قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۳/۰۵/۳۰
–
۲۱۵ بازدید
نظر اسلام در مورد لباس و پوشش وکفش و ظاهرمناسب چیست حد عرف نظر اسلام چیست ؟
با سلام؛ از مجموع آیات و روایات در مورد آراستگی ظاهر مرد و زن مسلمان موارد ذیل استفاده می شود که به صورت خلاصه متذکر می شویم:
1. تمیز بودن بدن و لباس و مرتب بودن آنها.
2. منظم بودن موهای سر و صورت و شانه زدن به آنها.
3. استفاده از عطر و مواد خوشبو کننده بدن و لباس. البته در مورد زنان استفاده از عطر برای نامحرمان جایز نیست و نباید به گونه ای باشد که موجب جلب توجه نامحرم شود.
4. استفاده از سرمه و مالیدن روغن به بدن. استفاده از سرمه و یا هر زینت دیگری برای زن به مانند مورد قبل نباید برای نامحرم باشد.
5. کوتاه کردن ناخن و موهای زائد بدن.
6. تمیز بودن دندان ها و استفاده از مسواک و خلال دندان.
7. استفاده از لباس های غیرتنگ و غیرنازک به خصوص برای زنان و استفاده از رنگ های روشن و سفید؛ و سیاه نبودن آن به جز در مورد عبا و چادر، کلاه یا عمامه و کفش. در مورد زنان لباس باید به گونه ای باشد که بدن را به جز گردی صورت و دست ها از مچ تا نوک انگشتان را بپوشاند و پوشش آنان باید به گونه ای باشد که موجب جلب توجه نامحرم نباشد.
8- پوشدن هر پوششی که موجب شهرت و انگشت نما شدن در جامعه باشد در روایات مورد نهی اکید واقع شده.
و به نظر همه مراجع اگر استفاده از کفش روشن برای زنان باعث جلب توجه نامحرم و مفسده نشود، اشکال ندارد. تبصره: اگر لباس زنان به گونه اى باشد که زینت محسوب شود، پوشاندن آن از نامحرم واجب است.
توضیحی درباره‌ی پوشش اسلامی:
در هر جامعه اى نوع و کیفیت لباس زنان و مردان، علاه بر آن که تابع شرایط اقتصادى، اجتماعى و اقلیمى آن جامعه است، تابع جهان بینى و ارزش هاى حاکم بر فرهنگ آن جامعه نیز مى باشد. لذا باید در انتخاب لباس مناسب شرایطی به قرار زیر مراعات گردد:
الف- لباس دست کم پاسخ گوى سه نیاز آدمى است.
1- او را از سرما و گرما حفظ کند.
2- در جهت حفظ عفت و شرم، به او کمک کند.
3- به او آراستگى و وقار بخشد.
ب- کیفیت لباس پوشیدن نه تنها حاکى از شخصیت انسان است، بلکه در شکل گیرى و تحول شخصیت اونیز نقش دارد.
کیفیت و چگونگى لباس هم از نظر رنگ و هم از نظر مدل و هم از نظر آراستگى و تمیزى، نشانه نوع شخصیت انسان است و چه بسا افرادى که با پوشیدن نوع خاصى از لباس ها، دچار مسخ شخصیتى مى شوند و به کلى رفتار و اعمالشان تغییر پیدا مى کند.
بعضى از موارد ارتباط نوع پوشش و شخصیت آدمى به قرار زیر می باشد:
1-استفاده از رنگهاى شاد در لباس، اثرات غیرمستقیمى در افزایش حرکت و فعالیت و پیشرفت کار افراد دارد و در سلامت روانى و شخصیتى افراد مؤثر خواهد بود. پیامبر خدا(ص) مى فرماید: لباس سفید رنگ بپوشید که سبب آرامش و پاکیزگى شماست. (وسائل، ج 3، ص 355)
2- پرهیز از لباس فرهنگ هاى بیگانه؛ کسى که فرهنگ اسلامى و ملى خود را رها کند و به رنگ و لباس بیگانگان (که مظهر آن دنیاى غرب است) درآید، نشانه نداشتن استقلال و نشانه وابستگى به آنان است. چنین فردى، دچار احساس خودکم بینى شده است و شخصیتى ذلیل دارد. امام على(ع) مى فرماید: همواره حال این امت نیکو خواهد بود تا زمانى که لباس بیگانگان را نپوشند و غذاهاى آنان را نخورند و آن زمان که چنین کنند، خداوند آنها را ذلیل خواهد کرد. (وسائل، ج 3، ص 356)
3- لباس نباید غیرمتعارف و به اصطلاح لباس شهرت باشد:
گاهى انسان بر اساس خودخواهى و تکبر، لباسى را انتخاب مى کند که نظیرش در هیچ کس نبوده باشد. امام صادق(ع) مى فرماید: براى انسان از نشانه هاى خفت و خوارى همین بس که لباسى بپوشد که به آن مشهور شود. (بحار، ج 78، ص 252)
4- لباس مناسب، انسان را در میان مردم عزیز مى کند. امام على(ع) مى فرماید: براستى نیکوترین لباس، آن لباسى است که تو را با مردم همسان سازد و موجب آرایش تو در میان آنان شود و زبان هاى آنان را از بدگویى تو باز دارد. (غررالحکم، ص 152)
5- لباس تمیز، باعث ذلت و خوارى دشمنان مى شود و انسان را در مقابل آنان سربلند مى کند. امام صادق(ع) مى فرماید: لباس پاکیزه، دشمن را ذلیل مى نماید. (وسائل، ج 3، ص 346)
امام على(ع) مى فرماید: لباس تمیز، غم و ناراحتى را برطرف مى کند و براى نماز، یک نوع پاکیزگى است. (وسائل، ج 3، ص 346) بنابراین یکى از عوامل نشاط و شادابى روانى، پوشیدن لباس تمیز است.
6- لباس زیبا، باعث تقرب به خداست. امام صادق(ع) مى فرماید: خود را به وسیله لباس زیبا کنید؛ زیرا خدا زیباست و زیبایى را دوست دارد. (وسائل، ج 3، ص 340) بنابراین وقتى انسان احساس کند خدا او را دوست دارد، تأثیر مثبتى برشخصیت او مى گذارد.
7- لباس انسان، باید معرف جنس او نیز باشد؛ بنابراین لباس مردان باید با لباس زنان تفاوت داشته باشد و هر کدام لباس مخصوص خود را بپوشند. پیامبر خدا(ص) مردانى را که لباس زنان و زنانى را که لباس مردان مى پوشند، از رحمت خدا دور دانست. (سنن ابى داود، ج 4، ص 60)
درمورد پوشش لباس مردان باید متوجه این نکته بود که لباس ابریشمی خالص و لباس طلا بافت برای آنها حرام است.
در کل می توان گفت انسان چه زن و چه مرد می تواند لباسی را که 1- لباس شهرت نباشد 2- لباس مختص جنس مخالف نبوده 3- مهیج نباشد 4- لباس مختص کفار نبوده و5- غصبی نباشد و حد پوشش شرعی را نسبت به جنس موافق و مخالف رعایت کند تهیه کرده و بپوشد.
موفق و پیروز باشید.
1. تمیز بودن بدن و لباس و مرتب بودن آنها.
2. منظم بودن موهای سر و صورت و شانه زدن به آنها.
3. استفاده از عطر و مواد خوشبو کننده بدن و لباس. البته در مورد زنان استفاده از عطر برای نامحرمان جایز نیست و نباید به گونه ای باشد که موجب جلب توجه نامحرم شود.
4. استفاده از سرمه و مالیدن روغن به بدن. استفاده از سرمه و یا هر زینت دیگری برای زن به مانند مورد قبل نباید برای نامحرم باشد.
5. کوتاه کردن ناخن و موهای زائد بدن.
6. تمیز بودن دندان ها و استفاده از مسواک و خلال دندان.
7. استفاده از لباس های غیرتنگ و غیرنازک به خصوص برای زنان و استفاده از رنگ های روشن و سفید؛ و سیاه نبودن آن به جز در مورد عبا و چادر، کلاه یا عمامه و کفش. در مورد زنان لباس باید به گونه ای باشد که بدن را به جز گردی صورت و دست ها از مچ تا نوک انگشتان را بپوشاند و پوشش آنان باید به گونه ای باشد که موجب جلب توجه نامحرم نباشد.
8- پوشدن هر پوششی که موجب شهرت و انگشت نما شدن در جامعه باشد در روایات مورد نهی اکید واقع شده.
و به نظر همه مراجع اگر استفاده از کفش روشن برای زنان باعث جلب توجه نامحرم و مفسده نشود، اشکال ندارد. تبصره: اگر لباس زنان به گونه اى باشد که زینت محسوب شود، پوشاندن آن از نامحرم واجب است.
توضیحی درباره‌ی پوشش اسلامی:
در هر جامعه اى نوع و کیفیت لباس زنان و مردان، علاه بر آن که تابع شرایط اقتصادى، اجتماعى و اقلیمى آن جامعه است، تابع جهان بینى و ارزش هاى حاکم بر فرهنگ آن جامعه نیز مى باشد. لذا باید در انتخاب لباس مناسب شرایطی به قرار زیر مراعات گردد:
الف- لباس دست کم پاسخ گوى سه نیاز آدمى است.
1- او را از سرما و گرما حفظ کند.
2- در جهت حفظ عفت و شرم، به او کمک کند.
3- به او آراستگى و وقار بخشد.
ب- کیفیت لباس پوشیدن نه تنها حاکى از شخصیت انسان است، بلکه در شکل گیرى و تحول شخصیت اونیز نقش دارد.
کیفیت و چگونگى لباس هم از نظر رنگ و هم از نظر مدل و هم از نظر آراستگى و تمیزى، نشانه نوع شخصیت انسان است و چه بسا افرادى که با پوشیدن نوع خاصى از لباس ها، دچار مسخ شخصیتى مى شوند و به کلى رفتار و اعمالشان تغییر پیدا مى کند.
بعضى از موارد ارتباط نوع پوشش و شخصیت آدمى به قرار زیر می باشد:
1-استفاده از رنگهاى شاد در لباس، اثرات غیرمستقیمى در افزایش حرکت و فعالیت و پیشرفت کار افراد دارد و در سلامت روانى و شخصیتى افراد مؤثر خواهد بود. پیامبر خدا(ص) مى فرماید: لباس سفید رنگ بپوشید که سبب آرامش و پاکیزگى شماست. (وسائل، ج 3، ص 355)
2- پرهیز از لباس فرهنگ هاى بیگانه؛ کسى که فرهنگ اسلامى و ملى خود را رها کند و به رنگ و لباس بیگانگان (که مظهر آن دنیاى غرب است) درآید، نشانه نداشتن استقلال و نشانه وابستگى به آنان است. چنین فردى، دچار احساس خودکم بینى شده است و شخصیتى ذلیل دارد. امام على(ع) مى فرماید: همواره حال این امت نیکو خواهد بود تا زمانى که لباس بیگانگان را نپوشند و غذاهاى آنان را نخورند و آن زمان که چنین کنند، خداوند آنها را ذلیل خواهد کرد. (وسائل، ج 3، ص 356)
3- لباس نباید غیرمتعارف و به اصطلاح لباس شهرت باشد:
گاهى انسان بر اساس خودخواهى و تکبر، لباسى را انتخاب مى کند که نظیرش در هیچ کس نبوده باشد. امام صادق(ع) مى فرماید: براى انسان از نشانه هاى خفت و خوارى همین بس که لباسى بپوشد که به آن مشهور شود. (بحار، ج 78، ص 252)
4- لباس مناسب، انسان را در میان مردم عزیز مى کند. امام على(ع) مى فرماید: براستى نیکوترین لباس، آن لباسى است که تو را با مردم همسان سازد و موجب آرایش تو در میان آنان شود و زبان هاى آنان را از بدگویى تو باز دارد. (غررالحکم، ص 152)
5- لباس تمیز، باعث ذلت و خوارى دشمنان مى شود و انسان را در مقابل آنان سربلند مى کند. امام صادق(ع) مى فرماید: لباس پاکیزه، دشمن را ذلیل مى نماید. (وسائل، ج 3، ص 346)
امام على(ع) مى فرماید: لباس تمیز، غم و ناراحتى را برطرف مى کند و براى نماز، یک نوع پاکیزگى است. (وسائل، ج 3، ص 346) بنابراین یکى از عوامل نشاط و شادابى روانى، پوشیدن لباس تمیز است.
6- لباس زیبا، باعث تقرب به خداست. امام صادق(ع) مى فرماید: خود را به وسیله لباس زیبا کنید؛ زیرا خدا زیباست و زیبایى را دوست دارد. (وسائل، ج 3، ص 340) بنابراین وقتى انسان احساس کند خدا او را دوست دارد، تأثیر مثبتى برشخصیت او مى گذارد.
7- لباس انسان، باید معرف جنس او نیز باشد؛ بنابراین لباس مردان باید با لباس زنان تفاوت داشته باشد و هر کدام لباس مخصوص خود را بپوشند. پیامبر خدا(ص) مردانى را که لباس زنان و زنانى را که لباس مردان مى پوشند، از رحمت خدا دور دانست. (سنن ابى داود، ج 4، ص 60)
درمورد پوشش لباس مردان باید متوجه این نکته بود که لباس ابریشمی خالص و لباس طلا بافت برای آنها حرام است.
در کل می توان گفت انسان چه زن و چه مرد می تواند لباسی را که 1- لباس شهرت نباشد 2- لباس مختص جنس مخالف نبوده 3- مهیج نباشد 4- لباس مختص کفار نبوده و5- غصبی نباشد و حد پوشش شرعی را نسبت به جنس موافق و مخالف رعایت کند تهیه کرده و بپوشد.
موفق و پیروز باشید.
