ادیان دو دسته هستند: 1. ادیان بشرى که ساخته ی انسان هستند و ریشه در نیازهاى آدمى دارند و بر پایه ی بت پرستى یا اعتقاد به نیروهاى جادویى و مانند آن هستند. مثلاً هندوها ابداً دین خودشان را دین نازل شده از سوی خدا نمی دانند؛ چون اساساً به نبوّت اعتقاد ندارد. شاخه های گوناگون آیین هندو در حقیقت شاخه های گوناگون بت پرستی است. بودیسم نیز دین الهی نیست و خود بودایی ها آن را از جانب خدا نمی دانند؛ چون اینها نیز به نبوّت اعتقادی ندارند. 2. ادیان الهی که ریشه در غیب دارند و پایه و اساس آنها بر وحى و پیام الهى استوار است، و انسان نه سازنده ی دین بلکه دریافت کننده ی پیام الهى است که باید به آن اعتقاد پیدا کرده و به محتواى وحى ملتزم شده و سلوک فردى واجتماعى خود را بر آن اساس تنظیم کند. عمده آیینهایی که خود را الهی می دانند عبارتند از: یهودیّت ، مسیحیّت، اسلام و آیین زرتشت.