قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
هر ذکر و دستوری اگر مستند دینی داشته باشد از مصادیق عبادت و مستوجب پاداش الاهی در دنیا و آخرت است . نتیجه بخشی آن مشروط به رعایت مقدمات آن دستور و اجرای دقیق و مستند مطلب است . تاخیر در امر ازدواج وجه شرعی یا دستوری دینی ندارد. تابعی از شرایط فرد است. شایسته یاران امام مهدی ارواحنا فداه حفظ کمال متعارف اهل ایمان مانند داشتن شغل با در آمد حلال و متاهل بودن است. ظهور یک امر جهانی و اجتماعی است و شامل همه انسان هاست؛ یعنی در رابطه با سرنوشت همه بشر است و در ظهور نیز این عموم مردم هستند که نقش و تاثیر دارند. به اندازه ای که یاد آن حضرت عجل الله تعالی فرجه الشریف باشیم ، بیش از آن به یاد ما هستند . به نظر می‌رسد اگر ما وظیفه خود را در زمان و دوران انتظار بدانیم و بدان وظایف عمل کنیم، در واقع خود را برای زمان ظهور آماده کرده‌‌ایم. آمادگی برای ظهور مستلزم انتظاری صحیح و شایسته است. فهرست برخی وظایف منتظران : اول، تحصیل شناخت صفت و آداب و ویژگی‌های امام عصر؛ دوم، رعایت ادب نسبت به یاد او؛سوم، ایجاد محبت او به‌طور خاص در خود؛
چهارم، محبوب‌نمودن او در میان مردم؛
پنجم، انتظار فرج و ظهور آن حضرت؛
ششم، اظهار اشتیاق به دیدار آن بزرگوار؛
هفتم، ذکر مناقب و فضایل آن حضرت؛
هشتم، اندوهگین‌بودن از فراق آن حضرت؛
نهم، حضور در مجالس فضایل و مناقب آن حضرت؛
دهم، تشکیل مجالس ذکر مناقب و فضایل آن حضرت؛
یازدهم و دوازدهم، سرودن و خواندن شعر در فضایل و مناقب آن حضرت؛
سیزدهم: ایستادن، هنگام یاد شدن نام یا القاب آن حضرت؛
چهاردهم، پانزدهم و شانزدهم: گریستن و گریانیدن و خود را به گریه‌کنندگان شبیه‌نمودن در فراق آن حضرت؛
هفدهم، درخواست معرفت امام عصر از خداوند؛
هجدهم، تداوم درخواست معرفت آن حضرت؛
نوزدهم، مداومت به خواندن دعای غریق (یاالله و یارحمن و یارحیم یا مقلب‌القلوب ثبت قلبی علی دینک)؛
بیستم، دعا برای فرج در زمان غیبت آن حضرت؛
بیست و یکم ، شناختن نشانه های ظهور آن حضرت؛
بیست‌ودوم، تسلیم‌بودن و عجله‌نکردن؛
بیست‌وسوم، صدقه‌دادن به نیابت از آن حضرت؛
بیست‌وچهارم، صدقه‌دادن به قصد سلامتی آن حضرت؛
بیست‌وپنجم و بیست‌وششم، حج‌رفتن به نیابت از آن حضرت و فرستادن نایب که از طرف آن جناب حج کند؛
بیست‌وهفتم و بیست‌وهشتم، طواف بیت‌الله‌الحرام به نیابت از امام و نایب ساختن دیگری تا از طرف آن حضرت طواف نماید؛
بیست‌ونهم، زیارت مشاهد رسول خدا و امامان به نیابت از مولایمان صاحب‌الزمان؛
سی‌ام، رعایت استحباب اعزام نایب برای زیارت از سوی آن حضرت؛
سی‌ویکم، سعی در خدمت نمودن به آن حضرت؛
سی‌ودوم، اهتمام ورزیدن به یاری آن امام؛
سی‌وسوم، تصمیم قلبی بر یاری‌کردن آن جناب در زمان حضور او؛
سی‌وچهارم، تجدید بیعت با آن حضرت بعد از نمازها همه‌روزه و هرجمعه؛
سی‌وپنجم، صله آن حضرت به وسیله مال؛
سی‌وششم، صله شیعیان و دوستان صالح امامان به وسیله مال؛
سی‌وهفتم، خوشحال کردن مؤمنین؛
سی‌وهشتم، خیرخواهی برای آن حضرت؛
سی‌ونهم، زیارت کردن آن حضرت؛
چهلم، دیدار مؤمنین صالح و سلام‌کردن بر آنان؛
چهل ویکم، درود فرستادن بر آن حضرت؛
چهل ودوم، هدیه‌کردن ثواب نماز به آن جناب؛
چهل وسوم، نماز هدیه به آن حضرت؛
چهل وچهارم، اهدای قرائت قرآن به آن حضرت؛
چهل وپنجم، توسل و طلب شفاعت از خداوند به وسیله آن حضرت؛
چهل وششم، دادخواهی و توجه‌نمودن و عرض حاجت بر آن حضرت؛
چهل وهفتم، دعوت‌کردن مردم به آن حضرت؛
چهل وهشتم، رعایت حقوق آن حضرت و مواظبت بر ادای آنها و رعایت وظایف نسبت به آن بزرگوار؛
چهل ونهم، خشوع دل هنگام یاد آن حضرت؛
پنجاهم، عالم باید علمش را آشکار سازد؛
پنجاه‌ویکم، تقیه‌کردن از اشرار و مخفی‌داشتن این راز از اغیار؛
پنجاه‌ودوم، صبرکردن بر اذیت و تکذیب و سایر محنت‌ها؛
پنجاه‌وسوم، درخواست صبر از خدای تعالی؛
پنجاه‌وچهارم، سفارش یکدیگر به صبر در زمان غیبت حضرت؛
پنجاه‌وپنجم، پرهیز از مجالسی که نام آن حضرت در آنها مورد تمسخر باشد؛
پنجاه‌وششم، قطع ارتباط با ستمگران و اهل باطل؛
پنجاه‌وهفتم، ناشناس‌ماندن و پرهیز از شهرت یافتن؛
پنجاه‌وهشتم، تهذیب نفس؛
پنجاه‌ونهم، اتفاق و اجتماع بر نصرت آن حضرت؛
شصتم، متفق‌شدن بر توبه واقعی و بازگرداندن حقوق به صاحبان آنها؛
شصت‌و‌یکم و شصت‌ودوم، پیوسته به یاد آن حضرت بودن و به آدابش عمل‌کردن؛
شصت‌وسوم، دعا به درگاه الهی برای جلوگیری از یاد بردن آن حضرت؛
شصت‌وچهارم، خاشع بودن نسبت به آن جناب؛
شصت‌وپنجم، مقدم‌داشتن خواسته آن حضرت، بر خواسته خود؛
شصت‌وششم، احترام‌کردن نزدیکان و منسوبین به آن حضرت؛
شصت‌وهفتم، بزرگداشت اماکنی که به قدوم آن حضرت، زینت یافته‌اند؛
شصت‌وهشتم و شصت و نهم، وقت ظهور را تعیین‌نکردن و تکذیب وقت‌گذاران؛
هفتادم، تکذیب‌کردن مدعیان نیابت خاصه از آن حضرت در زمان غیبت کبری؛
هفتادویکم، درخواست دیدار آن حضرت با عافیت و ایمان؛
هفتادودوم، اقتدا به اخلاق و اعمال آن حضرت؛
هفتادوسوم، حفظ زبان از غیر یاد خداوند و مانند آن؛
هفتادوچهارم، نماز آن حضرت؛
هفتادوپنجم، گریستن در مصیبت مولایمان شهید مظلوم حضرت ابی‌عبدالله الحسین؛
هفتادوششم، زیارت قبر مولایمان امام‌حسین علیه السلام ؛
هفتادوهفتم، بسیار لعنت‌کردن بر بنی‌امیه در آشکار و پنهان؛
هفتادوهشتم، اهتمام در ادای حقوق برادران دینی؛
. . .
چهارم، محبوب‌نمودن او در میان مردم؛
پنجم، انتظار فرج و ظهور آن حضرت؛
ششم، اظهار اشتیاق به دیدار آن بزرگوار؛
هفتم، ذکر مناقب و فضایل آن حضرت؛
هشتم، اندوهگین‌بودن از فراق آن حضرت؛
نهم، حضور در مجالس فضایل و مناقب آن حضرت؛
دهم، تشکیل مجالس ذکر مناقب و فضایل آن حضرت؛
یازدهم و دوازدهم، سرودن و خواندن شعر در فضایل و مناقب آن حضرت؛
سیزدهم: ایستادن، هنگام یاد شدن نام یا القاب آن حضرت؛
چهاردهم، پانزدهم و شانزدهم: گریستن و گریانیدن و خود را به گریه‌کنندگان شبیه‌نمودن در فراق آن حضرت؛
هفدهم، درخواست معرفت امام عصر از خداوند؛
هجدهم، تداوم درخواست معرفت آن حضرت؛
نوزدهم، مداومت به خواندن دعای غریق (یاالله و یارحمن و یارحیم یا مقلب‌القلوب ثبت قلبی علی دینک)؛
بیستم، دعا برای فرج در زمان غیبت آن حضرت؛
بیست و یکم ، شناختن نشانه های ظهور آن حضرت؛
بیست‌ودوم، تسلیم‌بودن و عجله‌نکردن؛
بیست‌وسوم، صدقه‌دادن به نیابت از آن حضرت؛
بیست‌وچهارم، صدقه‌دادن به قصد سلامتی آن حضرت؛
بیست‌وپنجم و بیست‌وششم، حج‌رفتن به نیابت از آن حضرت و فرستادن نایب که از طرف آن جناب حج کند؛
بیست‌وهفتم و بیست‌وهشتم، طواف بیت‌الله‌الحرام به نیابت از امام و نایب ساختن دیگری تا از طرف آن حضرت طواف نماید؛
بیست‌ونهم، زیارت مشاهد رسول خدا و امامان به نیابت از مولایمان صاحب‌الزمان؛
سی‌ام، رعایت استحباب اعزام نایب برای زیارت از سوی آن حضرت؛
سی‌ویکم، سعی در خدمت نمودن به آن حضرت؛
سی‌ودوم، اهتمام ورزیدن به یاری آن امام؛
سی‌وسوم، تصمیم قلبی بر یاری‌کردن آن جناب در زمان حضور او؛
سی‌وچهارم، تجدید بیعت با آن حضرت بعد از نمازها همه‌روزه و هرجمعه؛
سی‌وپنجم، صله آن حضرت به وسیله مال؛
سی‌وششم، صله شیعیان و دوستان صالح امامان به وسیله مال؛
سی‌وهفتم، خوشحال کردن مؤمنین؛
سی‌وهشتم، خیرخواهی برای آن حضرت؛
سی‌ونهم، زیارت کردن آن حضرت؛
چهلم، دیدار مؤمنین صالح و سلام‌کردن بر آنان؛
چهل ویکم، درود فرستادن بر آن حضرت؛
چهل ودوم، هدیه‌کردن ثواب نماز به آن جناب؛
چهل وسوم، نماز هدیه به آن حضرت؛
چهل وچهارم، اهدای قرائت قرآن به آن حضرت؛
چهل وپنجم، توسل و طلب شفاعت از خداوند به وسیله آن حضرت؛
چهل وششم، دادخواهی و توجه‌نمودن و عرض حاجت بر آن حضرت؛
چهل وهفتم، دعوت‌کردن مردم به آن حضرت؛
چهل وهشتم، رعایت حقوق آن حضرت و مواظبت بر ادای آنها و رعایت وظایف نسبت به آن بزرگوار؛
چهل ونهم، خشوع دل هنگام یاد آن حضرت؛
پنجاهم، عالم باید علمش را آشکار سازد؛
پنجاه‌ویکم، تقیه‌کردن از اشرار و مخفی‌داشتن این راز از اغیار؛
پنجاه‌ودوم، صبرکردن بر اذیت و تکذیب و سایر محنت‌ها؛
پنجاه‌وسوم، درخواست صبر از خدای تعالی؛
پنجاه‌وچهارم، سفارش یکدیگر به صبر در زمان غیبت حضرت؛
پنجاه‌وپنجم، پرهیز از مجالسی که نام آن حضرت در آنها مورد تمسخر باشد؛
پنجاه‌وششم، قطع ارتباط با ستمگران و اهل باطل؛
پنجاه‌وهفتم، ناشناس‌ماندن و پرهیز از شهرت یافتن؛
پنجاه‌وهشتم، تهذیب نفس؛
پنجاه‌ونهم، اتفاق و اجتماع بر نصرت آن حضرت؛
شصتم، متفق‌شدن بر توبه واقعی و بازگرداندن حقوق به صاحبان آنها؛
شصت‌و‌یکم و شصت‌ودوم، پیوسته به یاد آن حضرت بودن و به آدابش عمل‌کردن؛
شصت‌وسوم، دعا به درگاه الهی برای جلوگیری از یاد بردن آن حضرت؛
شصت‌وچهارم، خاشع بودن نسبت به آن جناب؛
شصت‌وپنجم، مقدم‌داشتن خواسته آن حضرت، بر خواسته خود؛
شصت‌وششم، احترام‌کردن نزدیکان و منسوبین به آن حضرت؛
شصت‌وهفتم، بزرگداشت اماکنی که به قدوم آن حضرت، زینت یافته‌اند؛
شصت‌وهشتم و شصت و نهم، وقت ظهور را تعیین‌نکردن و تکذیب وقت‌گذاران؛
هفتادم، تکذیب‌کردن مدعیان نیابت خاصه از آن حضرت در زمان غیبت کبری؛
هفتادویکم، درخواست دیدار آن حضرت با عافیت و ایمان؛
هفتادودوم، اقتدا به اخلاق و اعمال آن حضرت؛
هفتادوسوم، حفظ زبان از غیر یاد خداوند و مانند آن؛
هفتادوچهارم، نماز آن حضرت؛
هفتادوپنجم، گریستن در مصیبت مولایمان شهید مظلوم حضرت ابی‌عبدالله الحسین؛
هفتادوششم، زیارت قبر مولایمان امام‌حسین علیه السلام ؛
هفتادوهفتم، بسیار لعنت‌کردن بر بنی‌امیه در آشکار و پنهان؛
هفتادوهشتم، اهتمام در ادای حقوق برادران دینی؛
. . .