امام عصر(عج) در مکه ظهور خواهد کرد و بعد از جنگ و جدالهای بسیاری با طواغیت و سر کشان زمانه با پیروزی کامل بر تمام جهان فائق می آید و حکومت جهانی تحت لوای اسلام ناب محمدی(صلی الله علیه و آله و سلم) بر قرار خواهد کرد.از آنجایی که مکه موقعیت جهانی دارد و مورد توجه ویژه جهانیان است و مردم جهان با نگاه خاص به آن مینگرند، امام مهدی (عج) نخستین پیام خویش را در این مکان، یعنی کنار خانه خدا به اطلاع مردم جهان میرساند. همچنین از این طریق، افزون بر معرفی جایگاه رهبری جهانی خود، مردم را نسبت به قیام، اهداف آن و برنامه های حکومت جهانی، آشنا می کند.
چنانکه « عمر بن مفضل » از امام صادق (ع) درباره ظهور و سخنرانی امام مهدی (عج) چنین نقل می کند: در آن وقت آقای ما قائم تکیه به خانه خدا می دهد و می گوید: ای اهل عالم! هرکس می خواهد آدم و شیث را ببیند، بداند که من همان آدم و شیث هستم. هرکس می خواهد نوح و پسرش سام را ببیند، بداند که من همان نوح و سام هستم. هرکس می خواهد ابراهیم و اسماعیل را ببیند، بداند که من همان ابراهیم و اسماعیل هستم. هرکس می خواهد موسی و یوشع را ببیند، بداند که من همان موسی و یوشع هستم. هرکس می خواهد عیسی و شمعون را ببیند، بداند که من همان عیسی و شمعون هستم. هرکس می خواهد محمد (ص) و امیرالمؤمنین (ع) را ببیند، بداند که من همان محمد و علی هستم. هرکس می خواهد حسن و حسین را ببیند، بداند که من همان حسن و حسین هستم. هرکس می خواهد امامان از فرزندان حسین را ببیند، بداند که من همان ائمه اطهار هستم. دعوت مرا بپذیرید و نزد من جمع شوید که هر چه خواهید به شما اطلاع میدهم.
توجه به چند نکته باعث می شود، مکه مکان مناسبی برای ظهور باشد:
1. مکه و کعبه قبله گاه مسلمین بوده و مردم هر روز بارها به سوی آن مکان مقدس توجه پیدا می کنند و در برابر آن سر به خاک می سایند.
2. کعبه و مکه مکان مقدسی است که انبیای بزرگوار الهی از آدم تا خاتم ب امر خدا در آنجا حاضر شده و ضمن زیارت و طواف، عبودیت خود را نشان داده اند
3 . مکه زادگاه پیامبر خاتم و محل بعثت او است.
شاید ظهور حضرت مهدی در مکه بیانگر آن باشد که ظهور آن بزرگوار در ادامه حرکت همه انبیای الهی و اوصیای او و در راستای رسالت پیامبر اکرم6 است و او با ظهورش می خواهد قرن ها تلاش و مجاهدت پیامبران را به نتیجه برساند و دین حق را با استقرار کامل عدالت در جهان پیاده کند.

همراهان امام زمان

با توجه به روایات در این زمینه امام زمان در هنگام ظهور تنها هستند و بعد از ظهور یاران حضرت بدون قرار قبلی گرد ایشان جمع می شوند( بحارالانوارج 51ص157 ) مهدویت به انعکاس این موضوع پرداخته است.طبق آنچه از روایات استفاده می‌شود، مجموع یاوران و کسانی را که در آغاز ظهور، دعوت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف را لبیک می‌گویند و برای یاری، به امام علیه السلام می‌پیوندند، می‌توان به دو گروه، تقسیم کرد:

الف. گروه اصحاب

ب. گروه انصار

گروه اصحاب، افراد ویژه و فوق العاده ممتازی هستند که به عنوان اصحاب حضرت در نخستین ساعات ظهور، به امام مهدی علیه السلام می‌پیوندند. آنان، هسته‌های اولیة نهضت جهانی امام مهدی علیه السلام را تشکیل می‌دهند. آنان کسانی‌اند که هم قیام حضرت با حضور آنان آغاز می‌شود و هم پس از پیروزی، از مشاوران و وزرای امام عصر علیه السلام خواهند بود و بخش مهمی از کارها را به دوش خواهند کشید. امام مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف با کمک آنان، دنیا را فتح کرده و عدالت موعود را سراسر جهان حاکم خواهند کرد.درمنابع روایی، این گروه، با عنوان «اصحاب المهدی» یاد شده‌اند. آنان، در مقایسه با دیگر یاران حضرت، از مقام، جایگاه و منزلت برتری برخوردار‌ند و در سیستم حکومتی حضرت نیز مسؤولیت‌های مهم‌تر و حساس‌تری بر عهده دارند.

اما گروه انصار، عبارتند از مجموعه یاورانی که پس از ظهور به حمایت از حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف می‌شتابند و به سپاه آن حضرت ملحق می‌شوند. این عده، شامل همة افرادی می‌شود که با آغاز قیام حضرت، دسته دسته برای یاری ایشان به پا می‌خیزند، و دعوت امام علیه السلام را لبیک می‌گویند. این گروه، شامل سه دسته از نیروهایی هستند که به تدریج به سپاه حضرت می‌پیوندند:

دستة اول، کسانی‌اند که در آغاز ظهور و اعلام خبر قیام حضرت در مکه، خود را به امام علیه السلام می‌رسانند و با ایشان بیعت می‌کنند. حضرت، پس از حضور و اعلام بیعت آنان، به قیام می‌پردازد و از مکه به سوی مدینه حرکت می‌کند.

دستة دوم، خیل عظیمی از مؤمنان و مشتاقانی‌اند که با آغاز قیام حضرت، در میانه راه به سپاه امام مهدی علیه السلام می‌‌پیوندند و در رکاب او با دشمنان خدا می‌جنگند.

دستة سوم، نیروها و سپاهیانی‌اند که پس از قیام حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، از جاهای دور و نزدیک با هدف مقابله با لشکریان سفیانی و حمایت و پشتیبانی از حضرت مهدی علیه السلام، به سوی او می‌شتابند و به سپاه حضرت می‌پیوندند.

همچنین از روایات چنین استفاده مى شود که اولین کسى که با حضرت مهدى (عجل الله فرجه) بیعت کرده وبه دست مبارک آن جناب بوسه مى زند، حضرت جبرئیل امین فرشته مقرب الهى است. مفضل بن عمر، از امام صادق (علیه السلام) روایت کرده که فرمود: (آنگاه که خداوند به حضرت قائم اجازه خروج دهد، آن حضرت به منبر رود، پس مردم را به سوى خویش دعوت کند، وبه خداوند سوگندشان دهد، وبه حق خویش آنها را بخوند، وبه اینکه بین ایشان به روش رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) رفتار کند وبه کردار آن حضرت عمل کند. آنگاه خداوند جبرئیل را مى فرستد که نزد او بیاید، جبرئیل در حجر اسماعیل نزد آن حضرت مى آید ومى گوید: به چه چیز مردم را مى خوانى؟ حضرت قائم (علیه السلام) دعوت خود را به او خبر دهد. جبرئیل مى گوید: من نخستین کسى هستم که با تو بیعت مى نمایم، دست خویش را براى بیعت باز کن، پس دست به دست آن حضرت گذارد، ومتجاوز از سیصد وده مرد نزد او بیایند وبا او بیعت نمایند، ودر مکه مى ماند تا یارانش به ده هزار نفر برسد، سپس از آنجا به مدینه رهسپار گردد). (مهدى موعود، ترجمه ونگارش على دوانى، ص 1154.)

ونیز وارد شده که: حضرت قائم (عجل الله فرجه) پشت به حرم (خانه کعبه) مى دهد ودست خود را دراز مى کند مثل دست موسى… آنگاه مى فرماید: این دست خداست واز جانب خداست وبه امر خدا کشیده شد، واین آیه را تلاوت مى کند: (ان الذین یبایعونک انما یبایعون الله ید الله فوق ایدیهم، فمن نکث فانما ینکث على نفسه…). پس اول کسى که دست آن حضرت را مى بوسد جبرئیل است، وبا آن جناب بیعت مى نماید وپشت سر او فرشتگان ونجباى جن ونقیبان آن حضرت بیعت مى کنند). ( اسرار العقائد، ج 2، ص 100.)