اگر مجتهدى در عملى، نخست فتواى صريحى به جواز داده است و سپس گفته احتياط آن است كه ترك نشود؛ در اين صورت تكليف چيست؟
احتياط مذكور، احتياط مستحبى است؛ يعنى، اگر آن كار را انجام دهد، بهتر است و اگر ترك شود، اشكالى ندارد.
منبع:
العروةالوثقى، ج 1 م 63.