سوره طور(52)، آيه 4: (« وَ الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ»)
بعضى گفته اند: مراد از «بيت معمور» كعبه مشرفه است، چون كعبه اولين خانه اى بود كه براى عبادت مردم بنا شد، و همواره از اولين روز بنايش تا كنون آباد و معمور بوده است[1]، همچنانكه قرآن كريم در باره اش مى فرمايد: («إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبارَكاً وَ هُدىً لِلْعالَمِينَ»)[2].
ولى برخي آن را اشاره به خانه اى مى دانند كه در آسمان ها، محاذى خانه كعبه است و با عبادت فرشتگان، معمور و آباد است، اين معنى در روايات متعددى كه در منابع مختلف اسلامى آمده است ديده مى شود. طبق روايتى هر روز هفتاد هزار فرشته به زيارت آن مى آيند و هرگز بار ديگر به سوى آن باز نمى گردند[3].
پي نوشت:
[1] مجمع البيان، ج9، ص163. [2] سوره آل عمران، آيه 96. [3] در بحار الانوار (جلد 58 صفحه 55 به بعد) بيش از ده روايت در اين زمينه نقل شده است.ترجمه تفسير الميزان، ج19، ص 6. تفسير نمونه، ج22، ص 412