آيات عظامامام و نورى: اگر پدرش مىتوانسته روزهها را قضا كند، بر پسر بزرگتر واجب است كه آنها را به جا آورد و يا براى او اجير بگيرد.
آيات عظامسيستانى و وحيد: اگر پدرش مىتوانسته روزهها را قضا كند، بنابر احتياط واجب بر پسر بزرگتر واجب است كه آنها را به جاآورد و يا براى او اجير بگيرد.
آيات عظامبهجت، خامنهاى، صافى و فاضل: بنابر احتياط واجب بر پسر بزرگتر واجب است كه آنها را به جا آورد و يا براى او اجير بگيرد؛ هر چند پدرش نمىتوانسته روزهها را قضا كند.
آيت اللهمكارم: بر پسر بزرگتر واجب نيست، آنها را به جا آورد؛ ولى احتياط مستحب آن است كه اگر پدرش مىتوانسته روزهها راقضا كند، از طرف او به جا آورد و يا براى او اجير بگيرد.
آيت الله تبريزى: اگر پدرش مىتوانسته روزهها را قضا كند، بنابر احتياط واجب بر پسر بزرگتر – تا جايى كه براى او مشقّت و حرج نداشته باشد – واجب است آنها را به جا آورد و يا براى او اجير بگيرد.
منبع:
توضيح المسائل مراجع، م 1390،1712.آيت الله وحيد، توضيح المسائل، م 1398، 1720،آيت الله بهجت، وسيلةالنجاه،ج 1، م 916، 1177،آيت الله خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س 547.