آخرالزمان و تنگی زمین با همه گستردگی بر پیروان پیامبر(ص)

یکی از پرسش هایی که ذهن بیشتر انسان هارا به خود مشغول کرده، آن است که امام زمان(ع) چگونه نظام های سیاسی گوناگون را که دارای افکار و توانایی های مختلفی هستند، از میان برمی دارد و نظام واحد جهانی تشکیل می دهد؟

سیستم و برنامه حکومتی آن حضرت چگونه است که در آن ظلم و ستمی در جهان نخواهد بود؛ فسادی صورت نمی گیرد و گرسنه ای یافت نمی شود؟

استبداد حکومت ها

یکی از مسائلی که جامعه بشری پیش از ظهور امام زمان از آن رنج می برد، بیدادگری و ستمی است که به وسیله حکومت ها بر مردم می رود. رسول خدا(ص) در این باره می فرماید: زمین از ستم و بیداد پر می شود؛ تا جایی که در هر خانه ای ترس و جنگ وارد می گردد.

حضرت علی(ع) می فرماید: زمین پر از ستم و بیداد می شود، تا آن جا که ترس و اندوه در هر خانه ای وارد می شود.

امام باقر(ع) می فرماید: حضرت قائم(ع) قیام نمی کند؛ مگر در دورانی پر از بیم و هراس.

این بیم و ترس چیزی است که غالبا از حکومت زمامداران ستمگر و خودسر جهان سرچشمه می گیرد؛ زیرا پیش از ظهور آن حضرت، ستمگران بر جهان فرمانروایی می کنند.

امام باقر(ع) در این باره می فرماید: مهدی(ع) هنگامی قیام می کند که زمام کارهای جامعه در دست ستمکاران باشد.

ابن عمر می گوید: مرد شرافتمند و دارای مال و فرزند (در آخرالزمان) به سبب رنج ها و گرفتاری هایی که از سوی فرمانروایان می بیند، آرزوی مرگ می کند.

نکته قابل توجه این است که پیروان پیامبر(ص) تنها از تجاوز و هجوم قدرت های بیگانه رنج نمی برند، بلکه از سوی حکومت های خودکامه و مستبد خودشان نیز در فشار و رنجند؛ آن چنان که زمین با همه گستردگی اش بر آنان تنگ می شود و به جای احساس آزادی، خود را در زندانی بزرگ احساس می کنند. هم اکنون در جهان اسلام جز ایران گه با عنایت خداوند و امام زمان(ع) در آن فقیه عادل حکومت می کند، باقی رهبران کشورهای اسلامی با اسلام و مسلمانان میانه خوبی ندارند و با آنان بیگانه اند.

در روایات در این زمینه چنین آمده است:

رسول گرامی اسلام(ص) می فرماید: در آخرالزمان بلای شدیدی که سخت از آن شنیده نشده باشد؛ از سوی فرمانروایان اسلامی بر امت من وارد خواهد شد، به گونه ای که فراخنای زمین بر آنان تنگ خواهد گشت و زمین از بیداد و ستم لبریز گردد، آن چنان که مومن برای رهایی از ستم، پناهگاهی که بدان پناهنده شود، نمی یابد.

در پاره ای از روایات به ابتلای مسلمانان به رهبران خودکامه تصریح گشته، در پی حکمرانی آن فرمانروایان ستمگر، ظهور مصلح کل، نوید داده شده است. در این دسته از روایات، آن سه گونه حکومت که پس از رسول گرامی اسلام(ص) بر سر کار می آیند، سخن به میان آمده است. این سه گونه حکومت عبارتند از: خلافت، امارت و ملوک و پس از آن، جباران حاکم می شوند.

پیامبر اکرم(ص) فرمودند: پس از من خلفایی بر سر کار خواهند آمد، بعد از خلفا، امرایی و پس از امرا، پادشاهان و پس از آنان جباران و ستمگران، سپس مهدی(ع) ظهور می کند.

ترکیب دولت ها

هنگامی مردم در آسایش و راحتی به سر می برند که کارگزاران حکومت، افرادی صالح و کاردان باشند ولی وقتی که افراد ناشایست بر مردم فرمانروا شدند، طبیعی است که انسان ها از رنج و عذاب به ستوه آیند، درست همان وضعیتی که پیش از ظهور حضرت مهدی(ع) پیش می آید. در این هنگام، دولت ها را افرادی خیانتکار، فاسق و ستمکار تشکیل می دهند.

پیامبر گرامی اسلام(ص) می فرماید: زمانی خواهد آمد که فرمانروایان، ستم پیشه، فرماندهان، خیانتکار، قاضیان، فاسق و وزیران، ستمگر می گردند.

منبع: “نشانه هایی از دولت موعود” نوشته حجت الاسلام نجم الدین طبسی