از نمونه های ادب در نماز، که طی حدیث شریفی از رسول خدا(ص) بیان شده این است: «مَن اتقی عَلی ثَوبه فی صَلاته فَلیس لله اکتسی؛ (من لا یحضر1/206/619) کسی که دو لباس تمیز و مندرس دارد و در نماز از لباسهای مندرس و کهنه خود استفاده می کند او برای خدا لباس نپوشیده، برای خلق خدا لباس می پوشد»؛ یا اگر لباس تمیز پوشیده ولی برای آنکه لباسش غبار نگیرد و آلوده نشود نماز را به تأخیر می اندازد یا (معاذ الله) نمی خواند، معلوم می شود او برای خدا لباس نپوشیده است. خداوند می فرماید: «یا بنی ادم خُذوا زینتکم عِنْد کُلّ مَسجدٍ؛ اعراف/31 ای فرزندان آدم! زیورهای خویش را به هنگام عبادت برگیرید». آیة الله جوادی آملی، حکمت عبادات