آب کنى تا پوستت به استخوان بچسبد و گوشت تازه میان آنها بروید.

توبه از کفر به این است که شهادتین بگوید و ایمان بیاورد و به اقتضای ایمان برنامه های اخلاقی و رفتاری خود را تنظیم نماید و از گذشته خود پشیمان باشد و اگر کفر او با آگاهی از حقانیت ایمان بوده است، از خدای متعال طلب بخشایش نماید. از آیات و روایات استفاده مى شود که دریاى رحمت الهى بى پایان است حتى شامل کفار و مشرکین مى شود، آیه سوم سوره هود بالخصوص بر این امر دلالت مى کند و توبه آنها به ایمان آوردنشان محقق مى شود و آیاتى (۱) که دلالت مى کند که خداوند شرک را نمى آمرزد و غیر آن را مى آمرزد در سیاق شفاعت بحث مى کند و دلالت مى کند که شفاعت شامل حال مؤمنین مى شود ولى نمى فرماید که مشرک و کافر نمى تو

آیاتی که از بخشش گناه و تکفیر سیئات سخن می‌گویند, در واقع توضیح دهنده آیه»فمن یعمل مثقال ذره شرا یره« و به اصطلاح, حاکم بر آن هستند ولی بر عکس مورد فوق, این آیات دایره اعمال مورد رؤیت انسان را محدودتر و کوچکتر می‌کنند و می‌گویند: اعمالی که آثارشان به دست خود انسان محو نمی‌شود و به حال اول خود باقی می‌مانند در قیامت در منظر و مرای خود انسان قرار خواهند گرفت نه آن گناهانی که به وسیله توبه محو شده و نه آن سیئاتی که از راه اجتناب از کبائر , تکفیر گردیده یا از راه دیگری از بین رفته‌اند.

در پاسخ به این پرسش به چند نکته توجه نمایید :

این که صرفا با گفتن حرفی کسی کافر شود تا حدودی بعید به نظر می رسد . مگر آن که واقعا شخص اعتقادا و قلبا کافر شده و سخنش اظهار کفر باطنی باشد. به هر روی اگر به فرض کسی به هر دلیل و به هر شکلی کافر شده باشد می تواند بلکه باید بلافاصله توبه کند و به دامن اسلام و دین رحمت الهی باز گردد. این مساله یعنی از گذشته خویش پشیمان شود و مجددا به خدا و رسالت حضرت ختمی مرتبت ایمان بیاورد و به دستورات دینی عمل کند و از خداوند نسبت به گناه بزرگ خویش طلب آمرزش کند . قطعا خداوند توبه نادمان را می آمرزد و در صورت پایبندی به دین شخص را مورد لطف و رحمت بی پایان خود قرار می دهد.

این مسأله بستگی به درجات توبه دارد؛ هر اندازه توبه جدی تر و با سوز قلبی بیشتری باشد نتایج بیشتری نیز در بر دارد و چه بسا توبه از چنان عظمتی برخوردار باشد که توفیقات و تقوایی را بیش از آنچه که به وسیله گناه از کف رفته است، به همراه آورد. برای آگاهی بیشتر به منابع زیر مراجعه کنید: ۱- توبه،رمضان فؤادیان ۲- توبه، زیباترین پوزش،محمد حسین حیدری ۳- توبه،شهید دستغیب

«توبه» در لغت به معناى رجوع است و خداوند به همه مؤمنان دستور توبه مى دهد: «وَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعاً أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ» نور(۲۴)، آیه ۳۱ «اى مؤمنان! همگى به سوى خدا رجوع کنید، تا رستگار شوید».در قرآن کریم، رجوع و هجرت انسان به سوى خدا، به «فرار» نیز تعبیر شده است: «فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ» ذاریات (۵۱)، آیه ۵

احمد الحسن الیمانی کیست؟

هنگامی که مختارثقفی(رضی الله عنه) درزندان بود با میثم تمار(صحابه ی حلیل القدر رسول اکرم و امیر المومنین) هم بند بود. میثم به او گفت: (تو روزی پسر مرجانه را می کشی و برسرش پا می کوبی. در آن هنگامی که سرش را برای تو می آورند مراقب دام شیطان باش. زیرا این دام می تواند تو را تا قعر دوزخ بکشاند)هنگامی که سرآن ملعون شقی(ابن زیاد)را برای مختارآوردند، آن را برروی میزی درجلوی مختارگذاشتند. مختار ناگهان برای چندلحظه دید که سرخودش برروی میز است. ناگهان چشمش را بست و ذکر تسبیح و استغفاررا گفت.بعدها مختارگفت: این همان دام شیطان است که به جای سر ابن زیاد، سر مختاررا نشان می دهد.اگرممکن است درمورد این پدیده توضیح دهید.من درست متوجه نشدم.کدام دام شیطان؟!چگونه این دام می توانست مختار را به دوزخ بکشاند؟!به چه دلیلی؟ممنون

استقرار دین کامل در حکومت جهانی امام عصر(ع) در سوره نور حکومت امام عصر(عج) در تفسیر مهدوی آیه ۵۵ سوره نور کاملا تافته جدا بافته از حکومت پیشینیان است به این علت که آنها نتوانستند وعده عبودیت کامل خداوند و استقرار دین کامل را محقق کنند.

یادداشتی مهدوی به قلم آیت الله مکارم شیرازی؛ سیمای حکومت جهانی حضرت مهدی(ع) در قرآن قرآن در زمینه ظهور و قیام حضرت مهدی(عج) مانند بسیارى از زمینه ‌هاى دیگر بدون اینکه وارد جزئیات شود، به صورت کلى و اصولى بحث کرده است؛ یعنی از تشکیل حکومت عدل جهانى، و پیروزى کامل و نهائى صالحان در روى زمین سخن گفته است. قرآن کریم در مورد مساله غیبت امام زمان(عج) و ظهور آن حضرت مطالب بسیاری را نقل کرده است. شاید برای بسیاری از منتظران این سوال پبش بیاید که سیمای حکومت جهانی حضرت مهدی(عج) چگونه در قرآن بیان شده است؟ آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی در این یادداشت به این سوال پاسخ می دهند.

تبیین بیانات رهبری در محفل انس با قرآن در گفت‌وگو با دکتر «ابهری»؛باید اجزای سبک زندگی در ساحت فردی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی زندگیِ یکایک ایرانیان تحقق پیدا کند؛ نه اینکه با برگزاری چند همایش یا نوشتن چند مقاله و اجرای چند سخنرانی تصور کنیم حق مطلب را ادا کرده‌ایم. در غیر این صورت است که فرمایشاتی که می‌تواند راهگشای رفتارهای فردی و اجتماعی ما گردد، در حد حرف باقی می‌ماند.

نام مبارک 'قائم' گویای سرّ لطیفی است راز نامگذاری امام زمان(عج) به قائم چیست؟ آیت الله جوادی آملی در کتاب "امام مهدی موجود موعود" به این سوال با شیوایی و زیبایی کلام خود پاسخ گفته اند که در ادامه علت این نامگذاری را با قلم ایشان می خوانیم. وجود مبارک حجة بن الحسن(عج) دارای القاب و اسامی متعددی است که هریک وجه خاصی از آن ذات کریم را بیان می دارد. از القاب مشهور حضرتش می توان به "قائم" اشاره ای ویژه داشت، زیرا این نام مبارک در روایاتی آمده است که گویای سرّ لطیفی است. برای تسمیه آن پیشوای منتظر به قائم وجوه متعددی ذکر گردیده که به برخی از آنها اشاره می شود:

آیت‌الله جعفر سبحانی درباره تروریستهای‌ سوری‌ چه دیدگاهی دارد؟

شناخت نقاط ضعف و کژی‌ها و کاستی‌های عرفان‌ها یا ادیان عصر جدید، کمک می‌کند در ارائه امروزین عرفان اسلامی و بازتولید تعالیم و آموزه‌های آن بر اساس شرایط مخاطب معاصر، به بیراه‌ نرویم و آسیب‌های نوآوری در این حوزه را کاهش دهیم.

در ساحت تبادل آراء، بکار گرفتن واژه های مبهم و دو پهلو، در ارایه نظرات و مطرح ساختن ایده ها از بزرگترین موانع فهم درست اندیشۀ ارایه شده می باشد که با استفاده از این حربه ستم های بسیاری بر انسان و افکارش رفته است و از شایع ترین موارد این سوء برداشت آنجایی است که نگاه خواننده، معنوی و متعالی است و از نگارنده هم متوقع است که پیامی پربار و ملکوتی ارایه دهد،و لذا اگر خواننده متناسب با فضای ذهنی و فرهنگی خود متن را معنا کند ، کار غیر علمی انجام داده است از ابن رو ابهام زدایی از الفاظ و واژهای کلیدی در هر متنی لازم وضروری میباشد تا معنای دقیق و منظور صاحب قلم و اندیشه برا ی خواننده معلوم گشته و مطالب مطروحه با معانی قبلی که در ذهن مخاطب وجود داشته تفسیر نشود . در نوشتۀ پیش رو نگارنده بر آن است تا با پرده بر داری از مباحث اصلی و واژه های کلیدی کتاب «تکنولوژی فکر» به خوانندگان این اثر کمک کند که فریب الفاظ بظاهر متعالی را نخورده و آنها را بدون محک با معیارهای اسلامی و وحیانی مورد استفاده قرار ندهند.

همیشه وقتی اسم بت پرستی به گوشم می رسید، از خودم می پرسیدم، مگر میشود انسان با این عقل و شعوری که خدا به او داده، برای عبادت، پرستش و خشوع سر تعظیم در مقابل یک شیء که از خود او پایین تراست فرود آورد. و آیا انسانی که فطرتا خدا جو و خدا پرست است، خضوع در مقابل منبع کمال، که این "تمنای فطری، تبدیل پذیر و از بین رفتنی نیست" را، رها کرده و سر تعظیم در مقابل موجود دیگر فرود می آورد.

معنویت در اندیشه مقام معظم رهبری ابعاد مختلفی دارد. گاهی معنویت به تمایلات و روحیات افراد مربوط می‌شود و از این منظر است که افراد و اشخاص باید سعی کنند به برنامه‌های معنویِ فردی روی آورده و زمینه شکوفایی و پرورش خویشتن را فراهم کنند. گاهی معنویت به زمینه‌ها و بسترهای اجتماعی و گروهی مربوط می‌شود که در پی آن لازم است احزاب و گروه‌ها به طرح‌ها و مناسک گروهی پرداخته و بستر تکامل معنویِ جمع را فراهم آورند.

پس از روشنگری‌های انجام شده درباره ماهیت خطرناک فرقه حلقه (شعور کیهانی- عرفان حلقه) به سرکردگی «م- ط» و تبدیل شدن این روشنگری‌ها به یک موج رسانه‌ای در کشور، تعداد زیادی از شهروندانی که بدون آگاهی از ماهیت این فرقه، به عضویت آن درآمده بودند، بی‌درنگ از این شبکه جدا شدند.

قبل از جواب به این سوال، باید دانست که نمادها و نشانه¬ها، باید با توجه به فضای گفتمانی و زمینه متنی خود مورد تفسیر قرار گیرند و یک نماد، ممکن است در فرهنگ های مختلف، معانی قراردادی مختلفی داشته باشد. در این نوشته، تلاش بر این بوده که رمز گشایی مبتنی بر فرهنگ یهودی، بر اساس منابع اسطوره شناسی و نمادشناسی باشد.

تناسخ یا باز پیدایی، یکی از راه­های اعتقاد به جاودانگی روح انسان است که بر مبنای آن روح، پس از جدایی از بدن، به کالبد انسان دیگر، حیوان یا گیاه یا جماد و یا حتی ستارگان و فرشتگان وارد می­­شود. شاید بتوان زمینۀ روانی این آموزه را در میل به جاودانگی و غلبه بر مرگ، نزد کسانی که هویت را در حضور دنیوی می­دانند جستجو کرد.[۲]

در پاسخ شما باید گفت که نفس ارتباط به دوستتان که در عرفان حلقه شرکت کرده اشکال ندارد اما باید مواظب بود که در درمانگری ها و اعمالی مانند اتصالات و تشعشع دفاعی و یا فرادرمانی وارد نشوید.علت این است که بسیاری از افرادی که به این فضاها وارد شده اندتبعاتی ناگوار را تجربه کرده اند که در فرازهای زیر توضیح داده میشود. ازجهت عملی تلاش کنید دوستتان توجیه شود و به فضای عرفان حلقه آلوده نشود؛ شاید حق دوستی اقتضا کند که وی را ارشاد نمایید و از وی دستگیری نمایید، البته به شرط تاثیر.

اگرچه حضرت موسی (ع) به عنوان پیامبری اولوالعظم برگزیده شد، تا با دین یهود، هدایتگر قوم بنی اسرائیل باشد؛ اما، پس از آن حضرت و در قرون و اعصار بعدی، دین آسمانی یهود و کتاب تورات دچار تحریف شد، به گونه ای که با ظهور حضرت مسیح (ع) بخشی از یهودیان نه فقط ایشان را نپذیرفتند، بلکه در برابر این پیامبر الهی ایستادند. کم کم یهودیت دچار ماده گرایی شد، اما دوباره با تاثر از برخی مکاتب عرفانی و فلسفی یونان و مصر و روم و بابل باستان، دوباره به جریان های معنوی و نوعی مکاتب صوفیانه ورود پیدا کرد و بعدها در قرن ۱۳ میلادی، با ترکیب یهودیت و این مکاتب صوفیانه باستانی، جریان انحرافی کابالا(قبالا) شکل گرفت.

این روزها شاید اصطلاح مهجور و دور از ذهن «شیطان پرستی» به گوش شما هم رسیده باشد. اصطلاحی که حتی بدون شناخت و آگاهی از ابعاد مختلف غیر انسانی آن، در همان لحظه نخست شنیدن، برایتان ناگوار و ثقیل و گرویدن به آن احمقانه به نظر می‌رسد؛ چراکه مطابق فطرت پاکی که خداوند در نهاد هر انسانی به ودیعه نهاده، شیطان و اعمال غیرانسانی و غیراخلاقی وابسته به افکار شیطانی، مورد نفرت و انزجار است.

مقدمه جهان سکولار شدة امروز که در بی معنایی ناشی از نادیده انگاشتن مبدأ و معاد، تشنة معنا و معنویت است به شکلی گسترده دست به دامن عرفان های نوظهوری زده است که امید خلق معنا را برای این زندگی بی محتوا نوید می دهند.

رویکردِ دیگر بار بشر به دین و معنویت ـ پس از گریز چهار سده اى از دین و دیانت ـ پدیده اى مهم و ارزشمند است. اما این اقبال به دیانت به دلیل فرصت طلبى و سودجویى برخى فرصت طلبان، به خطرى بزرگ و بحرانى عظیم در حیطه معنویت و دیانت مبدل گشته است. فرقه هاى نوظهور و ادیان بشرساخته که چونان علف هرز، هر روز در گوشه اى سر بُرون مى آورند و بشر را به سوى خود فرا مى خوانند، غدّه اى سرطانى هستند که به نام دیانت و معنویت در حال گسترش اند.براى جریاناتى با این اهداف، عنوان «معنویت هاى مخملین» با مسماتر از عناوینى همچون عرفان هاى نوظهور و ادیان جدید است؛ چه اینکه در حقیقت، این جریانات، توطئه قدرت هاى پوشالین، علیه معنویت و دیانت حقیقى مى باشند. از جمله معنویت هاى کاذب و مخملینِ وارداتى از ناحیه شرق، «ساى بابا» است.پیرامون این فرقه و بنیانگذار آن ساتیا ساى بابا ـ بر خلاف دیگر فرقه ها ـ کار پژوهشى کمترى صورت پذیرفته است. نویسنده در این مقاله به طور تفصیلى و مستند به طرح و نقد آموزه ها و تعالیم و سیره رهبران آن پرداخته است.

نگاه «والش» به خداوند، گفته های «کاترین پاندر» دربارۀ دعا، «وین دایر» دربارۀ خود مقدس و... همه از محورهای تحریف شده در عرفان‌های کاذب است که در معارف اسلامی تبیین‌های عقل پسند و واقع‌ بینانه‌تری یافته و از این رو حقانیت این دین الهی را بیش از پیش روشن خواهد کرد.

پائولو برای دعوت به دین، مردم را به پرستش خدای مادینه می‌خواند و اعلام می‌کند که مبارزه با خداوند نیز جایز است. حال آنکه، نیازی به تصور خدای مادینه نیست. خدای جامع کمالات،در عین حکیم بودن و عادل بودن، مهربان و رحیم نیز هست.

مریدان سرکرده فرقه عرفان حلقه به تازگی اقدام به تهیه سندی مبنی بر حقانیت این فرقه در شبکه های اجتماعی کرده اند. این فرقه‌ چارچوب مشخصی ندارد؛ چارچوب طاهری است و تنها جاذبه آن به دروغ مسئله "شفاء" است. البته مسئله خارج کردن جن از کالبد بدن که متأسفانه در سراسر کشور نیز رایج شده، از دیگر جاذبه های این فرقه است.

پنج‌شنبه، ۳۰ خردادماه «دومین جلسه نقد و بررسی عرفان حلقه در سال ۹۲» به‌همت و یاری مؤسسه بهداشت معنوی در پژوهشگاه باقرالعلوم برپا می‌شود.

در بخش‌های پیشین به صورت اجمالی، ناهمسویی عرفان‌های وارداتی با تعلیمات دین مقدس اسلام پیرامون نگرش به اقتصاد و معیشت افراد، مورد اشاره قرار گرفت. اما ناسازگاری معنویت‌های جدید با معارف دینی به همین جا ختم نشده و دامنۀ این شکاف به لایه‌های عمیق‌تری نیز کشیده می‌شود. در این بخش این عدم تطبیق در حوزه اقتصاد فردی و معیشت، به صورت تفصیلی مورد کاوش قرار می‌گیرد.

اشکال کار در معنویت‌های جدید، بی‌اعتنایی به قوّۀ عاقلۀ انسان است. بسیاری از این مکاتب با این شعار که سلوک معنوی کار دل است و فعالیت ذهن کار قوای عقلانی و محاسبه‌گر انسان است، عقل را منشأ تشویش های ذهنی و پراکندگی حواس معرفی کرده‌اند.

نقدهای مختلفی به ایده‌های اصلی این گروه وارد است:یکی از اشکالات اساسی این گروه پذیرش تکثرگرایی دینی است. یعنی راه رسیدن به خدا را از راهی امکان پذیر می دانند و تکلیف معنویت را از دیانت جدا می کنند و می‌گویند که انسان از غیر راه دین می تواند به خدا و رضایت او دست یابد.

در ابتدا باید گفت که یهودیت پس از عصر حضرت سلیمان(علیه السلام)، با غلبه منافقان و دنیاطلبان یهودی به انحراف کشیده شد. البته قبل از آن نیز فرزندان یهودا با غلبه بر فرزندان حضرت یوسف(علیه السلام)، گوی رقابت را از آنان ربوده بودند و سایر اسباط بنی اسرائیل را زیر یوغ دنیاخواهی و حسادت خویش کشیده بودند و آنان را با اساطیر فراعنه مصر باستان همراه کرده بودند. البته انحراف مسیحیت، منحصر در این التقاط نیست و با یونان گروی و روم گرایی و گنوسیسم و اسطوره های خاورمیانه باستان نیز آغشته به شرک و خرافه شده است.

مجموعه مستند «فرقه‌های سری» قصد دارد چگونگی شکل‌گیری فرقه‌هایی نظیر کابالا و فراماسونری را با استفاده از ۲۷ کارشناس خارجی به تصویر بکشد.

متاسفانه زندگی خود را بر اساس سبک زندگی غربی شکل داده ایم. مسیر ما، مسیر اسلامی نیست، از این رو شادی های کاذب و ناکامی هایی که امروز در غرب تجربه می شود را ما نیز نسبتا حس می کنیم.

یکی از موضوعات مهم در بررسی عرفان های کاذب به خصوص عرفان حلقه، مسألۀ وحی است. عرفان های کاذب معمولاً ادعا می کنند که وحی تازه ای دریافت کرده اند. اگرچه به وضوح نتیجه چنین ادعایی آوردن دین جدید است، اما کسانی که هوشمندانه تر عمل می کنند، لوازم ادعای خود را مطرح نمی کنند و در مورد پیامدهای ادعاهای شان، خود را ناآگاه وانمود می کنند.

با قاطعیت می توانم بگویم هرچیزی در زندگی ما که قرار است از آن لذت ببریم و با آن شاد باشیم، موجب اضطراب ما می شود. تحصیل، اشتغال، انتخاب همسر، زندگی مشترک، فرزند آوردن، سفرکردن، میهمانی رفتن، میزبانی کردن و... حتی عبادت هم گاهی موجب وسواس می شود، که نوعی اضطراب است.

تردیدی نیست تلاش برای تأمین مخارج زندگانی کاری شایسته و لازم است. آدمیان عموما نگران آینده زندگانی خویش‌ هستند و دغدغه ایشان برای گذران زندگی پایان ندارد؛ علت این است ارتقاء مادی و پیشرفت مالی به سختی انجام می‌شود و گاهی دست و پا زدن آدمی برای برخورداری بیشتر از تنعمات مادی بی‌ثمر می‌ماند. این جاست که تضمین آینده و فرار از فقر، تبدیل به معمای زندگی شده و افراد را وادار می‌کند به راه‌های «تضمین آور» بیندیشند.

با توجه به در غیبت بودن حضرت ولی عصر (عج) و وظیفه خطیر شیعیان بمنظور تبلیغ و ترویج دین اسلام و آیین تشیع سوالی از محضرتان داشتم. هر انسانی به ظرفیت وجودی و ذات درونیش نسبت به بقیه آگاهتر و عالم تر است. چنانچه در فراز و نشیب های معنوی بمنظور در رکاب بودن امام عصر به نقطه ای برسیم که عبور از آن نوعی خط قرمز برایمان حساب شود تا حدی که گذر از آن احتمال برود با آبروی تشیع بازی شود ..

فرق خدا با ائمه (لا فرق بینک و بینها) ۱۳۹۲/۰۴/۲۴ – ۱۱۰۵ بازدید اشتراک گذاری اشتراک گذاری اشتراک گذاری اشتراک گذاری اشتراک گذاری لینک کوتاه : https://www.porseman.com/!167404 از ان جهت که مخلوق هیچ استقلال وجودی از خود ندارد و عین الربط به وجود باری تعالی می باشد بنابراین همه کمالاتی که در ان تابش کرده است در حقیقت از ان ...

در اصل امامت هیچ فرقی ندارند جز آنکه آن بزرگواران، نبی هم بوده اند. امّا در زمان اهل بیت(ع) ، نبوّت ( دریافت وحی تشریعی) ختم شده بود. لذا نبوّت نداشتند.حقیقت امامت یک چیز است چه در اهل بیت(ع) و چه در امامان امّتهای گذشته ؛ و آن پیشوایی برای مردم است در فهم درست دین و اجرای آن ـ در صورت امکان ـ و هدایتگری است برای آنها در ظاهر و باطن. کار نبی دریافت وحی است ؛ و کار رسول ، رساندن وحی ؛ و کار امام ، تبیین و تفهیم و اجرای وحی ؛ و در کنار آن ، هدایت باطنی کسانی که آمادگی دریافت هدایت باطنی را دارند

برای پاسخ به این سؤال ژرف و مهم ابتدا باید معنای آفرینش روشن شود، آفرینش و خلقت به معنای ایجاد، هستی بخشی و فیض رسانی است و تمامی دین پژوهان و بلکه تمامی خردورزان بر این باورند که ایجاد به حقیقتی تعلق می گیرد که قابلیت پذیرش هستی را دارد و قابلیت هر شیء نیز از معدات گوناگونی شکل می گیرد.

در باره دو گونه انتساب عمل است،گفتنی است: الف ) آنجا که حسنات رابه خداوند نسبت می دهد، اشاره به این است که تلاشهای فرد به تنهایی در این زمینه ها راه به جایی نمی برد و بدون لطف و عنایت حق تعالی همه کوشش ها و تکاپوهابی ثمر و آب در هاون کوبیدن است .

مسأله خیر و شر، مسأله ای است معرفت شناختی، بدین معنا که انسان با نگاه و توجه به آنچه مربوط به اوست، برخی چیزها را مطلوب و باعث کمال خود می داند و لذا آنها را خیر نام می نهد و برخی دیگر را نامطلوب و مانع خود می یابد و آنها را شر می نامد.

اصل شر نقص و عدم و در مقابل، خیر یعنی کمال و وجود؛ لذا به هر چیزی که مستلزم نقض یا واجد نقض باشد، کلمه شر قابل اطلاق است. شرور اخلاقی مثل حسد، دروغ و ... در واقع حکایت گر نوعی نقص نفسانی هستند. شر اخلاقی یعنی میل به طبیعت - که وجود ناقص است- و روی گردانی از ملکوت - که وجود کامل است-. و به عبارت دیگر شر یعنی توجه به کثرت ها و روی گردانی از وحدت، یعنی خارج شدن از مسیر سیر الی الله و برعکس نظام تکوین حرکت کردن. به صاحبان این شرور نیز کلمه شر اطلاق می شود چون جایگاه این نقص ها نفس اوست.

شردرواقع به نقص و عدم برمی گردد؛ و در مقابل، خیر یعنی کمال و وجود؛ لذا به هر چیزی که مستلزم نقص یا عین نقص باشد، کلمه شر قابل اطلاق است. شرور اخلاقی مثل حسد، دروغ و ... در واقع حکایت گر نوعی نقص نفسانی هستند. شر اخلاقی یعنی میل به طبیعت - که وجود ناقص است - و روی گردانی از ملکوت - که وجود کامل است- به عبارت دیگر شر یعنی توجه به کثرت ها و روی گردانی از وحدت، یعنی خارج شدن از مسیر سیر الی الله، و برعکس نظام تکوین حرکت کردن. به صاحبان این شرور نیز کلمه شر اطلاق می شود چون جایگاه این نقصها ، نفس آنهاست.

امور جهان به دو دسته نیکی ها و بدی ها تقسیم می گردد. ولی در یک حساب دیگر هیچگونه بدی در نظام آفرینش وجود ندارد آنچه هست خیر است و نظام موجود نظام احسن است و زیباتر از آنچه هست امکان ندارد، بدی یک امر عدمی است یعنی بدیها همه ازنوع نیستی و عدم می باشند ، مقدمه کسانی که میگویند شر عدمی است این نیست که شری در جهان وجود ندارد ناگفته شود این خلاف واقعیت است با لحن و العیان می بینیم که کوری وکری و بیماری و ظلم و ستم جهل ناتوانی و مرگ و زلزله ... وجود دارد نه می توان منکر وجود اینها شد و نه منکر شر بودن شان . و هم این نیست که چون شر عدمی است پس شر وجود ندارد .

مسأله خیر و شر یکى از مباحث مهم فلسفى و کلامى است. اکنون به اندازه اى که باعث طولانى شدن کلام و ملالت نشود، چند نکته را عرض مى کنیم: الف) خیر در رابطه با انسان به چیزى گفته مى شود که هماهنگ با وجود ما و مایه پیشرفت تکامل ماست. در مقابل شرّ چیزى است که ناهماهنگ با وجود ما باشد و مایه عقب ماندگى و انحطاط گردد. ب ) خیر و شر سه گونه متصور است: خیر مطلق، شر مطلق، خیر و شر نسبى؛ خیر مطلق آن است که هیچ جنبه منفى نداشته باشد و شر مطلق، عکس آن؛ یعنى هیچ جنبه مثبت ندارد، خیر و شر نسبى بین آن دو است که آن نیز سه گونه متصور است: خیر، کثیر و شر قلیل، خیر و شر مساوى، خیر قلیل و شر کثیر.