آنچه را که تعالیم و آموزههای دینی به ما میگوید؛ این است که خداوند «ستار العیوب» است؛ یعنی عیبهای بندگان را میپوشاند و از دید دیگران مخفی نگهمیدارد. منظور از عیبها در اینجا گناهان و خطاهایی است که از بندگان سرمیزند. در روایتی از رسول خدا(ص) نقل شده است: «از خدا خواستم که حساب امت مرا به من واگذارد تا پیش امتهاى دیگر رسوا نشود، پس خداى عز و جل به من وحى کرد، اى محمد نه، بلکه من حسابشان را میرسم و اگر گناهى از آنها سر زده از تو پوشیده مىدارم که پیش تو نیز رسوا نشوند. بنابر این، اگر انسان در این دنیا موفق به توبه واقعی شود، خداوند او را مورد لطف و رحمت خویش قرار میدهد، از گناهانش میگذرد، همانگونه که در این دنیا آبرویش را حفظ کرده، در آخرت نیز گناهانش را از دید دیگران مخفی نگهمیدارد.