ما چیزی در منابع که حسنا دلالت بر نام ویا القاب حضرت بکند ندیدیم .
حضرت صادق (ع) فرمودند: برای فاطمه (س) نزد خداوند 9 نام است: فاطمه، صدیقه، مبارکه، طاهره، زکیه، راضیه، مرضیه، محدثه، زهرا . اینک با بیان احادیث معصومین(ع)وسخن دانشمندان، وجه تناسب برخی‌از نامها ولقبهای آن حضرت با وجود مبارکشان بیان می‌گردد:
1-فاطمه (فاطمه یعنی بریده شده )
امام صادق می‌فرمایند: حضرت فاطمه (س)فاطمه نامیده‌شد زیرا که مردم از شناخت او بریده شده اند (ناتوانند).
یونس بن ظبیان می گوید: حضرت صادق (ع)به من فرمود: آیا می‌دانی معنی فاطمه چیست؟ گفتم: مولای من شما بفرمائید، حضرت فرمودند: یعنی از بدیها بریده شده است .
فضیلت نام فاطمه
سکونی می‌گوید: خدمت امام صادق (ع)رسیدم در حالیکه به شدت اندوهگین وناراحت بودم. امام(ع)به من فرمودند: ای سکونی! چرا اندوهگین هستی؟عرض کردم: دختری برایم متولد شده است. امام (ع)فرمودند: ای سکونی! سنگینی او بر زمین است وروزی او با خداست. زندگی او از عمر تو نمی‌کاهد وروزی او از روزی تو جداست. سکونی می‌گوید: به خدا سوگند آن حضرت اندوه مرا زایل کرد پس امام (ع)فرمودند: آن را چه نام نهادی؟ عرض کردم: فاطمه. حضرت فرمودند: آه،آه،آه.پس دست مبارکشان را بر پیشانی نهادند. تا این که می‌گوید امام (ع)فرمودند: اما حال که او را فاطمه نهادی پس به او ناسزا مگو، اورا لعنت نکن وکتک نزن .
سلیمان جعفری می‌گوید: از امام موسی کاظم (ع)شنیدم که فرمود: فقر داخل خانه‌ای نمی‌شود که نام فاطمه از اسامی بانوان درآن خانه باشد.
2-زهرا (زهرا یعنی درخشنده ونورانی )
ابوهاشم عسگری می‌گوید: از امام حسن عسگری پرسیدم: چرا حضرت فاطمه(س)((زهرا))نامیده شد؟ حضرت فرمودند: زیرا فاطمه(س)هنگامی‌که در محراب عبادت خود می‌ایستاد نور او برای آسمانیان می‌درخشید؛ همانگونه که ستارگان برای اهل زمین می‌درخشند.
3-حوراء انسیه
امام صادق(ع)از پدران بزرگوارشان نقل کرده‌اند که پیامبر گرامی اسلام فرمودند: نور فاطمه(س)قبل از بوجودآمدن آسمان وزمین آفریده شد. بعضی گفته اند: ای پیامبر خدا! پس او از جنس انسان نیست؟ حضرت فرمودند: ((فاطمه))حوریه ایست به صورت انسان .
4-صدیقه (صدیقه یعنی زن بسیار راستگو که کار او سخنش را تصدیق می کند. )
از امام صادق(ع)روایت شده است که فرمودند: او (فاطمه(س))صدیقهءکبری است وکمال امتهای گذشته بر اساس شناخت او بوده است .
5- طاهره
امام باقر(ع)به نقل از پدران بزرگوارشان فرمودند: همانا فاطمه دختر پیامبر گرامی اسلام(ص)((طاهره)) نامیده‌شدزیرا او از هر ناپاکی وزشتی پاک بود .
6-بتول (بتول یعنی بریده شده وجدا شده )
عبید هروی در کتابش غریبین می‌گوید: حضرت مریم بتول نامیده‌شدچون از مردها جدا شده‌بود وبا کسی ازدواج نکرد؛ وحضرت فاطمه بتول نامیده شد، چون از نظیر وهمتا بریده شده‌است (همتایی ندارد ) .
ابن اثیر در کتاب نهایه می‌گوید: حضرت فاطمه(س)بتول نامیده‌شد چون از بانوان زمان خویش از جهت فضیلت، دیانت واصل ونسب بریده وجدا شده‌بود وگفته‌شده که آن حضرت بتول نامیده‌شد چون از دنیا بریده‌بود ورو به سوی خداوند داشت.
7-محدثه (محدثه یعنی زنی که با او سخن گفته‌شده ودر اینجا یعنی زنی که ملائکه با او سخن گفته‌اند.)
اسحاق ابن جعفر می‌گوید: از امام صادق (ع)شنیدم که فرمود: همانا فاطمه(س)محدثه نامیده‌شد زیرا ملائکه از آسمان پایین می‌آمدند وآن حضرت را صدا می‌زدند همانگونه که حضرت مریم دختر عمران را صدا می‌زدند. پس می‌گفتند: ای فاطمه! همانا خداوند تبارک وتعالی تو را انتخاب کرده وپاک گردانیده وبر تمام بانوان جهان برگزیده است .
ای فاطمه! خاضعانه پروردگارت را عبادت کن، خدا را سجده کن وبا رکوع کنندگان به رکوع برو. پس حضرت فاطمه(س)با ملائکه سخن می‌گفت و آنها نیز با آن حضرت گفتگو می‌کردند.
سایر نامها و لقبهای حضرت زهرا (س)
اضافه بر موارد فوق برای آن حضرت،‌ نامها ولقبهای بسیاری یاد شده‌است که به برخی از آنها اشاره شده می‌شود: مبارکه، راضیه، مرضیه، صدیقه، شهیده کوثر، معصومه، منصوره، زکیه، تقیه، عفیفه، نوریه، جمیله، جلیله ، وحیده، فریده صادقه، عابده، حانیه، شریفه، مطهره، حکیمه، مطهره، حنانه، اَلصِدیقهُ الکُبری ریحانَهُ النَبی، وَدیعَهُ الرَسول، حُجَهُ اللهِ الکُبری، حَبیبهُ المُصطَفی، مَریمُ الکُبری بِهجَهُ الفُؤاد، المَغصوبَهُ حَقُها، مُبَشِرَهُ الاولیاء، العارِفَهُ بالاَشیاء ،العالمهُ بِما کانَ وَما یَکون، نَجمهُ اِکلیلِ النَبوه .
کنیه های آن حضرت
برای حضرت زهرا (س)کنیه‌های بسیاری نقل شده‌است. مشهورترین آنها عبارتند از: اُمِ اَبیها، اُمُ الحَسن، اُمُ الحُسین، اُمُ المُحسن، اُمُ السِبطین، اُمُ الائمه، اُمُ الخِیره، اُمُ البَرره .همچنین از کنیه های آن حضرت اُمُ المومنین است.
ب. با توجه به مطلب فوق می توان گفت که :
1- حسنا از القاب آن حضرت نمی باشد .
2-این واژه از ریشه «حسن» یعنی« نیکو » هست.
واژه « حسنی» با ضمه در قرآن کریم آمده است: «وَلِلّهِ الاَسماءُ الحُسنی فادعُوه بِها وَ ذروا الذین یُلحِدون فی اَسمائِه سیجزون ما کانوا یعملون» (اعراف/180) منظور از اسمای حسنا، صفات مختلف پروردگار است که همگی نیک و حُسناست ونیز مقصود از الحاد در اسمای خدای سبحان، تطبیق صفات او بر مخلوقاتش است.
منتظر مکاتبات بعدی شما هستیم.