اگر وقت نماز داخل شده باشد و کسی که وضو ندارد به اندازه وضو گرفتن و نماز خواندن (به اندازه دو رکعت، در نماز در نمازهای دو رکعتی ، سه رکعت، در نمازهای سه رکعتی ، چهار رکعت، در نمازهای چهاررکعتی) وقت داشته باشد، اما نماز خود را نخواند و از دنیا برود بر ولی او لازم است تا آن نماز را برای او قضا کند. [1]
بنا بر این صرف داخل شدن وقت و مردن بعد از آن برای واجب شدن قضاء نماز کفایت نمی کند. بلکه لازم است بعد از داخل شدن وقت به اندازه مقدار وقت نمازی که وقت آن داخل شده است گذشته باشد. البته این مقدار زمان نسبت به افراد مختلف، متفاوت است.
[1] العروة الوثقى (المحشى)، ج3، ص 109 (مسألة 20):” إذا مات فی أثناء الوقت بعد مضیّ مقدار الصلاة بحسب حاله قبل أن یصلّی وجب على الولیّ قضاؤها”.