من فکر میکنم این هدفگیری با توجه به ناشناخته بودن آقای همتی در افکار عمومی و شهرت رقیب اصلی، کار درستی بود.
با اینحال نقطه شروع این دوقطبی سازی، اشاره آقای رضایی به «کلید بی خاصیت» بود. اما با ورود آقای همتی و حمایت آقای مهرعلیزاده و تقابل آقایان زاکانی و رییسی و جلیلی این چالش پررنگ تر شد. «حدس من» این است که این تقابل بیشتر به نفع آقای همتی تمام خواهد شد.
به نظرم آقای همتی برای توفیق بیشتر باید عملی بودن راهکارهای رقبا را به چالش بکشد و از تاکید زیاد (و البته درست) بر تجربه و رشته تخصصی خود و کم سوادی رقبا کم کند و بگوید چگونه میخواهد بر کارشکنیها و چالشهای احتمالی پیش روی دولت خود غلبه کند.
به نظرم اگر انتخابات را به یک مسابقه فوتبال تشبیه کنیم تیم آقای رییسی با ۴ گل زده (سبد رای ۴۳ درصدی) وارد بازی شده است و تمام تلاشش این است که گلی نخورد (رایی از دست ندهد)، اما تیم آقای همتی که چیزی برای از دست دادن ندارد، فقط باید حمله کند. در چنین شرایطی هر یک گلی که آقای همتی به دروازه رقیب وارد کند درست است که فقط یک گل است و نه بیشتر اما به شدت باعث تقویت روحیه خودی و خشم و هیجانی شدن تیم رقیب خواهد شد که هر دو حالت به نفع تیم آقای همتی خواهد شد.
حالا باید منتظر نظرسنجی موج نهم ایسپا بمانیم تا ببینیم مناظره اول در عمل به نفع چه کسی تمام شده است.
مجید حیدری چروده