همه مراجع:‌ امر به معروف و نهی از منکر در صورت تحقق شرایط آن واجب است و اگر شخص در میان اهل معصیت، باشد و بتواند با عمل خود، از معصیت آنها جلوگیری نماید، مثلاً اگر در بین تارک الصلاة‌ها و روزه‌خورها باشد و مراقب خواندن نماز و گرفتن روزه باشد تا آنها با این کار تشویق شوند و نماز بخوانند و روزه بگیرند، بهترین اقسام نهی از منکر و امر به معروف را انجام داده است.[ امام، توضیح المسائل، م 2786 و 2791 ؛ مکارم، توضیح المسائل، م 2414؛ صافی،‌ توضیح المسائل، م 2860 و 2868؛‌ نوری، توضیح المسائل، م 2784 و 2789؛‌ سیستانی، توضیح المسائل، ج1، م 2202؛ خامنه‌ای، سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ تبریزی، استفتاءات، س 702.]

تبصره 1. تغییر شغل واجب نیست مگر اینکه کار کردن در آن محیط باعث فساد در اعتقادات و اعمال دینی او شود.

تبصره 2. هرگاه احتمال صحیح داده شود که سکوت، سبب می‌شود که عمل منکری معروف، یا عمل معروفی منکر شود، بر همه واجب است که حق را اظهار و اعلام کنند و سکوت جایز نیست.

تبصره 3. در این موارد باید به مسئولین بالاتر یا مقامات قضائی اطلاع رسانی شود، تا جلوی منکر گرفته شود.