عصراسلام: یک نفر که از “پدری: بویی نبرده سه نفر را میکشد و بدن آنان را قطعه قطعه میکند! در تصویر دیگری، کارمند یک بانک در روز روشن، یک زن را که در حُکم ناموس جامعه و این کشور است را کتک میزند و با لگد او را از بانک بیرون میاندازد!
منکر امکانِ تاثیر داشتن نارساییهای حقوقی و کیفری در قتل پدر نسبت به فرزند نیستم. منکر امکان تاثیر داشتن فقر در اعتیاد و جرائم ناموسی نیستم. اما نقطه قابل تامل این است این حدِ از خشونت، قابل باور نیست! و چه بپذیریم و چه نپذیریم؛ “خشونت فراگیر” از “فساد فراگیر” ریشه میگیرد.
فساد در “مدیریتهای جامعه”، و نمایان شدن “رفیق بازی” در انتخاب مدیریتها و یا در قضاوت قاضیان بشکل چشم پوشی از ‘رفیق’ و مچ گیری از ‘رقیب’!، و از همه مهمتر؛ “جنگ قدرت” و فراموشی رسیدگی موثر به نیازهای واقعی جامعه، “ظلم” است و ظلم باعث فساد فراگیر میشود!
بر اساس آموزههای قرآنی؛ شکی نیست حضور موثرِ فاسدان در جامعه، ذرهای از خشکی و دریا، ویا از شهر و روستا را، سالم باقی نمیگذارد. قرآن درباره فسادهای فرا گیر کشوری و منطقهای و یا جهانی میفرماید: ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ …
به سبب آنچه مردم با دست خویشتن فراهم آورده فساد در خشكى و دريا نمودار شده است…
در ذیل این آیه، فیض کاشانی روایتی نقل میکند که فساد فراگیر از آثار “جنگ قدرت” است ؛
امام باقر (ع) فرمود: بخدا سوگند؛ اين فساد فراگیر، در آن موقعى شد كه انصار گفتند: باید حاکمی از ما باشد و نیز حاکمی از شما!
ذَاكَ وَ اللَّهِ حِينَ قَالَتِ الْأَنْصَارُ مِنَّا أَمِيرٌ وَ مِنْكُمْ أَمِيرٌ».
آیا کسی این سخن حق را میشنود؟!
هادی سروش