کلانتری از آذرماه سال ۹۳ دچار سکته مغزی شد ماهها دوران نقاهت را سپری کرد، اما به گفته خانواده و پزشکانش به دلیل عوارض ناشی از این سکته و کهولت سن دارفانی را وداع گفت.
پرویز کلانتری طالقانی، متولد اول فروردین سال ۱۳۱۰ در طالقان بود. او در دانشکده هنرهای زیبای تهران به تحصیل پرداخت و درسال ۱۳۳۸ در رشته هنرهای تجسمی دانش آموخته شد.
این نقاش که از جمله هنرمندان مکتب سقاخانهای محسوب میشود از سال ۱۳۵۳ با شروع نقاشیهای کاهگلی، دوره تازهای را در زندگی هنری خود آغاز کرد که تا واپسین روزهای عمرش ادامه یافت. تابلوهای او جلوهای ملموس از زندگی مردمان کویر را در خود داشتند.
کلانتری در دوران تحصیل در دانشگاه با همایون صنعتیزاده که رئیس دانشکده هنرهای زیبا بود، آشنا شد و همین آشنایی سبب شد به مؤسسه انتشارات فرانکلین که کتابهای درسی و نشریههای “پیک” را منتشر میکرد، راه یابد. این هنرمند بیش از ۴۰ سال به تصویرگری پرداخت و نزدیک به ۲۶ کتاب کودک همچون “کدو قلقلهزن”، “جُمجُمک برگ خزون”، “گل اومد بهاراومد” و “رنگین کمان” را تصویرگری کرده است.
کلانتری، در مراکز هنری از جمله دانشکده هنرهای زیبای تهران و کالج هنری کودکان در کالیفرنیا تدریس کرد و مدتی مدیر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در تهران بوده است.
او در نمایشگاههای گروهی و انفرادی متعددی در داخل و خارج از کشور، شرکت کرده بود و یک اثر از آثار این تصویرگر ایرانی در فهرست تمبرهای ویژه سازمان ملل به چاپ رسیده است. همچنین تابلوی مشهور “شهر ایرانی” او در مقر سازمان ملل در نایروبی قرار دارد.
زندهیاد کلانتری دستی هم در نوشتن داشت و کتابهایی مانند “ولی اوفتاد مشکلها”، “چهار روایت”، “نیچه نه، فقط بگو مشد اسماعیل” را روانه بازار نشر کرده است.
ایرانشهر