۱۳۹۳/۰۵/۲۷
–
۱۲۰۳ بازدید
با سلام و خسته نباشید
در نهج الفحاحه حدیثی را خواندم که اصلا متوجه آن نشدم.اگر میشود کمی در بادرباره درستی آن و مضمونش راهنماییم کنید ممنون میشوم
آن حدیث این بود:بیشتر بهشتیان ابلهان اند
باتشکر
این حدیث به صورت مرسل یعنی بدن سند در غوالی اللئالی روایت شده (عوالی اللآلی ج : 1 ص : 71) لکن در برخی روایات دیگر که دارای سند است معنای این حدیث از اهل بیت علیهم السلام سوال شده که در این روایات «بله» ویا ساده لوح به کسی معنی شده که در کارهای خوب وخیر عاقل ونسبت به کارهای شر غافل ونادان است . [قرب الإسناد] هَارُونُ عَنِ ابْنِ صَدَقَةَ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ آبَائِهِ ع أَنَّ النَّبِیَّ ص قَالَ دَخَلْتُ الْجَنَّةَ فَرَأَیْتُ أَکْثَرَ أَهْلِهَا الْبُلْهَ یَعْنِی بِالْبُلْهِ الْمُتَغَافِلَ عَنِ الشَّرِّ الْعَاقِلَ فِی الْخَیْرِ وَ الَّذِینَ یَصُومُونَ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ فِی کُلِّ شَهْرٍ . [معانی الأخبار] أَبِی عَنِ الْحِمْیَرِیِّ عَنْ هَارُونَ عَنِ ابْنِ صَدَقَةَ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ آبَائِهِ ع قَالَ قَالَ النَّبِیُّ ص دَخَلْتُ الْجَنَّةَ فَرَأَیْتُ أَکْثَرَ أَهْلِهَا الْبُلْهَ قَالَ قُلْتُ مَا الْبُلْهُ فَقَالَ الْعَاقِلُ فِی الْخَیْرِ وَ الْغَافِلُ عَنِ الشَّرِّ الَّذِی یَصُومُ فِی کُلِّ شَهْرٍ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ ( بحارالأنوار ج : 67 ص : 9) امام صادق (ع)فرمود پیامبر ص فرمودند: وارد بهشت شدم و بیشتر اهل بهشت را ابلهان یافتم یعنی کسانی که در شرور خود را به غفلت ونادانی میزنند و در خوبی ها عاقل روزگارند کسانی که 3روز از هر ماه را روزه میگیرند. و در روایت دیگری که در مستطرفات سرائر نقل شده معنای این حدیث از مام صادق علیه السلام سوال شده که آیا مراد از آن افرادی هستند که دچار مشکل عقلی وروانی هستند وچیزی نمی فهمند فرمود : خیر این گونه نیست مراد از آنها کسانی هستند که از چیزهایی که نمیپسندد و خوششان نمی آید خود را به بیراهه وندانی میزنند . عن أبی عبد الله عن أبیه قال أکثر أهل الجنة البله قال قلت هؤلاء المصابون الذین لا یعقلون فقال لی لا الذین یتغافلون عما یکرهون یتبالهون عنه مستطرفات السرائر ص : 566. در لغتنامه العین معنای البله که در این حدیث آمده این گونه معنی شده البله هنا هم الذین غلبت علیهم سلامة الصدور و حسن الظن بالناس لأنهم غفلوا عن دنیاهم فجهلوا حذق التصرف فیها و أقبلوا على آخرتهم فشغلوا أنفسهم بها و استحقوا أن یکونوا أکثر أهل الجنة، فأما الأبله الذی لا عقل له فلیس بمراد آنها کسانی هستند که غلبه کرده است بر آنها سلامتی قلبها و حسن ظن به مردم .آنها غافلان از دنیاشان هستند و مهارت تصرف در دنیا را نمیدانند و روی آورده اند به آخرتشان پس مشغول کرده اند خودشان را به آخرت وبه این سبب اکثر اهل بهشتند اما ابلهی که عقل ندارد مراد نیست. در لغتنامه لسان العرب نیز آمده است : هم الغافلون عن الدنیا و أَهلِها و فَسادِهم و غِلِّهم، فإِذا جاؤُوا إِلى الأَمرِ و النهیِ فهم العُقَلاء الفُقَهاء آنها غافلان از دنیا و اهل دنیا و فساد و دغلهای آنها هستند، و زمانیکه مواجه شوند با امر و نهی عاقلانی فقیهند.