تابناک : در دیدار اخیر رهبر انقلاب با جمعی از دانشجویان توصیه مهمی از سوی ایشان خطاب به دانشجویان مطرح شد.ایشان با تأکید بر اینکه مطالبهگری باید با ادبیات منطقی، هوشمندانه و جدا بدور از دعوا و تند و تیزی باشد، گفتند: مطالبهگری مستدل مانع از این میشود که بعضیها در شرایطی که تشکیلات مدیریتی کشور، انقلابی است درباره اهمیت نقش دانشجویان تشکیک کنند، چرا که نقش شما در این دوره بیشتر است.
حضرت آیتالله خامنهای در این زمینه افزودند: پرهیز از برخورد تند و تیز به معنای سازشگری و مجیزگویی نیست و من هرگز از اینگونه توصیهها به جوانان و دانشجویان نکرده و نخواهم کرد بلکه مقصود از این توصیه، پرهیز از ادبیات مضرّ و طعنهآمیزی است که متأسفانه امروز در فضای مجازی نیز بسیار رایج شده است.
ایشان، عرصه مطالبهگری دانشجویان را عرصه متنوعی از مسائل عدالت اقتصادی، فرهنگ و سبک زندگی خواندند و در بیان یکی دیگر از الزامات مطالبهگری صحیح گفتند: مبانی اعتقادی و ایمانی خود را با مطالعه و حضور در مجالس عالمان دین و اخلاق، مستحکم کنید.
رهبر انقلاب، نتیجه مطالبهگری صحیح را تفکیک ضروریِ آرمانها از عملکردهای ضعیف برخی مدیران دانستند و در بیان توصیهای دیگر، گفتند: مطالبهگری شما بهگونهای باشد که هم در بیان صورتِ مسائل و هم در مقام ارائه راهحلها، با دشمن مغرض، مخرج مشترک پیدا نکنید.
مخرج مشترک با دشمن
در همین ارتباط دکتر جلیل محبی که انتقادات وی نسبت به برخی از رویکردهای دولت رییسی خبرساز شده بود بر این باور است که یکی از حساسترین بخشهای فعالیت اجتماعی این است که شما در عین جراحی داخلی به میکروبهای بیرون پیکر مجال همراهی ندهید. این مساله به قدری غامض است که هر فعالیت و سخنی به راحتی میتواند ریختن آب به آسیاب دشمن یا انفعال قلمداد شود. لذا از این رو لازم است مخرج مشترک با دشمن تعریف شود.
وی افزوده : این تعریف باید مبتنی بر اصول و رویه امامین انقلاب باشد. برای مثال طبیعی است که هر موضع گیری که در رسانه های بیگانه منعکس شود لزوماً به معنای مخرج مشترک نیست. چه اینکه بارها مواضع بزرگان انقلاب علیه کجی ها و اشکالات کشور در این رسانه ها منعکس شده است برای مثال شبکه سعودی ایران اینترنشنال بیانات آقا را در موارد مختلف منعکس کرده است.
وی در پاسخ به این ابهام که «پس مخرج مشترک چه میتواند باشد؟» خاطر نشان کرده است:
۱. مخرج مشترک بر اساس قانون اساسی
اصول قانون اساسی هر کشوری از وزن واحدی برخوردار نیست. برای مثال اصل ۳ قانون اساسی فرانسه که اصول مردمسالاری سکولار را تبیین میکند با اصل ۴۰ این قانون که درباره نحوه تصمیم گیری برای تغییرات قانونی منجر به افزایش هزینه دولت است هم وزن نمیباشد. در قانون اساسی کشور ما نیز، اصول دوم در اهداف ملت و انقلاب اسلامی، سوم در ارتباط قوانین با نظام توحیدی، چهارم در اسلامی بودن قوانین، پنجاه و هفتم در ولایت امر و امامت امت یا اصل یکصدهفتاد و هفت در اصول غیرقابل تغییر این قانون با برخی اصول دیگر که روشهای عادی حکمرانی را بیان میکند هم سنگ نیستند و مخرج مشترک با دشمن میتواند تخریب و انحراف از این اصول اساسی باشد.
۲. مخرج مشترک در تضعیف ولایت
اصلی ترین رکن نظام مردم سالاری دینی ما مساله ولایت امر و امامت امت است و تخریب و تحریف و تضعیف آن در کنار شئون اصلی ولایت در حکمرانی از جمله فقاهت و عدالت او راهبرد دشمن است و دشمن از هر منفذی برای تخریب این ستون بهره میبرد که باید در موضع گیری ها مراقب بود تا هم راستا با رسانه های بیگانه عمل نشود
۳. احکام دین
احکام دین اسلام در هر موردی که که با ایدئولوژی انسان لیبرال منافات داشته باشد محل مناقشه جدی است. احکام خانواده، حدود و قصاص، روابط دولت کافر و امت اسلامی و نفی سبیل و مقاومت معنوی و نظامی در برابر آنها و موارد متعدد دیگر از قواعد محل مناقشه دشمن با حاکمیت دینی است و هرآینه هر مسلمان اهل فکری ممکن است با اجتهاد شخصی گونه ای عمل یا موضع گیری نماید که با دشمن مخرج مشترک پیدا کند.
۴. ارکان اختصاصی نظام اسلامی
همه دستگاههای نظام اسلامی ممکن است مورد حمله دشمن قرارگیرد لکن دستگاههای اختصاصی نظام از جمله شورای نگهبان، سپاه پاسداران، بنیاد مستضعفان و… به علل خاص مورد هجمه بیشتر دشمن است. ناگفته پیداست که به هر مجموعه اداری _انسانی ممکن است نقد وارد باشد لکن هرگونه نقد به این ارکان اختصاصی باید به نحوی ظریفی انجام گیرد که مستمسک تخریب واقع نشوند زیرا که ضرر تخریب آنها بسیار بیشتر از ثمر نقد است.
شاید بتوان بجز موارد فوق موارد دیگری نیز به این دایره افزود لکن به هیچ عنوان دولت و مجلس ولو آنکه از جناح ما، حزب و طایفه ما و … باشند از مقدسات نظام نیستند و به صرف این که رسانه بیگانه آن نقد را بازتاب میدهد دلیل موجهی بر عدم نقد نیست. به تعبیر استاد حسن رحیم پور اصولاً امر به معروف و نهی از منکری که عده ناراحت نشوند چیزی جز وراجی نیست.