در پاسخ به نکاتی توجه کنید : 1- اصل فال زدن به حافظ و مانند آن بدون مبنا قرار دادن آن در امور زندگی و اعتقاد به ترتب اثری خاص بر آن اشکالی ندارد . 2- در مورد دیوان حافظ و یا مثنوى و بعضى کتاب هاى دیگر، دلیلى در مورد صحت تفأل به آنها در دست نیست. البته دیوان حافظ و یا مثنوى، به دلیل آن که داراى مفاهیم بسیار متنوع و قابل تفسیرهاى گوناگون است، در بسیارى از موارد با منویات فرد نوعى انطباق حاصل مى کند. آنچه که در این بین توجه به آن لازم است، پرهیز از معتقد شدن به نتیجه تفأل است؛ چرا که نوعا اعتقاد به مضامین آنها، زمینه را براى بروز همان معتقدات، ایجاد مى کند.3- تفال به اشعار حافظ و …اگر فقط در حد خواندن شعر او است که وقتی که شخص دلتنگ شده و دوست دارد اشعاری از حافظ بخواند اشکال ندارد اما اگر فال می‌گیرد که مبنای کار و اقدام یا اقدام نکردن یا پیش بینی قرار می‌دهد هیچ ارزشی ندارد و فال حافظ و غیر آن در این جهت مساوی است که هیچ کدام خبر از آینده و پیشنهادی به انجام یا عدم انجام کار خاصی نمی‌دهند.
4- آنچه که در برخی روایات آمده است استخاره است که انسان قبل از عمل به کارهای مهم استخاره کند البته استخاره نوعی هدایت غیر مستقیم الهی است و هدایت مستقیم همان ارشاد و هدایت عقل و قلب است که انسان با عقل و قلب خود بفهمد که کاری که جزء مباحات الهی است یعنی جزء حرامها و واجبات نیست آیا برای او مفید هست یا نه؟
5- استخاره در اصل به معنی طلب خیر کردن از خداوند است زیرا او هم عالم به امور است و خیر بندگان را می‌داند و هم اینکه همه چیز دست اوست و آنچه که خیر و صلاح است برای بندگان مقدر می‌کند. از امام صادق علیه السلام نقل است که حق تعالی می‌فرماید از جمله شقاوت بنده من آن است که کارها را انجام دهد و طلب خیر خود از من ننماید. بحارج99،ص222
بنابراین فال گیری با حافظ یا شاه نعمت الله ولی و … ارزشی برای انجام یا انجام ندادن کار ندارد.
6- البته در برخی روایات تفال به معنای استخاره نیز به کار رفته است . به عبارت دیگر گاهی تفال به معنای استخاره و طلب خیر از خداوند است و گاهی به معنای آینده نگرى و پیش بینى آینده به وسیله قرآن است. مثل تفأل زدن به جهت این که براى ما معلوم شود مریضمان خوب مى شود یا مى میرد و یا گمشده اى پیدا مى شود یا نه. این گونه تفأل زدن به قرآن مورد نهى قرار گرفته است و این غیر از استخاره گرفتن به وسیله قرآن است. پس تفال مجاز تفال به معنای اول یعنی استخاره است و تفال مورد نهی تفال به معنای دوم یعنی پیش بینی آینده و نوعی آینده نگری است . برخى تفأل مورد نهی را در این روایت این گونه نیز معنى کرده اند که شخص هنگام خواندن یا شنیدن آیه اى، آن آیه را تفأل به چیزى بزند و بگوید فلان طور خواهد شد.
7- دلیل بر این که مراد از تفالی که مورد نهی نیست تفال به معنای استخاره است روایتی است که از پیامبر –ص- نقل شده است و آن حضرت فرموده اند : هنگامی که خواستی به کتاب خدا تفال بزنی سه بار سوره اخلاص را بخوان و سه بار بر پیان=مبر و آلش صلوات بفرست و سپس چنین بگو :
اللَّهُمَّ تَفَأَّلْتُ بِکِتَابِکَ وَ تَوَکَّلْتُ عَلَیْکَ فَأَرِنِی مِنْ کِتَابِکَ مَا هُوَ مَکْتُومٌ مِنْ سِرِّکَ الْمَکْنُونِ فِی غَیْبِکَ ….، (بحارالأنوار 88 241 باب4) و این دعا و دستور همان دستور و دعایی است که در مورد استخاره در روایات وارد شده است .