قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۵/۰۸/۲۵
–
۱۳۴ بازدید
بنام خداچرا من هرچی دعا میکنم پیش خدا نمیره من هی آرزو میکنم هی خدا کارمو بد تر میکنه دیگه داره بسیار بسیار خسته میشم. ۱۳ سال از عمرم هدر رفت هیچ خاطره خوشی ندارم کم شانسی زده به جونم لطفا دلیل این رو برام بگید که چرا هرکاری میکنم دعام برای خدا نمیره؟
ریشه پاسخ شما در شناخت دعا است. اگر حقیقت دعا که نیاز به درگاه بی‌نیاز است را درک کنیم و متوجه عبادت بودن آن باشیم، دیگر عدم استجابت معنا نخواهد داشت. زیرا خود دعا کردن موضوعیت دارد، عبادت است و استجابت در مرحله بعد از آن است و باز اگر حقیقت دعا را بشناسیم خواهیم دانست خدای متعال کریم‌تر و والاتر از آن است که گدایان درگاهش را دست خالی رد کند. اما باید معنای درست استجابت را دانست. در این صورت البته از گناه سوءظن به خدای متعال در امان خواهیم بود.
مساله ای که از اهمیت زیادی برخوردار است توجه به حقیقت دعا و پی بردن به ارزش دعاست؛ اینکه به دعا تنها به چشم وسیله ای برای گرفتن حاجت نگاه نکنیم؛ نه اینکه حاجات خود را از طریق دعا نخواهیم، خیر، بلکه مقصودم این است که بدانیم نفس دعا کردن، عبادت است و دعا کننده چه حاجت بگیرد و چه نگیرد عبادت کرده و به خداوند نزدیک شده است.
این فرض که دعایی باشد که مستجاب نشود فرض اشتباهی است و باید گفت: هر کس دعا کند خداوند به او نظر می کند و چیزی به او عطا می نماید.
برای نمونه چند آیه و حدیث در این مورد ذکر می شود که بیانگر این معنی می باشد:
1-«وَ قالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُم ــ و پروردگارتان فرمود: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم ».(غافر:60)
در این آیه شرطی مقرر نفرموده و به صورت مطلق فرموده که هر کس مرا بخواند اجابتش می کنم. یعنی هر کس دعایی کند، خداوند پاسخش را می دهد.
2-امام صادق (ع) : َ «مَا أَبْرَزَ عَبْدٌ یَدَهُ إِلَى اللَّهِ الْعَزِیزِ الْجَبَّارِ إِلَّا اسْتَحْیَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یَرُدَّهَا صِفْراً حَتَّى یَجْعَلَ فِیهَا مِنْ فَضْلِ رَحْمَتِهِ مَا یَشَاءُ فَإِذَا دَعَا أَحَدُکُمْ فَلَا یَرُدَّ یَدَهُ حَتَّى یَمْسَحَ عَلَى وَجْهِهِ وَ رَأْسِهِ . ــ هیچ بنده ای دست به درگاه خدای عزیز جبار بر نیاورد جر اینکه خدا عزوجل شرم دارد از اینکه آن را تهی برگرداند تا از فضل رحمت خود در آن بنهد و هرگاه یکی از شماها دعاء کرد ، دستش را بر نگرداند تا آن را به صورت و سر خود بکشد».(الکافی ،ج 2 ، ص471 ، باب هر که دعا کند برای او اجابت می شود)
3-امام صادق (ع) : «الدُّعَاءُ کَهْفُ الْإِجَابَةِ کَمَا أَنَّ السَّحَابَ کَهْفُ الْمَطَرِ . ـــ دعا ، پایگاه اجابت است چنان که ابر جایگاه باران است». (الکافی ، ج2 ، ص471 ، باب هر که دعا کند برای او اجابت می شود )
ممکن است این سؤال پیش آید که بعضی روایات شروطی برای استجابت بیان کرده اند حال چه باید کرد؟ در جواب باید گفت: منظور این روایات استجابت در درجه عالی است واینکه دعا اگر شرایطش فراهم نباشد آن اثری که باید داشته باشد را ندارد نه اینکه هیچ اثری نداشته باشد و خداوند به شخص دعا کننده هیچ چیزی عطا نکند.
از مجموع روایات چنین بر می آید که وقتی شخصی دعا می کند و از خداوند طلبی دارد ، سه حالت برایش پیش می آید:
1- یا خداوند همان حاجتی که دارد عیناً به او عطا می نماید. حال یا سریع یا با تأخیر زمانی؛ بسته به این که مصلحت بنده اش چه باشد.
2- یا اگر خواسته ی شخص به مصلحت حقیقی او نبود،خداوند متعال حاجت دیگری را از او در این دنیا برطرف می نماید؛ و دستش را خالی بر نمی گرداند.
3- یا اگر هیچ کدام مصلحت نبود اجری بسیار بزرگتر از خواسته اش در آخرت به او عطا می نماید، که در روایات آمده زمانی که بنده در آخرت دید که عوض دعاهایی که در دنیا مستجاب نشده چه اجر عظیمی به او عطا شد، آرزو می کند که ای کاش هیچ دعایی از او در دنیا مستجاب نمی شد و همه را برای آخرتش ذخیره می کردند. البته در دو صورت نخست نیز اجر اخروی برای او وجود خواهد داشت؛ لکن در مراتب پایین تری.
نتیجه آنکه: هر کس دعا کند دست خالی بر نمی گردد. یا عین حاجتش را به او می دهند؛ یا حاجت دیگری را از او برآورده می سازند؛ یا اجری برای آخرتش ذخیره می کنند.
وظیفه ی بنده این است که خدا را بخواند و زیاد بخواند؛ و کار خدا هم این است که مصلحت بنده اش را بخواهد؛ و یقیناً می خواهد. لذا کسی از دعا نمودن ضرر نمی کند.
خداوند مصالح را مخفی نموده تا بندگان مصالح خویش را از خدا بخواهند؛ و راضی به داده ی او باشند؛ تا ایمان به غیب در آنها تقویت شود. اگر غیر از این بود، درجات ایمان افراد مشخّص نمی شد؛ و مقام رضا به خواست الهی به دست نمی آمد.
موانع اجابت دعا:
————–
1. گناه
یکى از عوامل مهمى که رابطه انسان با خدای متعال را ضعیف نموده و مانع اجابت دعا می شود، نافرمانى از دستورهاى خداست. حضرت على (علیه السّلام) در دعاى کمیل چنین مى فرماید: پروردگارا! گناهانى را بر من ببخش که موجب حبس و بالا نرفتن دعا مى شوند و در جاى دیگر از همان دعا چنین مى فرماید: اى آقا و مولاى من! به عزتت قسم! از تو مى خواهم که بدى کردار و رفتارم موجب پوشیده شدن دعاى من از تو نشود.
امام باقر(علیه السلام) در این باره فرمود: بنده حاجتى ازخدا طلب مى کند و مقرر مى شود آن حاجت در زمانى برآورده شود; پس در این فاصله، او گناهى مرتکب مى شود و در نتیجه، خداوند مى فرماید: حاجت این بنده برآورده نشود و از آن محروم شود; چون او خشم و غضب مرا برانگیخت و همین باعث محروم شدن اوست.
2. لقمه حرام
استفاده از درآمد حلال و پاکیزه از دیگر شرایط اجابت دعا است که امروزه بیش از هرزمان دیگر لازم است به آن توجه شود. لقمه ى حرام تا 40 روز مانع استجابت دعا مى شود.
3. قساوت قلب
همچنین گناهان زیاد که منجر به قساوت و سنگدلى مى شدند از عوامل دیگر عدم استجابت دعا مى باشد. امام صادق (علیه السلام) مى فرماید: خداوند دعایى که از قلب قسى برخاسته باشد اجابت نمى کند.
4. شتاب و عجله
امام صادق (علیه السلام) فرمود: همیشه مؤمن در خیر و آسایش است تا هنگامى که عجله نکند. در غیر این صورت ناامید مى شود و دعا را ترک مى کند. به درستى که بنده هنگامى که دعا مى کند خداوند متعال در صدد برآورده ساختن حاجت اوست تا زمانى که او عجله نکند.
آداب دعا کردن
————–
1.بسم الله گفتن
پیامبر خدا (صلی الله علیه و اله) فرمودند:« دعایی که با بسم الله الرحمن الرحیم آغاز گردد رد نمی شود.» (میزان الحکمة, ح 5620)
2.تمجید خداوند
«امام صادق (علیه السلام): در کتاب امیر المومنین (علیه السلام) آمده است که پیش از درخواست چیزی از خدا, باید او را ستود. پس هرگاه خدای عز و جل را خواندی (ابتدا) او را تمجید کن. (راوی می گوید:) عرض کردم: چگونه تمجیدش کنم؟ حضرت فرمود: می گویی: یا من هو اقرب من حبل الورید, یا من یحول بین المرء و قلبه, یا من هو بالمنظر الاعلی, یا من لیس کمثله شیء؛ای کسی که از رگ گردن به من نزدیکتر است, ای کسی که میان انسان و دلش حائل می شود, ای کسی که در بالاترین چشم انداز است, ای کسی که مانند ندارد». (همان, ح5622)
3. صلوات فرستادن بر پیامبر و خاندانش (صلوات الله علیهم اجمعین)
امام علی (علیه السلام): «هر گاه از خدای سبحان درخواستی داری ابتدا بر پیامبر اسلام (صلی الله علیه و اله) درود فرست, سپس حاجت خود را بخواه؛ زیرا خدا بزرگوارتر از آنست که از دو حاجت درخواست شده, یکی را برآورد و دیگری را باز دارد» (نهج البلاغه, حکمت 361)
4. نام بردن حاجت در دعا
امام صادق (علیه السلام): «راستی خدای تبارک و تعالی می داند که بنده هر گاه به درگاهش دعا کند چه می خواهد ولی او دوست دارد که حوائج به درگاه او شرح داده شود؛ پس چون به درگاه او دعا کردی حاجتت را نام ببر». (اصول کافی, ج6, ص 43)
5.اصرار در دعا
امام صادق (علیه السلام): «خداوند بد دارد که بنده ها بر یکدیگر در انجام حاجت اصرار ورزند و اصرار را نسبت به خودش دوست دارد؛ خداوند عز و جل دوست می دارد که از او درخواست و آنچه نزد اوست خواهش شود.» (همان, ص 41)
لازم به ذکر است که بهتر است در عین اصرار بر دعا, صلاح کار خود را به خداوند واگذار کرد؛ یعنی از طرفی در دعا اصرار کنیم چون خود خدا دستور داده است و از طرف دیگر برآورده شدن یا نشدن آن را به خداوند واگذار کنیم چون او صلاح بندگان را از هر کسی بهتر می داند و ما به صلاح کار خود آگاه نیستیم.
6.اعتراف به گناه
امام صادق (علیه السلام): «(در دعا) ابتدا باید خدا را ستود, سپس به گناه اعتراف نمود و آن گاه حاجت را خواست» (میزان الحکمة, ح 5630)
7. یقین و اعتماد به دعا
امام صادق (علیه السلام): «دعا پایگاه اجابت است چنانچه ابر پایگاه باران است.» (اصول کافی,ج6, ص29)
8. خواندن خداوند با دلی پاک
امام صادق (علیه السلام): «راستی خدای عز و جل اجابت نکند دعا را از روی دل سخت و قساوت»
9.اخلاص در دعا
امام علی (علیه السلام): «اخلص فی المسالة لربک, فان بیده العطاء و الحرمان و اکثر الاستخارة؛ در دعا با اخلاص پروردگارت را بخوان که بخشیدن و محروم کردن بدست اوست و فراوان از خدا درخواست خیر و نیکی داشته باش.» (نامه ی31 نهج البلاغه, بند 17 و 18)
10. دعا کردن در زمان هایی که امید اجابت است.
از مجموع روایات بر می آید که اوقات ذیل, زمان اجابت دعا است:
– هنگام نزول باران
– هنگام ظهر
– بعد از ادای فریضه
– قنوت نماز وتر
– وقت سحر
– پس از مغرب
– زمان قرائت قرآن
– هنگام اذان
– زمان شکستن دل
– دعای بیمار در حق عیادت کننده
11. دعا در هنگام آسایش و راحتی
امام صادق (علیه السلام): «دعا در حال آسایش و عافیت, نیازمندیهای حال بلا را برمی آورد (یعنی مانع نزول بلا می شود). حضرت در حدیثی دیگر فرمود: هر که را خوش آید که در حال سختی دعایش به اجابت رسد, در حال راحتی بسیار دعا کند.» (اصول کافی,ج6, ص 33)
12.دعا همراه با تضرع
خداوند در قرآن کریمش فرمود: «ادعوا ربکم تضرعا و خفیة؛ بخوانید پروردگارتان را در حال تضرع و ترس» (سوره ی اعراف, 155)
امام حسین (علیه السلام): «رسول خدا (صلی الله علیه و اله) در هنگام ابتهال و دعا مانند بینوایی که غذا می طلبد, دستانش را بالا می برد» (میزان الحکمة, ح 5633)
13.رعایت ادب در دعا
بعنوان مثال: دعا با صدای بلند و طلبکارانه نباشد؛ در هنگام دعا رو به قبله و با وضو و بهتر است از زبان معصومین باشد؛ چرا که آنها ادب در گفتار, نحوه ی در خواست و نیازها را به بهترین شکل بیان نموده اند.
دوست عزیز!
انسان همواره خیال مى کند که اگر دقیقا همان چیزی را که طلب مى کند، در همان زمان و با همان شرایطى که مى خواهد عمل شود، دعایش به اجابت رسیده است؛ در حالى که ممکن است اجابت دعا به صلاح بنده نباشد.
نکته ی مهم این است که ما باید به هنگام دعا یقین داشته باشیم که حق تعالى قادر است- اگر این دعا و خواسته به مصلحت ما باشد و منافات با حکمت الهى و نظام آفرینش و ربوبیت نداشته باشد- حاجت ما را برآورده نماید و اگر مصلحت نباشد به بهترین شکلى آنچه که خیر و صلاح ما را در آن مى بیند عنایت فرماید و تشخیص اینکه دعای ما به چه علتی در حال حاضر اجابت نشده است، به عهده ی ما نیست. بلکه آن چیزى که بر عهده ما و کار و وظیفه ما است دعا نمودن و میل و نیت و قصد و یقین به اجابت آن است؛ مصلحت سنجى و محاسبه خیر و شر آن بر عهده رب العالمین است.
توصیه ی پایانی اینکه:
هر روز دو رکعت نماز بخوانید و ثواب آن را به حضرت صدیقه ی طاهره و امام عصر (سلام الله علیهما) هدیه کنید و از آن حضرات بخواهید اگر صلاح شما در این ازدواج است، موانع را کنار بزنند و اسباب این ازدواج را فراهم کنند. با رعایت نکاتی که در بالا ذکر شد و توسل به اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام)، اگر دیدید شرایط ازدواج با فرد مورد نظرتان حاصل نشد، یقین بدانید که خیر شما در این ازدواج نبوده است.
برایت آرزوی سلامت و سعادت داریم.
مساله ای که از اهمیت زیادی برخوردار است توجه به حقیقت دعا و پی بردن به ارزش دعاست؛ اینکه به دعا تنها به چشم وسیله ای برای گرفتن حاجت نگاه نکنیم؛ نه اینکه حاجات خود را از طریق دعا نخواهیم، خیر، بلکه مقصودم این است که بدانیم نفس دعا کردن، عبادت است و دعا کننده چه حاجت بگیرد و چه نگیرد عبادت کرده و به خداوند نزدیک شده است.
این فرض که دعایی باشد که مستجاب نشود فرض اشتباهی است و باید گفت: هر کس دعا کند خداوند به او نظر می کند و چیزی به او عطا می نماید.
برای نمونه چند آیه و حدیث در این مورد ذکر می شود که بیانگر این معنی می باشد:
1-«وَ قالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُم ــ و پروردگارتان فرمود: مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم ».(غافر:60)
در این آیه شرطی مقرر نفرموده و به صورت مطلق فرموده که هر کس مرا بخواند اجابتش می کنم. یعنی هر کس دعایی کند، خداوند پاسخش را می دهد.
2-امام صادق (ع) : َ «مَا أَبْرَزَ عَبْدٌ یَدَهُ إِلَى اللَّهِ الْعَزِیزِ الْجَبَّارِ إِلَّا اسْتَحْیَا اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْ یَرُدَّهَا صِفْراً حَتَّى یَجْعَلَ فِیهَا مِنْ فَضْلِ رَحْمَتِهِ مَا یَشَاءُ فَإِذَا دَعَا أَحَدُکُمْ فَلَا یَرُدَّ یَدَهُ حَتَّى یَمْسَحَ عَلَى وَجْهِهِ وَ رَأْسِهِ . ــ هیچ بنده ای دست به درگاه خدای عزیز جبار بر نیاورد جر اینکه خدا عزوجل شرم دارد از اینکه آن را تهی برگرداند تا از فضل رحمت خود در آن بنهد و هرگاه یکی از شماها دعاء کرد ، دستش را بر نگرداند تا آن را به صورت و سر خود بکشد».(الکافی ،ج 2 ، ص471 ، باب هر که دعا کند برای او اجابت می شود)
3-امام صادق (ع) : «الدُّعَاءُ کَهْفُ الْإِجَابَةِ کَمَا أَنَّ السَّحَابَ کَهْفُ الْمَطَرِ . ـــ دعا ، پایگاه اجابت است چنان که ابر جایگاه باران است». (الکافی ، ج2 ، ص471 ، باب هر که دعا کند برای او اجابت می شود )
ممکن است این سؤال پیش آید که بعضی روایات شروطی برای استجابت بیان کرده اند حال چه باید کرد؟ در جواب باید گفت: منظور این روایات استجابت در درجه عالی است واینکه دعا اگر شرایطش فراهم نباشد آن اثری که باید داشته باشد را ندارد نه اینکه هیچ اثری نداشته باشد و خداوند به شخص دعا کننده هیچ چیزی عطا نکند.
از مجموع روایات چنین بر می آید که وقتی شخصی دعا می کند و از خداوند طلبی دارد ، سه حالت برایش پیش می آید:
1- یا خداوند همان حاجتی که دارد عیناً به او عطا می نماید. حال یا سریع یا با تأخیر زمانی؛ بسته به این که مصلحت بنده اش چه باشد.
2- یا اگر خواسته ی شخص به مصلحت حقیقی او نبود،خداوند متعال حاجت دیگری را از او در این دنیا برطرف می نماید؛ و دستش را خالی بر نمی گرداند.
3- یا اگر هیچ کدام مصلحت نبود اجری بسیار بزرگتر از خواسته اش در آخرت به او عطا می نماید، که در روایات آمده زمانی که بنده در آخرت دید که عوض دعاهایی که در دنیا مستجاب نشده چه اجر عظیمی به او عطا شد، آرزو می کند که ای کاش هیچ دعایی از او در دنیا مستجاب نمی شد و همه را برای آخرتش ذخیره می کردند. البته در دو صورت نخست نیز اجر اخروی برای او وجود خواهد داشت؛ لکن در مراتب پایین تری.
نتیجه آنکه: هر کس دعا کند دست خالی بر نمی گردد. یا عین حاجتش را به او می دهند؛ یا حاجت دیگری را از او برآورده می سازند؛ یا اجری برای آخرتش ذخیره می کنند.
وظیفه ی بنده این است که خدا را بخواند و زیاد بخواند؛ و کار خدا هم این است که مصلحت بنده اش را بخواهد؛ و یقیناً می خواهد. لذا کسی از دعا نمودن ضرر نمی کند.
خداوند مصالح را مخفی نموده تا بندگان مصالح خویش را از خدا بخواهند؛ و راضی به داده ی او باشند؛ تا ایمان به غیب در آنها تقویت شود. اگر غیر از این بود، درجات ایمان افراد مشخّص نمی شد؛ و مقام رضا به خواست الهی به دست نمی آمد.
موانع اجابت دعا:
————–
1. گناه
یکى از عوامل مهمى که رابطه انسان با خدای متعال را ضعیف نموده و مانع اجابت دعا می شود، نافرمانى از دستورهاى خداست. حضرت على (علیه السّلام) در دعاى کمیل چنین مى فرماید: پروردگارا! گناهانى را بر من ببخش که موجب حبس و بالا نرفتن دعا مى شوند و در جاى دیگر از همان دعا چنین مى فرماید: اى آقا و مولاى من! به عزتت قسم! از تو مى خواهم که بدى کردار و رفتارم موجب پوشیده شدن دعاى من از تو نشود.
امام باقر(علیه السلام) در این باره فرمود: بنده حاجتى ازخدا طلب مى کند و مقرر مى شود آن حاجت در زمانى برآورده شود; پس در این فاصله، او گناهى مرتکب مى شود و در نتیجه، خداوند مى فرماید: حاجت این بنده برآورده نشود و از آن محروم شود; چون او خشم و غضب مرا برانگیخت و همین باعث محروم شدن اوست.
2. لقمه حرام
استفاده از درآمد حلال و پاکیزه از دیگر شرایط اجابت دعا است که امروزه بیش از هرزمان دیگر لازم است به آن توجه شود. لقمه ى حرام تا 40 روز مانع استجابت دعا مى شود.
3. قساوت قلب
همچنین گناهان زیاد که منجر به قساوت و سنگدلى مى شدند از عوامل دیگر عدم استجابت دعا مى باشد. امام صادق (علیه السلام) مى فرماید: خداوند دعایى که از قلب قسى برخاسته باشد اجابت نمى کند.
4. شتاب و عجله
امام صادق (علیه السلام) فرمود: همیشه مؤمن در خیر و آسایش است تا هنگامى که عجله نکند. در غیر این صورت ناامید مى شود و دعا را ترک مى کند. به درستى که بنده هنگامى که دعا مى کند خداوند متعال در صدد برآورده ساختن حاجت اوست تا زمانى که او عجله نکند.
آداب دعا کردن
————–
1.بسم الله گفتن
پیامبر خدا (صلی الله علیه و اله) فرمودند:« دعایی که با بسم الله الرحمن الرحیم آغاز گردد رد نمی شود.» (میزان الحکمة, ح 5620)
2.تمجید خداوند
«امام صادق (علیه السلام): در کتاب امیر المومنین (علیه السلام) آمده است که پیش از درخواست چیزی از خدا, باید او را ستود. پس هرگاه خدای عز و جل را خواندی (ابتدا) او را تمجید کن. (راوی می گوید:) عرض کردم: چگونه تمجیدش کنم؟ حضرت فرمود: می گویی: یا من هو اقرب من حبل الورید, یا من یحول بین المرء و قلبه, یا من هو بالمنظر الاعلی, یا من لیس کمثله شیء؛ای کسی که از رگ گردن به من نزدیکتر است, ای کسی که میان انسان و دلش حائل می شود, ای کسی که در بالاترین چشم انداز است, ای کسی که مانند ندارد». (همان, ح5622)
3. صلوات فرستادن بر پیامبر و خاندانش (صلوات الله علیهم اجمعین)
امام علی (علیه السلام): «هر گاه از خدای سبحان درخواستی داری ابتدا بر پیامبر اسلام (صلی الله علیه و اله) درود فرست, سپس حاجت خود را بخواه؛ زیرا خدا بزرگوارتر از آنست که از دو حاجت درخواست شده, یکی را برآورد و دیگری را باز دارد» (نهج البلاغه, حکمت 361)
4. نام بردن حاجت در دعا
امام صادق (علیه السلام): «راستی خدای تبارک و تعالی می داند که بنده هر گاه به درگاهش دعا کند چه می خواهد ولی او دوست دارد که حوائج به درگاه او شرح داده شود؛ پس چون به درگاه او دعا کردی حاجتت را نام ببر». (اصول کافی, ج6, ص 43)
5.اصرار در دعا
امام صادق (علیه السلام): «خداوند بد دارد که بنده ها بر یکدیگر در انجام حاجت اصرار ورزند و اصرار را نسبت به خودش دوست دارد؛ خداوند عز و جل دوست می دارد که از او درخواست و آنچه نزد اوست خواهش شود.» (همان, ص 41)
لازم به ذکر است که بهتر است در عین اصرار بر دعا, صلاح کار خود را به خداوند واگذار کرد؛ یعنی از طرفی در دعا اصرار کنیم چون خود خدا دستور داده است و از طرف دیگر برآورده شدن یا نشدن آن را به خداوند واگذار کنیم چون او صلاح بندگان را از هر کسی بهتر می داند و ما به صلاح کار خود آگاه نیستیم.
6.اعتراف به گناه
امام صادق (علیه السلام): «(در دعا) ابتدا باید خدا را ستود, سپس به گناه اعتراف نمود و آن گاه حاجت را خواست» (میزان الحکمة, ح 5630)
7. یقین و اعتماد به دعا
امام صادق (علیه السلام): «دعا پایگاه اجابت است چنانچه ابر پایگاه باران است.» (اصول کافی,ج6, ص29)
8. خواندن خداوند با دلی پاک
امام صادق (علیه السلام): «راستی خدای عز و جل اجابت نکند دعا را از روی دل سخت و قساوت»
9.اخلاص در دعا
امام علی (علیه السلام): «اخلص فی المسالة لربک, فان بیده العطاء و الحرمان و اکثر الاستخارة؛ در دعا با اخلاص پروردگارت را بخوان که بخشیدن و محروم کردن بدست اوست و فراوان از خدا درخواست خیر و نیکی داشته باش.» (نامه ی31 نهج البلاغه, بند 17 و 18)
10. دعا کردن در زمان هایی که امید اجابت است.
از مجموع روایات بر می آید که اوقات ذیل, زمان اجابت دعا است:
– هنگام نزول باران
– هنگام ظهر
– بعد از ادای فریضه
– قنوت نماز وتر
– وقت سحر
– پس از مغرب
– زمان قرائت قرآن
– هنگام اذان
– زمان شکستن دل
– دعای بیمار در حق عیادت کننده
11. دعا در هنگام آسایش و راحتی
امام صادق (علیه السلام): «دعا در حال آسایش و عافیت, نیازمندیهای حال بلا را برمی آورد (یعنی مانع نزول بلا می شود). حضرت در حدیثی دیگر فرمود: هر که را خوش آید که در حال سختی دعایش به اجابت رسد, در حال راحتی بسیار دعا کند.» (اصول کافی,ج6, ص 33)
12.دعا همراه با تضرع
خداوند در قرآن کریمش فرمود: «ادعوا ربکم تضرعا و خفیة؛ بخوانید پروردگارتان را در حال تضرع و ترس» (سوره ی اعراف, 155)
امام حسین (علیه السلام): «رسول خدا (صلی الله علیه و اله) در هنگام ابتهال و دعا مانند بینوایی که غذا می طلبد, دستانش را بالا می برد» (میزان الحکمة, ح 5633)
13.رعایت ادب در دعا
بعنوان مثال: دعا با صدای بلند و طلبکارانه نباشد؛ در هنگام دعا رو به قبله و با وضو و بهتر است از زبان معصومین باشد؛ چرا که آنها ادب در گفتار, نحوه ی در خواست و نیازها را به بهترین شکل بیان نموده اند.
دوست عزیز!
انسان همواره خیال مى کند که اگر دقیقا همان چیزی را که طلب مى کند، در همان زمان و با همان شرایطى که مى خواهد عمل شود، دعایش به اجابت رسیده است؛ در حالى که ممکن است اجابت دعا به صلاح بنده نباشد.
نکته ی مهم این است که ما باید به هنگام دعا یقین داشته باشیم که حق تعالى قادر است- اگر این دعا و خواسته به مصلحت ما باشد و منافات با حکمت الهى و نظام آفرینش و ربوبیت نداشته باشد- حاجت ما را برآورده نماید و اگر مصلحت نباشد به بهترین شکلى آنچه که خیر و صلاح ما را در آن مى بیند عنایت فرماید و تشخیص اینکه دعای ما به چه علتی در حال حاضر اجابت نشده است، به عهده ی ما نیست. بلکه آن چیزى که بر عهده ما و کار و وظیفه ما است دعا نمودن و میل و نیت و قصد و یقین به اجابت آن است؛ مصلحت سنجى و محاسبه خیر و شر آن بر عهده رب العالمین است.
توصیه ی پایانی اینکه:
هر روز دو رکعت نماز بخوانید و ثواب آن را به حضرت صدیقه ی طاهره و امام عصر (سلام الله علیهما) هدیه کنید و از آن حضرات بخواهید اگر صلاح شما در این ازدواج است، موانع را کنار بزنند و اسباب این ازدواج را فراهم کنند. با رعایت نکاتی که در بالا ذکر شد و توسل به اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام)، اگر دیدید شرایط ازدواج با فرد مورد نظرتان حاصل نشد، یقین بدانید که خیر شما در این ازدواج نبوده است.
برایت آرزوی سلامت و سعادت داریم.