از دیدگاه برخی شادى کردن و شاد بودن، تنها به وسیله کارهایى محقق می‌شود که از نظر اسلام حرام و ممنوع است؛ در حالی‌که براى شاد کردن مجلس عروسى، نباید از هر وسیله اى استفاده کنیم؛ زیرا مؤمن و کسى که قلبش به نور تقوا روشن شده، هرگز براى شادى و لذت چند دقیقه اى، نافرمانى خدا را نمى‌کند. متأسفانه بسیارى از مردم براى شادى در جشن عروسى خود و فرزندانشان، مرتکب گناهانى چون استفاده از موسیقى حرام، اختلاط زن و مرد، پوشش نامناسب، مزاحمت براى دیگران، اسراف، چشم و هم‌چشمى، فخرفروشى به یکدیگر، و برگزارى مجالس پرهزینه، بی‌توجهى به واجباتى چون نماز و امثال آن می‌شوند؛ غافل از این که شادى واقعى و لذت و خوشى زندگى هیچ گاه با گناه و معصیت، سازگار نیست.
امام علی(علیه السلام) فرموده است:
«لاخَیر فِی لَذَّهٍ تُوجِبُ نَدَمَاً وَ شَهْوةٍ تُعقِبُ ألمَاً»[ غررالحکم و دررالکلم آمدی (به صورت موضوعی)، ج 2، ص 407.]؛ «در لذتی که موجب پشیمانی شود و شهوتی که درد و اندوه در پی داشته باشد، خیری نیست».
در آیین اسلام، بهره‌گیری از سرگرمی‌ها و شادی‌های زیان‌آور مانند غنا، قمار و مشروبات الکلی که انسان را در غفلت فرو می‌برند و او را به آلودگی‌های گوناگون می‌کشانند، ممنوع است.
براى این که مجالس عروسى‌ همراه با شادى و سرور باشد و از گناه و معصیت دور باشد و خانواده‌ها و فامیل راضى باشند، نکات زیر را پیشنهاد می‌کنیم:
1. باید سعى شود اهمیت رعایت حریم‌ها و دوری از حرام‌ها به اعضاى خانواده، عروس و داماد توجیه شود. البته این مطلب باید با لطافت و در عین حال قاطعانه بیان شود و تا جایى که ممکن است کسى رنجیده خاطر نگردد. براى انجام این کار، ممکن است لازم باشد ماه‌ها زمینه سازى شود و با آنها صحبت شود.
2. براى این که بتوانیم یک فرهنگ و عادت بد را تغییر دهیم، لازم است جانشین مناسبى براى آن در نظر بگیریم. شما نیز اگر نمى‌خواهید با گناه و معصیت، مجلس عروسى را شاد کنید، باید به جاى آن از برنامه‌هاى مجاز استفاده کنید.
یکى از روش‌هایى که تجربه شده و بسیار هم موفق بوده، استفاده از مداحان مذهبى و هنرمندانى است که به وسیله خواندن اشعار شادى بخش و گفتن لطیفه‌هاى مناسب، مجلس را شاد می‌کنند. همچنین استفاده از افرادى که کارهاى تردستى و دیدنى انجام می‌دهند و می‌توانند مجلس عروسى را با صفا و شاد کنند. بعضى از این افراد هنرمند، وقتى در مجلسى شرکت می‌کنند، بدون این که گناهى در برنامه‌هاى آنها باشد یا کسى را مسخره کنند، چنان مجلس را گرم می‌کنند که افراد شرکت کننده، یکسره می‌خندند؛ البته بهتر است با ذکر اشعارى در مدح ائمه اطهار(علیهم السلام) و خصوصاً امام زمان(علیه السلام)، معنویتى هم در مجلس عروسى ایجاد کنیم.
3. بهتر است مجالس عروسى در مناسبت‌هاى مذهبى و جشن‌هاى مذهبى، مثل میلاد ائمه(علیهم السلام) یا اعیاد مذهبى برگزار شود و به تناسب این شب‌ها، اشعار ویژه آن اعیاد هم خوانده شود.
4. سعى شود مجلس مردانه از زنانه کاملاً جدا باشد و هیچ مردى به مجلس زنان راه پیدا نکند.
5. تا جایى که توان مالى دارید، پذیرایى خوبى از میهمان‌ها داشته باشید؛ زیرا پذیرایى، یکى از وسایل شادى بخش است و می‌تواند جانشین خوبى براى ابزارهاى حرام شادى باشد.
6. گاه شادی‌ها، به ویژه در جشن‌ها و مجالس به گونه‌ای است که موجب آزار، توهین و تجاوز به حق و حقوق دیگران می‌شود که در برخی موارد منجر به درگیری و حتی حضور نیروی انتظامی می‌شود. نمونه آن، شادی در هنگام بردن عروس به خانه داماد است. در این‌گونه مراسم، برخی افراد بی‌مبالات با زدن بوق‌های ممتد، ایجاد راه بندان، رقص و پای کوبی و سر و صدا در خیابان، پخش موسیقی، سبب مزاحمت دیگران می‌شوند، درحالی که نباید این‌گونه باشد.
رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) می‌فرماید:
«کُلُّ موذٍ فی النّار»[ نهج الفصاحه (با تنظیم موضوعی)، ص 13.]؛ «هر آزارگری در جهنم است».
همچنین می‌فرماید:
«مَن آذی مُسلِماً فقَد آذانی وَ مَن آذانی فقد أذی الله»[ همان.]؛ «هر که مسلمانی را بیازارد، مرا آزرده است و هر که مرا بیازارد، خدا را آزرده است».
در پایان خوب است به این نکته نیز اشاره نماییم که گاهى دیده می‌شود عده‌اى براى رفتارهای غیر اخلاقی و غیر شرعی خود، عذر و بهانه می‌آورند که یک شب هزار شب نمى‌شود و در عروسى باید شاد بود؛ در حالى که بر خلاف تصور این‌گونه افراد، کمتر از یک شب نیز می‌تواند به اندازه هزار شب باشد و این مسئله چه در امور معنوی و چه در گناهان مصادیق فراوان دارد که تنها به دو نمونه اشاره می‌نماییم:
اول: همان‌گونه که همه ما می‌دانیم یک از شب‌های با برکتی که در آیات و روایات بدان تصریح شده شب قدر می‌باشد و این شب از لحاظ معنوی نه تنها با با هزار شب بلکه با هزار ماه برابری می‌نماید:
(((لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ )))[ قدر (97)، آیه 3.]؛
«شب قدر بهتر از هزار ماه است!»
دوم: در زمینه گناهان نیز چه بسیار افرادی که به خاطر چند لحظه لذت دنیوی نه تنها هزار شب دنیایی بلکه آخرت خود را نیز به باد دادند یکی از مصادیق این موضوع دختران فریب خورده‌ای هستند که به خاطر چند لحظه غفلت و روابط نامشروع نه تنها تمامی آرزوهای خود را تا پایان عمر از دست داده‌اند بلکه آخرت خود را نیز از دست می‌دهند، بنابراین نباید با این بهانه به شادی‌های زودگذر چنان دل بست که آخرت را فراموش کرده و برکت زندگی را از همان ابتدا از بین برد. بلکه باید شادی خود را نیز در مسیر آخرت برنامه ریزی نمود و رضایت خداوند را به دنبال آورد.
امام علی(علیه السلام) در این باره فرموده است:
«فَلْیَکُنْ سُرورُک بِما نِلتَ مِنْ آخِرَتِک»[ غررالحکم و دررالکلم آمدی (به صورت موضوعی)، ج 1، ص 515.]؛ «پس شادی‌ات به آن چیزی باشد که آخرت را با آن بیابی».

آداب معاشرت اجتماعی