بین الملل تابناک: بحران سیاسی در درون رژیم صهیونیستی تمامی ندارد و در موج جدید بحران، بار دیگر پارلمان اسرائیل منحل شد. منابع خبری گزارش دادند که کنست اسرائیل در شور اولیه و مقدماتی با اکثریت آرا به انحلال خود رای داد.
بر اساس این گزارش، 110 نماینده به پیشنویس انحلال کنست رای مثبت دادند. بر همین اساس، پنجمین انتخابات رژیم صهیونیستی در 4 سال گذشته ماه اکتبر آینده برگزار خواهد شد.
منابع عبری زبان روز گذشته اعلام کرده بودند که لایحه انحلال کنست روز چهارشنبه در شور مقدماتی، روز پنجشنبه در شور نخست و روز دوشنبه آینده نیز در شور دوم و سوم به رای گذاشته خواهد شد.
نفتالی بنت، نخست وزیر چرخشی رژیم اسرائیل این هفته با «یائیر لاپید»، وزیر خارجه کابینه دیدار کرد و طی آن تصمیم گرفتند که بنت از نخست وزیری استعفا دهد و با این کار کابینه ائتلافی یک ساله آن دو سقوط کرد.
ماجرای سقوط کابینه بنت، به عدم کامیابی ائتلاف حامی این کابینه در تصویب طرح تمدید قانون آپارتاید در کرانه باختری برمیگردد. این قانون نژادپرستانه در پایان ماه جولای منقضی میگردد و تمدید آن برای صهیونیستها از اهمیت به سزایی برخوردار است.
جناح اپوزیسیون اعلام کرده بودند به تمدید آن رأی نمیدهند؛ زیرا دولت بنت را فاقد صلاحیت اجرای آن میدانند. در مقابل، ائتلاف حامی کابینه بنت نیز در تصویب این طرح ناکام ماند؛ زیرا دو نماینده عرب عضو ائتلاف از دادن رأی مثبت به آن خودداری کردند.
در نتیجه این اتفاقات، «نیر اورباخ» از حزب حاکم، حمایت خود از کابینه ائتلافی را به حالت تعلیق درآورد. بعد از استعفای «عمیخای شکلی» و جدایی «عیدیت صیلمن» از ائتلاف حاکم، حالا با تعلیق عضویت از سوی نیر اورباخ عملا تعداد نمایندگان حامی کابینه ائتلافی در کنست (پارلمان رژیم اسرائیل) به کمتر از نصف رسید. از سوی دیگر تمدید قانون آپارتاید نیز عملا متوقف شده بود.
این دو عامل باعث شد تا بنت پیشدستی کرده و با کنارهگیری از نخستوزیری، پیشنهاد انحلال کنست و برگزاری مجدد انتخابات را مطرح کند. با توجه به آرایش سیاسی احزاب و ائتلاف های برآمده از دل این آرایش، احتمال میرود رژیم اسرائیل برای تشکیل کابینه آتی دچار چالش شود.
در همین رابطه، «عرفان پژوهنده» کارشناس مسائل خاورمیانه در گفتگو با تابناک اظهار داشت: رژیم صهیونیستی برای پنجمین بار طی سه سال گذشته انتخابات پارلمانی برگزار میکند. این موضوع از جنبههای مختلفی حائز اهمیت است. از منظر داخلی، این موضوع به معنای قرار گرفتن دائمی جامعه در شرایط انتخاباتی است؛ یعنی، شرایطی که در آن شکافها به حد اعلای خود میرسند. در واقع، با توجه با به حاشیه رفتن نیروهای چپ در سپر سیاسی این رژیم، میان دو نیروی راست افراطی، یعنی نفتالی بنت و بنیامین نتانیاهو، رقابت نزدیکی در جریان است. با توجه به کمترین همکاری با دولت بنت، بیش فعالی نتانیاهو و شرایط دولت بنت که تا به امروز بجای تمرکز بر مسائل دولت، به طور پیوسته در حال دستاورد سازی است تا بتواند جایگاه خود را تثبیت کرده و از زیر حملات مخالفین خود رها شود، خاصه اینکه این دستاوردها موردی، کوتاه مدت و بدون تاثیرات مهم و جدی است و در مورد دستاوردهای مهم و استراتژیک نیز عملا شکست خورده است و به نتایج ملموسی نرسیده، به نظر دولت بنت ساقط شده و نتانیاهو دوباره به قدرت بازخواهد گشت؛ البته همه اینها با این شرط است که “قانون متهم” تصویب نشود؛ چرا که طبق این قانون افرادی که پرونده قضایی دارند، نمیتوانند نامزد پست نخست وزیری شوند که این موضوع شامل نتانیاهو میشود.
این کارشناس مسائل منطقه افزود: این موضوع بر تمامی شئون زندگی صهیونیستها اثرگذار خواهد بود. در وهله نخست، شکاف داخلی جامعه را به شدت افزایش داده و به سبب برگزاری انتخابات پشت سر هم، فرصت ترمیم این شکافها وجود ندارد. از طرف دیگر، دولتهای موقت با عمر کوتاه در سرزمینهای اشغالی، به معنای انباشت مشکلات و عدم شکل گیری راهکاری مشخص است که در طول زمان، رفع ایراد و به روز شود. همانطور که میدانیم، مهمترین معضل این رژیم از روز نخست تا به امروز، امنیت است. شکست نتانیاهو در مقابل غزه یکی از برجستهترین دلایل سقوط وی بود و تیراندازیهای درون سرزمینهای اشغالی نیز از مهمترین شکستهای بنت است که حتی با برگزاری رژه روز پرچم نیز نتوانسته آن را جبران کند. مسئله امنیت، سبب افراطی شدن جامعه اشغالگر شده که این موضوع، شکاف درون این رژیم را تشدید کرده و این شکاف نیز، معضل امینت را دوباره تشدید میکند.
پژوهنده ادامه داد: از منظر سیاست خارجی، روندها در پروندههای مهم از ثبات بیشتری برخوردار هستند اما شدت و تا حدی تاکتیکها متفاوت است. از جمله این پروندهها میتوان به برجام، حضور ایران در سوریه، منابع نفت و گاز و تطبیع اشاره کرد. در مورد برجام، هر دو طیف بنت و نتانیاهو با آن مخالف هستند اما دو مورد اختلافی وجود دارد: اول اینکه نتانیاهو تجربه و توانایی برای ایجاد اجماع بینالمللی علیه جمهوری اسلامی ایران را بیش از بنت دارد؛ دوم، بنت تحرکات امنیتی-نظامی مانند ترور دانشمندان هستهای و غیره را با بیمهابایی انجام میدهد که اگرچه ممکن است از منظر تاکتیکی و تبلیغاتی تا حدی موثر باشد اما از منظر استراتژیک، نه تنها اثر ملموسی بر برنامه ایران ندارد که حتی آن را تشدید کرده و منطقه را ملتهب میکند که فرصت تمرکز بر جمهوری اسلامی ایران را میگیرد و این درحالی است که نتانیاهو با محاسبات بیشتری دست به چنین اقداماتی میزند.
وی در ادامه گفت: همین موضوع در مورد نوع واکنش رژیم صهیونیستی نسبت به حضور جمهوری اسلامی ایران در سوریه و تقویت آن نیز، صدق میکند. بنت در حالی با شدت و عبور از خطوط قرمز به سوریه حمله میکند که حتی روابط با روسیه را هم تحت تاثیر قرار داده است اما نتانیاهو عملا توانسته بود که همزمان به حملات خود ادامه داده و رضایت روسیه را نیز جلب کند. با این تفاسیر، با اینکه تیرگی روابط با روسیه تنها به سبب حملات به سوریه نیست و جنگ اوکراین نقش مهمتری در آن ایفا میکند، احتمالا نتانیاهو در صورت بازگشت به قدرت، خواهد توانست که این روابط را بازتنظیم کند.
پژوهنده گفت: در رابطه با منابع نفت گاز، از دو منظر میتوان به این موضوع پرداخت؛ یکی پرونده میدان مورد مناقشه با لبنان که میانجیگری آن در دست آمریکا است اما با این حال، احتمالا نتانیاهو همانند بنت، به صورت یک طرفه و چنین عیان به سمت ایجاد تنش نخو.اهد رفت بلکه با دخیل کردن دیگر کشورهای غربی، سعی در پیش برد مطامع خود خواهد داشت. پرونده بعدی هم مربوط به توافقات با ترکیه و مصر برای انتقال گاز به اروپا و جایگزین کردن گاز روسیه است که با توجه به اینکه خود ترکیه خواهان این رابطه است و نتایاهو نیز از آن استقبال میکند، به نظر تفاوت خاصی روی نخواهد داد. اما در مورد مبحث تطبیع که این روزها با بحث ایجاد پدافند یکپارچه منطقهای علیه ایران دوباره داغ شده است، میتوان گفت که نتانیاهو به عنوان پیریز این راهبرد، با جدیت و توانایی بیشتری آن را به پیش خواهد برد.
العربی الجدید: ریشه بحران در اسرائیل کجاست؟
روزنامه العربی الجدید در گزارشی نوشت: به نظر میرسد بحران سیاسی و حزبی اسرائیل که اکنون گریبانگیر این رژیم شده است از مدت ها پیش به دلیل اختلافات ایدئولوژیک و تضادهای مذهبی و اجتماعی وجود داشته است، اما واقعیت و ریشه آن کاملاً متفاوت است و در حقیقت این بحران با تصمیم بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر پیشین رژیم صهیونیستی برای فرار از محاکمه به اتهام فساد و رشوه خواری و اعلام انحلال دولت چهارم خود در ۲۴ دسامبر سال ۲۰۱۸ آغاز شد و دشمنی های شخصی و تسویه حساب با نتانیاهو از سوی افرادی که از سه دهه پیش به عنوان دستیار وی مسیر سیاسی خود را آغاز کردند این بحران را عمیق تر کرد.
در این گزارش آمده است: تصمیم نتانیاهو در ۲۶ دسامبر برای برگزاری انتخابات جدید در حالی اتخاذ شد که ائتلاف دولتی اش برای اولین بار با بحران جدی با آویگدور لیبرمن، هم پیمان تاریخی اش و رئیس حزب “اسرائیل خانه ما” مواجه شد و لیبرمن به دلیل اختلافاتش با نتانیاهو در ماه نوامبر از ائتلاف دولتی کنار کشید، البته در واقع تصمیم نتانیاهو در راستای انگیزه های شخصی بود.
در ادامه این گزارش آمده است: این مساله به تصمیم پلیس رژیم صهیونیستی و دادستانی کل مربوط می شود، آن ها تحقیقاتی جنایی علیه نتانیاهو و همسرش ساره به اتهام فساد و رشوه خواری باز کردند از جمله اینکه نتانیاهو و همسرش به طور غیرقانونی هدایایی از افراد ثروتمند دریافت کرده بودند و اینکه وی تلاش کرده است تا با نونی موزیس، ناشر روزنامه “یدیعوت آحارانوت” معامله ای منعقد کند مبنی بر اینکه شیلدون ادلسون، مالک روزنامه “یسرائیل هیوم” را قانع کند تا هفته نامه مجانی منتشر نکند و به منافع مالی یدیعوت آحارانوت آسیب وارد نکند. نتانیاهو همچنین به انعقاد معاملات مشابه با آرنون میلشن، مالک سایت “واللا” در آن زمان متهم است و نیز شک و شبهه هایی در خصوص دست داشتن وی و یکی از نزدیکانش در معامله ای درخصوص زیردریایی ها با آلمان وجود دارد.
در این گزارش آمده است: نتانیاهو از مبارزات انتخاباتی که در ۹ آوریل ۲۰۱۹ برگزار شد، برای تضعیف مشروعیت پلیس و دادستانی کل بهره برد، او وارد یک نبرد انتخاباتی تحریک آمیز علیه دشمنان خود شد و از هیچ چیزی دریغ نکرد اما در نهایت نتیجه این انتخابات تقریبا برابر شد و بعد از اینکه لیبرمن به حزب مخالف پیوست و هرگونه دولتی به ریاست نتانیاهو را وتو کرد، ائتلاف دولتی تشکیل نشد. با وجود اینکه حزب نتانیاهو برتری عددی نسبت به احزاب دیگر داشت اما اقدام لیبرمن منجر به منحل شدن کنست و برگزاری دوباره انتخابات در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۹ شد. در انتخابات دومی که در همان سال برگزار شد تقریبا همان نتایج بار دیگر تکرار شد بنابراین رژیم صهیونیستی ناچار شد که سومین انتخابات را برگزار کند.
در دوم مارس ۲۰۲۰ سومین انتخابات رژیم صهیونیستی برگزار شد اما این بار اتفاق بی سابقه ای رخ داد و ایمن عوده، رئیس لیست مشترک احزاب عربی اعلام کرد که این بار آماده مشارکت در ائتلاف دولتی است. در نتیجه این انتخابات، دولت مشترکی به ریاست نتانیاهو و گانتس تشکیل شد اما عمر این دولت تنها یک سال و اندی بود، این دولت در ۱۶ مارس ۲۰۲۰ روی کار آمد و عمر آن در ۶ آوریل ۲۰۲۱ به پایان رسید.
در این گزارش آمده است: در مارس ۲۰۲۱ انتخابات چهارم رژیم صهیونیستی برگزار شد، در این انتخابات بنت و شریک سیاسی او در حزب “یمینا” آیلت شاکید به طور آشکار با بقای نتانیاهو در دولت مخالفت کردند و در نهایت یک ائتلاف دولتی ۸ حزبی تشکیل شد و دولت جدید به ریاست نفتالی بنت تشکیل شد. دولت بنت با این ترکیب برای اولین بار توانست نتانیاهو را از ریاست کنار بزند؛ اما اعتماد دولت جدید به یک حزب اسلامی و یک حزب چپ گرا یعنی “میرتس” شرایط را برای نتانیاهو مهیا کرد تا این ائتلاف را منهدم کند و در مشروعیت یهودی و صهیونیستی آن شک و شبهه وارد کند.