با سلام خدمت شما دوست عزیز:
این فرضی که شما مطرح کرده اید یک فرض عقلی صرف است که امکان تحقق خارجی و واقعی ندارد ، چون کسی پیدا نمی شود که نه گناه داشته باشد نه ثواب، برخی از اعمال روزانه انسان قطعا یا گناه است یا ثواب، مثلا در مورد نماز خواندن ، فرد یا نماز می خواند که در این صورت دارای ثواب و یا نماز نمی خواند که در این صورت نیز گناهکار به حساب می آید و همین طور است اعمال دیگر انسان. پس فرض شخصی که نه دارای ثواب و نه دارای گناه  امکان ندارد تا در مرحله بعد این را با شخص توبه کننده مقایسه کنیم
بله در روایات ما است که وقتی شخص گنهکاری توبه نصوح و حقیقی کند ، گناهانش به حسنات تبدیل می شود.البته این نیز به معنای تشویق شخص به گناه نیست ، چرا که هیچ تضمینی وجود ندارد که انسان بعد از گناه فرصت توبه را پیدا کند.
موفق باشید.