شخصى که انگشت شصت پایش باندپیچى شده، آیا می‌تواند انگشت باندپیچى را بر زمین بگذارد یا سایر انگشتان را بر زمین بگذارد؟

افراد ناتوان و بیماران که هنگام سجده نمی‌توانند خم شوند و مهر را با دست روی پیشانی می‌گذارند، درصورتی‌که نتوانند مهر را بر پیشانی بگذارند آیا شخص دیگری می‌تواند مهر را بلند کرده و بر پیشانی آنها بگذارد؟

فردى که نمى‌تواند بین دو سجده بنشیند و به صورت نیم‌خیز می‌نشیند، آیا با این وضعیت نمازش اشکال دارد؟

برای شخصی که به علّت درد پا از نشستن بر زمین ممنوع باشد و نتواند به‌طور متعارف سجده کند، کدام مقدم است، در حالى که ایستاده اشاره کند یا روى صندلى بنشیند و روى آن سجده کند؟

اگر در بین نماز از پیشانى قدرى خون بیاید، چگونه سجده کنیم؟

بیماری که بر روی تخت خوابیده است و نمی‌تواند بلند شود، برای خواندن نماز چگونه رو به سمت قبله کند؟

فردى به علت این که تخت بیمارستان رو به قبله نبوده مدتى نمازهاى خود را به سمت غیرقبله خوانده، آیا اکنون باید آن نمازها را قضا نماید؟ و آیا فرقى بین اینکه ممکن بوده رو به قبله بخواند و یا امکان نداشته هست یا خیر؟

مریضى که می‌ تواند تخت خود را به سمت قبله برگرداند ولى این کار براى او مشقت دارد، آیا لازم است این کار را انجام دهد یا خیر؟

معلولین و بیمارانی که نمى‌توانند در هیچ صورت رو به قبله نماز بخوانند آیا جهت‌هاى غیر قبله براى آنان یکسان است؟

شخصى در اثر بیمارى و عوارض جسمانى مجبور است همیشه به رو بخوابد. وظیفه او در نماز از جهت رو به قبله بودن چگونه است؟

بیماری که به او سرم خون وصل شده و این خون انسان دیگری است، آیا می‌تواند با آن نماز بخواند؟

آیا وصل بودن سرم به بدن بیمار باعث بطلان نماز نمی‌شود؟

شخصی که زخمى شده‌ و به زودى خوب نمى شود و مدتی طول می‌کشد تا بهبودی بیابد، آیا باید برای نماز زخم و لباسش را تطهیر کند؟

خون داخل بینی که بیرون نمی‌آید ولی با آینه دیده می‌شود، آیا برای نماز اشکال دارد؟

پوسته‌اى که روى زخم‌ها به وجود مى‌آید، آیا حکم نجاست را دارد؟ آیا مى‌شود بر روى آن وضو گرفت و غسل کرد یا باید آن را برداشت؟

آیا با خون هموروئید(بواسیر) داخلی یا خارجی می توان نماز خواند؟

بیمارى، مبتلا به خونریزى زیر پوستى می‌ باشد. گاهى به علل گوناگون خون از روى پوست جریان پیدا می‌ کند؛ تکلیف نماز و وضو او در حال خونریزى چیست؟

بعضى از بیماران و مجروحین، زخم‌هاى بدنشان به گونه‌اى است که در مدّت شبانه روز خون مى‌آید، این افراد براى نماز چه باید بکنند؟

شخصى آمپول زده و کمى خون آمده که آن را با پنبه برطرف و خشک کرده ولى موقع نماز فراموش کرده آنجا را تطهیر کند، آیا نمازش صحیح است؟

بیمار بستری که نمى تواند موقع قضاى حاجت، خود را تطهیر نماید، براى نماز چه وظیفه‌اى دارد؟

اگر کسی با پارچه یا دستمال کاغذی محل بول خود را خشک نماید، آیا مى‌تواند نماز بخواند؟

مریض یا کسى که بنا به عللى نتواند با آب تطهیر کند اگر با پارچه‌اى یا دستمال کاغذی غائط را از مخرج برطرف کنند، آیا مى‌تواند نماز بخواند؟

شخصى به علت اضطرار مجبور به تطهیر مخرج بول با دستمال مى شود و هنگامى که به منزل مراجعت مى کند، آن را با آب تطهیر مى نماید، آیا هنگام نماز باید لباس زیر خود را عوض کرده یا تطهیر نماید؟

معلولى در منزل مى تواند با آب طهارت بگیرد ولى وقتى که خارج از منزل است نمى تواند با آب طهارت بگیرد تکلیف او چیست؟

معلولی که یک دســت ندارد، چگـونه تطهیر انجــام دهد؟

اگر استبراء نکنم احتمال دارد زخم زودتر بهبود یابد ولى با استبراء و فشارى که وارد مى شود خوب شدن زخم طول خواهد کشید. عمل استبراء را انجام بدهم یا خیر؟

بر اثر بیمارى در مجارى ادرار، بعد از بول و استبراء، ادرارم قطع نمى شود و رطوبت مى بینم. وظیفه شرعى من چیست؟

شخصی پس از بول، استبراء مى کند که همراه آن مایعى خارج مى شود که چسبنده است، آیا آن آب نجس است؟ وظیفه او نسبت به نماز چیست؟

در رسـاله‌های عملیه آمده است (‌آبى که از شخص مریض خارج شود همین که با شهوت خارج شده باشد حکم منى دارد) منظور از مریض، چه نوع مرضى است‌؟

به علت ابتلا به کیست عفونى، از من عفونت خارج می‌شود، آیا این عفونت نجس است؟

بیمارانی که به همراه خود کیسه ادرار و مدفوع دارند، وظیفه آنها نسبت به نماز چیست؟

بیماران و معلولین و افراد سالمندی که از پوشک استفاده می‌کنند آیا برای هر نماز باید پوشک را عوض کنند؟

بیماران و افراد قطع نخاع و معلولینی و سالمندانی که امکان تطهیر را ندارند، برای طهارت چه وظیفه‌ای دارند؟

بیماری که نمی‌تواند خود را تطهیر کند و این کار را پرستار برای او انجام می‌دهد، آیا پرستار در هنگام تطهیر می‌تواند به عورت او نگاه کند؟

بیماران و جانبازان و افراد ناتوانی که روی صندلی و ویلچر نشسته‌اند، آیا می‌تواند با کفش نماز بخواند؟

وقتى نمازم تمام ‌شد متوجه ‌شدم لباسم خونى بوده، آیا باید نمازم را قضا کنم؟

آیا اثر کم رنگ خون که بعد از شستن بر لباس باقى مى ماند، نجس است؟

ملحفه‌اى که بر تخت بیمار است، اگر نجس باشد و یا احتمال نجاست داده شود و تعویض آن براى بیمار غیرممکن و یا مشکل باشد، نماز خواندن در آنها چه حکمى دارد؟

بعد از نماز فهمیدم که لباس یا بدنم نجس بوده است؛ نمازم چه حکمی دارد؟

در صورتی که بدن بیمار نجس باشد و نتواند آن را بشوید، آیا می‌تواند نماز بخواند؟

آیا پرستار می تواند با لباس کارش نماز بخواند در حالی که لکه خون و یا نجاست واضحی به لباسش نیست در حالی که می دانیم محل کار پرستار و کلاً کار پرستار کاری نیست که مطمئن باشیم لباسش کاملاً پاک است؟

اگر شخصی نجاست لباس یا بدن را فراموش کرده و نماز خوانده باشد، قضا دارد یا خیر؟

آیا نجس بودن دست یا پاى مصنوعى خللى به نماز وارد مى‌ کند؟

آیا نجس بودن صندلى چرخدار یا عصایى که به دست برادران جانباز، بیماران و افراد ناتوان است، براى نماز مانعى دارد؟

نماز در لباسى که در نجس بودن آن شک داریم چه حکمى دارد؟

آیا لازم است نجس بودن وسایل مورد استفاده بیمار (از قبیل: تخت معاینه، وسایل پزشکى، یونیت و ...) را به وى تذکر دهیم؟

اگر بیمار وسایل بیمارستان را نجس کند، آیا لازم است به پرستاران و کادر بیمارستان بگوید؟

اگر لباس بیماری با خون، ادرار، مدفوع، منی و... نجس شود، آیا جایز است لباس‌هاى خود را براى آب کشیدن به قسمت شستشوی بیمارستان بدهد؟ و آیا بیمار باید نجس بودن لباس‌هایش را به کسى که مى خواهد آنها را بشوید، اطلاع دهد؟

بسیاری از مواقع در بیمارستان ها با نجاست اشیایی که با آنها در ارتباط هستیم شک می کنیم؟ تکلیف چیست؟

بیماری که نابینا است چطور می تواند در مورد نجس و پاکی چیزی یقین کند؟