شباهت های سیره سیاسی حضرت امام و رهبر معظم انقلاب

به نظر می رسد برای پیروزی و حرکت رو به جلوی هر انقلاب، دو رکن اساسی مورد نیاز است. رکن اول، حضور و حمایت مردمی است و رکن دوم به قابلیت ها، ویژگی های شخصیتی و مدیریتی رهبر انقلاب مرتبط است.

انقلاب اسلامی؛ میوه سال ها رشادت، جهاد، شهادت و جان فشانی بهترین انسان های روی زمین در دو قرن گذشته بوده است.

از سوی دیگر رهبری امام امت، رکن دوم پیروزی انقلاب بود. با مجاهدت های آن پیشوای سترگ، انقلاب اسلامی در بهمن 57 به پیروزی رسید. غلبه بر نظام تا دندان مسلحی که پایگاه قدرتمندترین استثمارگر تاریخ شمرده می شد. آن هم با دست های خالی و مشتان گره کرده و دل هایی مملو از محبت الهی؛ تحفه ای بود که امام خمینی برای همه مردم مسلمان، به ویژه مردم غیور ایران به ارمغان آورد.

دوران امام دوران تثبیت و تحکیم نظام بود و با مدیریت ایشان کشور از آزمون های دشواری مانند بحران گروهک ها، تحریم، جنگ تحمیلی و… سربلند خارج شد.

چند سال پیش از رحلت امام، نظریه پردازان و سیاستمداران غربی، بر این باور بودند که نظام جمهوری اسلامی، نظامی شخصیت مدار بوده و پس از درگذشت رهبر کاریزمای آن، بحران مشروعیت و کارآمدی گریبانگیر این سیستم سیاسی خواهد شد. اما پیش بینی آنان از دو جهت نادرست از کار در آمد.

اولا نظام جمهوری اسلامی با استقرار و تبعیت خود از مرحله گذار به مرحله تثبیت رسیده بود و ثانیا رهبری جدید توانست خلأ رهبری بنیانگذار را پر کند.

بحمدالله پس از مرارت های ناگفتنی، با تصویب مجلس خبرگان، رهبری شایسته، جانشین آن پیر دریادل شد که قبل از هر گونه قضاوتی پیرامون زوایای رفتاری ایشان، باید گفت وی از حیثیات ظاهریه، کاملا شایستگی احراز این مقام را دارد بود و «به حق» مجلس خبرگان در آن روز به یادماندنی، رهبری، سزاوار را برای سکانداری کشتی انقلاب اسلامی برگزید.

باید گفت ضروری ست که رهبری های داهیانه رهبر فرزانه را به تصویر بکشانیم تا معلوم شود، چرا برای درک هر گامی که ایشان بر می دارند، تأمل لازم است و لاجرم سپاس از درگاه حضرت احدیت.
 

نقاط قوت رهبری معظم انقلاب

به نظر می رسد اگر دهه اول انقلاب دهه تثبیت نظام بود، دهه دوم و سوم توسعه نظام جمهوری اسلامی است. این توسعه با توجه به ثبات مدیریتی است که از سوی رهبر انقلاب شاهد بودیم، می توان با یک نگاه گذرا به دوران 22 ساله رهبری ایشان، این نقاط برجسته و تأثیر مدیریتی آن را ملاحظه کرد:

1-  تأثیر مطلق آن رهبر فرزانه بر تمامیت ارضی و امنیت داخلی با تدابیر خاص و اعتنا و توجه شایسته به امور نظامی و تعیین استراتژی های لازم و دستور به تقویت سپر موشکی کشور از درایت های ریزبینانه آن رهبر فرزانه است، که طرح آن برای کارشناسان بزرگ نظامی دنیا نیز شگفت آور بوده و موجب تقویت کشور ما در جبهه بازدارنگی نظامی است.

چند سال پیش از رحلت امام، نظریه پردازان و سیاستمداران غربی، بر این باور بودند که نظام جمهوری اسلامی، نظامی شخصیت مدار بوده و پس از درگذشت رهبر کاریزمای آن، بحران مشروعیت و کارآمدی گریبانگیر این سیستم سیاسی خواهد شد.

2- تأثیر مطلق آن رهبر فرزانه در برپایی نهضت علمی و فن آورانه کشور در توسعه دانش هسته ای، فن آورای نانو، فن آوری زیستی و محوریت دانایی اطلاعات و حمایت بی دریغ از کلیه طرح های مولد علم توسط ایشان و دستور به بهره وری از فن آوری های پیچیده اطلاعات و ارتباطات و… .

3- تأثیر تام در سیاست های کلان بین المللی و گذر از غائله طالبان، مزار شریف، جنگ کویت و خلیج فارس و شیطنت ای آمریکا در چهار سوی کشورمان.

4- تأثیر تمام در برپایی امنیت در مرزهای کشور، به خصوص مرزهای جنوب شرقی، دفع غائله بلوچستان (دارزین و تاسوکی) و اتحاد سیاست به کارگیری قبایل و عشایر بلوچ در آن سامان برای اداره بهتر و از بین بردن جریان منحرف وهابی در منطقه بلوچستان.

5- تعامل عالی با دولت های پس از سال 68 واگذاری امور به دولتمردان و سکانداری کلان حرکت های اصلی در آن دولتها.

6- تأثیر تام در دفع عائله 18 تیر 78 و سخنرانی ایشان به عنوان فصل الخطاب آشوب ها.

7- سیاست های ستودنی ایشان در گذر از کنار برخی منتقدان و حتی تقدیر از برخی آنان که در تحقق منویات انقلاب اسلامی، تأثیرگذار بوده اند؛ مانند برخوردهای شفیقانه با بیست مرحوم آیت الله شیرازی، مرحوم آیت الله قمی و آیت الله منتظری.

8- عملی ساختن سیاست های جذب حداکثر و دفع حداقلی.

9- رهبری عالی و تأثیرگذاری تام در پیروزی سپاه اسلام در جنگ های 33 روزه لبنان و 22 روزه فلسطین و انزوای رژیم صهیونیستی در سال های اخیر که همه مرهون زحمات مجاهدان اسلام، ترسیم راهبردی رهبر فقید انقلاب اسلامی و رهبری فعال آن توسط معظم له بوده است و نهایتا تأثیرگذاری های تام در بسیاری از نتایج حاصله معنوی و مادی که به دست آمده است.
 

دلایل حمایت معنوی رهبر از دولت نهم و دهم

با توجه به گذشت بیش از 20 سال از رهبری شایسته معظم له و رخدادهای تلخ و شیرین در این دو دهه، به نظر می رسد، ایشان پس از تجربه دو دولت قبل از دولت نهم، نگران چند مسأله بوده اند، که به صورت گذرا به ذکر آن، می پردازیم.

1- غبارآلود شدن ارزش های انقلاب اسلامی که حاصل هدایت رهبر فقید و رشادت ها و شهادت های بسیاری از بهترین فرزندان انقلاب اسلامی بود، اولین نگرانی ایشان است. از این رو تمایل معظم له به جریان هایی است که داعیه دفاع از ارزش ها را در شعارهای خود داشته و به آن شعائر پایبندند.

2- دولت های هم زمان با رهبری حضرت آیت الله خامنه ای، با توجه به ترسیم چشم انداز 20 ساله در اصلاح نظام اقتصادی، نتوانسته بودند در راستای اصلاح نظام اقتصادی گام بردارند و این چشم انداز در انتظار مجری توانایی بود که بتواند در طرح اصلاح نظام اقتصادی گام بردارد.

3- جلوگیری از انحراف های به وجود آمده در بدنه نظام.

4- حضور جدی پیدا و پنهان جریان های وابسته به استکبار جهانی در بدنه نظام.

5- کم رنگ شدن دین در تعاملات مختلف.

بنابراین باید گفت علت دفاع پررنگ معظم له از جریان تشکیل دهنده دولت نهم و دهم، داعیه آن ها برا رفع نگرانی های گذشت بوده و چنان چه این نگرانی ها باقی باشد، قطعا رویکرد معظم له نیز تغییر خواهد کرد.
 

حمایت دولت ها راهبرد همیشگی امام و رهبری

همان گونه که مقام معظم رهبری در سخنان خود فرموده اند، بنای ایشان حمایت از دولت هاست. حمایت از دولت به خاطر انجام وظایف قانونی خود، از راهبردهای همیشگی ایشان است. البته در این جریان، رهبری چک سفید امضا به هیچ جریانی نداده اند ملاک را نحوه خدمت و نه نام ها می دانند البته ویژگی های مثبت رفتاری دولت و شخص رییس جمهوری، مورد تأیید ایشان بوده و هست.

البته این حمایت ها بارها به نفع دولت و افراد صاحب منصب دستگاه اجرایی بوده است. در ماجرای وزارت اطلاعات هم بنا به کلام رهبری، از مصلحتی غفلت شده بود که ضرورت دخالت را پیش کشید.

همان گونه که در استعفای وزیر محترم اطلاعات مشاهده کردیم، ایشان از حکم حکومتی که اصلا مورد نظر و علاقه ایشان نیست استفاده کرد و حجت الاسلام مصلحی را در سمت خو ابقاء انقلاب فرمودند و یا برای جلوگیری از برخی انحرافات، به نحو ارشادی از برخی عزل و نصب ها در دولت انتقاد داشتند که نمونه آن را در نامه به رییس جمهوری در مورد معاون اولی آقای مشایی ملاحظه کردیم.

به نظر می رسد دولت محترم با تمکین به نظر رهبر انقلاب می بایست زمینه انسجام بیشتر مسئولین را فراهم کرده و از القای حس مخالفت پرهیز کند این گونه مخالفت ها و تصمیم سازی های ناهماهنگ با رهبری به مصلحت کشور نیست.

همچنین در موقعیت خطیر کنونی و شرایط حساس داخلی و بین المللی، هماهنگی درون دولت و بین قوای سه گانه، از موارد واجب است؛ همان گونه که رهبری معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای فرمودند: «نباید از گفته ها و یا نوشته های ما برداشت اختلاف شود و اگر هم اختلاف نظری است، نباید جلوی مردم اخم کرد و بهانه به دست رسانه های بیگانه داد.»

در پایان باید گفت اگر چه شخص رییس جمهوری، فردی خدوم و مورد عنایت رهبری است، اما تحت نظر برخی اطرافیان ایشان، انحرافاتی در بدنه دولت نمایان شده که به نظر می رسد زمینه مشکلاتی سیاسی و اجرایی را برای کشور پدید آورد.

متأسفانه این گروه انگشت شمار که در سایه دولت پناه گرفته اند، نسبتی هم با روحیه ولایی و خستگی ناپذیر رییس جمهوری ندارند، اما با سوء استفاده از وابستگی به دولت و امکانات فراوان، کارها و نظرات ناشایستی داده و کار را به آن جا رسانیده اند که گاهی تهدید به اعتصاب خیابانی و ایجاد آشوب و از این دست کارها می کنند.

گویا نگرانی دیگری که در جریان است، چگونگی گذر از این فتنه است که ان شاء الله چون گذشته بتوانیم با رهبری های ایشان، به راحتی از آن گذر کنیم.