قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۸/۰۹/۲۵
–
۶۱۱ بازدید
سلام آیا حدیث و روایاتی داریم که زمین قبل از ظهور از مدار خود خارج میشه ؟
به طور خاص چنین چیزی در روایات نیامده ولی ما روایات زیادی داریم که در مورد تحولات فضایی و جوی قبل از ظهور است و شاید بعضی از آنها اشاره به پاسخ سوال شما باشد:
1- قرار گرفتن آفتاب وسط آسمان
بنا به نوشته سید اسماعیل عقیلی و محدث قمی مؤید دیگری که بر فرمایش امام صادق علیه السلام; یعنی بر بازگشت خورشید – که ما به تعبیر دیگر بازگشت حرکت وضعی زمین دانستیم – در دست داریم، ایستادن آفتاب در وسط آسمان است از اول ظهر تا وقت عصر بدون آن که حرکت کند و این دلیل است بر تغییر حرکت افلاک . (20)
مورخان، محدثان و مفسران سخن فوق را ذیل این آیه به قلم آورده اند: «ان نشا ننزل علیهم من السماء آیة فظلت اعناقهم لها خاضعین » (21) یعنی: ما اگر بخواهیم از آسمان نشانه و آیت قهری نازل می گردانیم تا همه بر آن گردن نهند و خاضع شوند .
ابو بصیر گوید: از امام صادق علیه السلام درباره این آیه شنیدم که می فرمود: به زودی خداوند درباره آنان چنین خواهد کرد، گفتم: اینان چه کسانی هستند؟ فرمود: بنی امیه و یارانشان . گفتم: آن آیه و نشانه چیست؟ فرمود: ایستادن خورشید بین اول ظهر تا وقت عصر و خارج شدن و پدیدار گشتن یک صورت تا سینه شخصی که حسب و نسب او شناخته شده است; این پدیده در زمان سفیانی واقع می شود . در این هنگام سفیانی و دار و دسته او به هلاکت خواهند رسید .
3 – طلوع خورشید از مغرب
آیا واقعا، خورشید از مغرب طلوع می نماید؟ یا این که طلوع خورشید از مغرب، کنایه از طلوع جمال آن حضرت از مکه معظمه است؟
مرحوم مجلسی دوم می گوید: آنگاه که امیرالمؤمنین علی علیه السلام نشانه های ظهور را بر اصحاب خود مانند «اصبغ بن نباته » و «صعصعة بن صوحان » و … بیان می فرمود: چنین گفت: «طلوع آفتاب از مغرب » . «نزال بن سبره » از صعصعه پرسید مراد امیرالمؤمنین از این کلام چیست؟ صعصعه پاسخ داد: ای پسر سبره! کسی که عیسی بن مریم علیه السلام پشت سر او نماز می گزارد، امام دوازدهم از طبقه نهم از اولاد حسین بن علی علیهم السلام است و اوست آن آفتابی که از مغرب طلوع و در میان رکن و مقام ظاهر می شود و روی زمین را از کفر و فسق و اعتقادات باطل پاک می سازد . (23)
4 – طلوع ستاره ای از مشرق
گویند این ستاره از مشرق طلوع می نماید و مانند ماه می درخشد و روشنی می بخشد . این ستاره به شکل ماه نو (هلال) است . اما دو طرف آن به اندازه ای کج می باشد که نزدیک است از کجی به هم وصل شوند، و درخشندگی آن به اندازه ای است که چشمها را خیره می سازد،«طلوع نجم بالمشرق، یضی ء کما یضی ء القمر، ثم ینعطف حتی یکاد تلتقی طرفاه .» (24)
5 – ستاره های دنباله دار
در برخی روایات طلوع ستاره های دنباله دار از علایم ظهور به حساب آمده است، چنان که امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «و طلوع الکواکب المذنبه و اقتران النجوم .» (25) ; همچنین فرمود: «و بدا لکم النجم ذو الذنب من قبل المشرق و … لکم القمر المنیر فاذا کان ذلک فراجعوا التوبه .» (26) یعنی: بر شما ستاره دنباله داری از جانب خاور آشکار و ماهتاب پر فروغی ظاهر می شود، در این هنگام به توبه باز گردید .
در برخی از علامات، ظهور ستاره دنباله دار را در نزدیک ستاره جدی (ستاره قطبی) به نگارش آورده اند .
علامه مجلسی رحمه الله ذیل سخن امیرالمؤمنین علیه السلام (حدیث یاد شده) می نویسد: گفته شده است این سخن اشاره است به ستاره دنباله داری که در سال 839 ق . پدید آمد، در حالی که خورشید در اوایل میزان (مهر ماه) بود، این ستاره ذوذنب (دنباله دار) نزدیک مجموعه ستارگان «اکلیل شمالی » بود، سپس بتدریج از نور آن کاسته شد و پس از هشت ماه به طور کلی محو گردید .
در زمان ما [مجلسی دوم رحمه الله] در سال 1075 ق . ستاره دنباله داری بین مشرق و قبله مشاهده گشت که دارای طلوع و غروب بود، حرکت آن سریع و از مغرب به مشرق (توالی) بود، و پس از دو ماه ناپدید شد . لیکن نمی توان گفت: مراد آن حضرت حتما این زمانها بوده است . (27)
گفتنی است ستارگان دنباله دار، اجرامی آسمانی می باشند که از ذرات شهابی، احاطه شده به گاز کما (Coma) و از عناصری سبک نظیر (OH) و از مولکولهای مادر نظیر آب (H2O) ، آمونیاک (NH3) و متان (CH4) تشکیل یافته و دارای شکل منحصر به فرد و گهگاه در اندازه هایی بزرگ ظاهر می شوند و با سرعتی زیاد – صدها کیلومتر در ثانیه – حرکت می کنند .
تعداد ستاره های دنباله دار تا 10 میلیون عدد احتمال می رود، ولی تاکنون بیش از 700 ستاره دنباله دار شناخته شده و هر ساله نیز چند عدد کشف و رصد می گردند .
مشهورترین ستاره های دنباله دار متناوب ستاره «هالی » (HaLLEY, S, CMET) است . این ستاره به وسیله «ادموند هالی » (1656 – 1742) عضو رصدخانه سلطنتی انگلستان پیش بینی شد . دکتر هالی در واقع یکی از همکاران جوان «اسحاق نیوتن » بود، وی برای اولین بار اظهار داشت که ستاره های دنباله دار رصد شده در سالهای 1531، 1607 و 1682 م . ، بازگشت متفاوتی از یک ستاره دنباله دار می باشند که هر 76 سال یک بار به دور خورشید می گردند . محاسبات دکتر هالی نشان می داد که دنباله دار مزبور مجددا در سال 1758 در آسمان پدیدار خواهد شد . این ستاره در همان سال پیش بینی شده در آسمان ظاهر گردید و از این رو، نام آن را «هالی » گذاشتند .
تاریخچه ظهور این دنباله دار به 240 سال پیش از میلاد و به گمانی 467 سال قبل از میلاد حضرت مسیح علیه السلام بر می گردد، اما بازگشتهای 83 ق . م . و همچنین 11 ق . م . در تاریخ ثبت است و بازگشتهای بعدی نیز مرتبا به ثبت رسیده است . (28)
بنابراین، هیچ بعید نیست ستاره دنباله داری که مرحوم مجلسی به سال 1075 ق . از آن خبر داده، همان دنباله دار هالی باشد; و در یک نوبت هم با ظهور با سعادت آن حضرت (عج) اقتران یابد .
6 – گرفتن خورشید و ماه بر خلاف معهود
امام باقر علیه السلام می فرماید: قبل از ظهور حضرت مهدی علیه السلام دو نشانه تحقق می یابد: یکی گرفتن ماه (خسوف) در پنجم ماه [و در برخی نقل ها پنجم ماه رمضان] و گرفتن خورشید (کسوف) در سیزدهم یا چهاردهم و یا پانزدهم ماه که چنین چیزی از زمان هبوط آدم علیه السلام به زمین، سابقه نداشته است . در این هنگام حساب منجمان در هم می ریزد . (29)
شایان توجه است، آن گونه که امام باقر علیه السلام می فرماید: گرفتن خورشید در وسط ماه و گرفتن ماه در اوایل ماه، از زمان حضرت آدم تاکنون در هیچ تاریخی ضبط نگردیده است، بلکه امری است ویژه زمان ظهور; زیرا به حسب قانون آفرینش، خورشید همه وقت در اوایل ماه می گرفته و همچنان می گیرد و ماه در شب چهارده یا پانزدهم منخسف می شود .
گرچه در هر ماه، یک بار ماه در حال «مقارنه » با خورشید قرار می گیرد، اما هیچ کسوفی رخ نمی دهد; زیرا سطح مداری ماه 5 درجه از سطح مداری زمین انحراف عرض دارد . از این رو، ماه از شمال یا جنوب خورشید و بدون وقوع کسوف، از مقارنه می گذرد و اما اگر خورشید، ماه و زمین در امتداد یک خط مستقیم قرار گیرند (و انحراف مدار ماه از 5 درجه به صفر برسد) خورشیدگرفتگی (و در حقیقت زمین گرفتگی) به وقوع خواهد پیوست . بنابراین، خورشید گرفتگی همه وقت در مراحل ماه نو اتفاق می افتد; یعنی هنگامی که در شرایط مزبور ماه مانع از رسیدن نور خورشید به زمین شود، ولی ماه گرفتگی همیشه در وضعیت «مقابله » رخ می دهد و آن زمانی خواهد بود که ماه و زمین و خورشید در یک خط مستقیم قرار گیرند و مدار انحراف یاد شده (عرض قمر) به صفر برسد و بین خورشید و ماه 180 درجه فاصله باشد، در اینجاست که زمین مانع از رسیدن نور خورشید به ماه می شود . بنابراین، ماه گرفتگی (خسوف) وقتی رخ می دهد که ماه در مرحله «بدر» (شب چهارده یا پانزده) باشد، ولی – چنان که اشاره شد – امام باقر علیه السلام می فرماید: از نشانه های ظهور حضرت مهدی (عج) آن است که حساب کسوف و خسوف در هم می ریزد، خسوف در اول ماه و کسوف در وسط ماه به وقوع می پیوندد .
7 – نوروز و عاشورا
معلی بن خنیس روایت کرده امام صادق علیه السلام فرمود: نوروز روزی است که قائم ما (عج) در آن روز ظهور خواهد کرد، حق تعالی او را بر «دجال » پیروز می گرداند، و وی (دجال) را در کناسه کوفه به دار می آویزد، هیچ نوروزی نیست جز این که ما [اهل بیت] در آن روز انتظار فرج می کشیم; چرا که نوروز از ایام ماست، ملت فارس آن را نگهداشته، و عرب آن را پاس نداشته اند . (30)
همچنین در احادیث فراوانی می خوانیم که در سال ظهور حضرت صاحب (عج) نوروز و عاشورا در یک روز واقع می گردند . (31)
درخور اندیشه است که چنین اجتماعی در هر سی و سه (33) سال شمسی و سی و چهار (34) سال قمری اتفاق می افتد; زیرا سی و سه سال شمسی برابر دوازده هزار و پنجاه و سه (12053) روز و سی و چهار (34) سال قمری برابر با دوازده هزار و چهل و هشت و نیم (5/12048) روز است; یعنی تنها 5/4 روز تفاوت دارند . (5/4 5/12048 – 12053)
1- قرار گرفتن آفتاب وسط آسمان
بنا به نوشته سید اسماعیل عقیلی و محدث قمی مؤید دیگری که بر فرمایش امام صادق علیه السلام; یعنی بر بازگشت خورشید – که ما به تعبیر دیگر بازگشت حرکت وضعی زمین دانستیم – در دست داریم، ایستادن آفتاب در وسط آسمان است از اول ظهر تا وقت عصر بدون آن که حرکت کند و این دلیل است بر تغییر حرکت افلاک . (20)
مورخان، محدثان و مفسران سخن فوق را ذیل این آیه به قلم آورده اند: «ان نشا ننزل علیهم من السماء آیة فظلت اعناقهم لها خاضعین » (21) یعنی: ما اگر بخواهیم از آسمان نشانه و آیت قهری نازل می گردانیم تا همه بر آن گردن نهند و خاضع شوند .
ابو بصیر گوید: از امام صادق علیه السلام درباره این آیه شنیدم که می فرمود: به زودی خداوند درباره آنان چنین خواهد کرد، گفتم: اینان چه کسانی هستند؟ فرمود: بنی امیه و یارانشان . گفتم: آن آیه و نشانه چیست؟ فرمود: ایستادن خورشید بین اول ظهر تا وقت عصر و خارج شدن و پدیدار گشتن یک صورت تا سینه شخصی که حسب و نسب او شناخته شده است; این پدیده در زمان سفیانی واقع می شود . در این هنگام سفیانی و دار و دسته او به هلاکت خواهند رسید .
3 – طلوع خورشید از مغرب
آیا واقعا، خورشید از مغرب طلوع می نماید؟ یا این که طلوع خورشید از مغرب، کنایه از طلوع جمال آن حضرت از مکه معظمه است؟
مرحوم مجلسی دوم می گوید: آنگاه که امیرالمؤمنین علی علیه السلام نشانه های ظهور را بر اصحاب خود مانند «اصبغ بن نباته » و «صعصعة بن صوحان » و … بیان می فرمود: چنین گفت: «طلوع آفتاب از مغرب » . «نزال بن سبره » از صعصعه پرسید مراد امیرالمؤمنین از این کلام چیست؟ صعصعه پاسخ داد: ای پسر سبره! کسی که عیسی بن مریم علیه السلام پشت سر او نماز می گزارد، امام دوازدهم از طبقه نهم از اولاد حسین بن علی علیهم السلام است و اوست آن آفتابی که از مغرب طلوع و در میان رکن و مقام ظاهر می شود و روی زمین را از کفر و فسق و اعتقادات باطل پاک می سازد . (23)
4 – طلوع ستاره ای از مشرق
گویند این ستاره از مشرق طلوع می نماید و مانند ماه می درخشد و روشنی می بخشد . این ستاره به شکل ماه نو (هلال) است . اما دو طرف آن به اندازه ای کج می باشد که نزدیک است از کجی به هم وصل شوند، و درخشندگی آن به اندازه ای است که چشمها را خیره می سازد،«طلوع نجم بالمشرق، یضی ء کما یضی ء القمر، ثم ینعطف حتی یکاد تلتقی طرفاه .» (24)
5 – ستاره های دنباله دار
در برخی روایات طلوع ستاره های دنباله دار از علایم ظهور به حساب آمده است، چنان که امیرالمؤمنین علیه السلام می فرماید: «و طلوع الکواکب المذنبه و اقتران النجوم .» (25) ; همچنین فرمود: «و بدا لکم النجم ذو الذنب من قبل المشرق و … لکم القمر المنیر فاذا کان ذلک فراجعوا التوبه .» (26) یعنی: بر شما ستاره دنباله داری از جانب خاور آشکار و ماهتاب پر فروغی ظاهر می شود، در این هنگام به توبه باز گردید .
در برخی از علامات، ظهور ستاره دنباله دار را در نزدیک ستاره جدی (ستاره قطبی) به نگارش آورده اند .
علامه مجلسی رحمه الله ذیل سخن امیرالمؤمنین علیه السلام (حدیث یاد شده) می نویسد: گفته شده است این سخن اشاره است به ستاره دنباله داری که در سال 839 ق . پدید آمد، در حالی که خورشید در اوایل میزان (مهر ماه) بود، این ستاره ذوذنب (دنباله دار) نزدیک مجموعه ستارگان «اکلیل شمالی » بود، سپس بتدریج از نور آن کاسته شد و پس از هشت ماه به طور کلی محو گردید .
در زمان ما [مجلسی دوم رحمه الله] در سال 1075 ق . ستاره دنباله داری بین مشرق و قبله مشاهده گشت که دارای طلوع و غروب بود، حرکت آن سریع و از مغرب به مشرق (توالی) بود، و پس از دو ماه ناپدید شد . لیکن نمی توان گفت: مراد آن حضرت حتما این زمانها بوده است . (27)
گفتنی است ستارگان دنباله دار، اجرامی آسمانی می باشند که از ذرات شهابی، احاطه شده به گاز کما (Coma) و از عناصری سبک نظیر (OH) و از مولکولهای مادر نظیر آب (H2O) ، آمونیاک (NH3) و متان (CH4) تشکیل یافته و دارای شکل منحصر به فرد و گهگاه در اندازه هایی بزرگ ظاهر می شوند و با سرعتی زیاد – صدها کیلومتر در ثانیه – حرکت می کنند .
تعداد ستاره های دنباله دار تا 10 میلیون عدد احتمال می رود، ولی تاکنون بیش از 700 ستاره دنباله دار شناخته شده و هر ساله نیز چند عدد کشف و رصد می گردند .
مشهورترین ستاره های دنباله دار متناوب ستاره «هالی » (HaLLEY, S, CMET) است . این ستاره به وسیله «ادموند هالی » (1656 – 1742) عضو رصدخانه سلطنتی انگلستان پیش بینی شد . دکتر هالی در واقع یکی از همکاران جوان «اسحاق نیوتن » بود، وی برای اولین بار اظهار داشت که ستاره های دنباله دار رصد شده در سالهای 1531، 1607 و 1682 م . ، بازگشت متفاوتی از یک ستاره دنباله دار می باشند که هر 76 سال یک بار به دور خورشید می گردند . محاسبات دکتر هالی نشان می داد که دنباله دار مزبور مجددا در سال 1758 در آسمان پدیدار خواهد شد . این ستاره در همان سال پیش بینی شده در آسمان ظاهر گردید و از این رو، نام آن را «هالی » گذاشتند .
تاریخچه ظهور این دنباله دار به 240 سال پیش از میلاد و به گمانی 467 سال قبل از میلاد حضرت مسیح علیه السلام بر می گردد، اما بازگشتهای 83 ق . م . و همچنین 11 ق . م . در تاریخ ثبت است و بازگشتهای بعدی نیز مرتبا به ثبت رسیده است . (28)
بنابراین، هیچ بعید نیست ستاره دنباله داری که مرحوم مجلسی به سال 1075 ق . از آن خبر داده، همان دنباله دار هالی باشد; و در یک نوبت هم با ظهور با سعادت آن حضرت (عج) اقتران یابد .
6 – گرفتن خورشید و ماه بر خلاف معهود
امام باقر علیه السلام می فرماید: قبل از ظهور حضرت مهدی علیه السلام دو نشانه تحقق می یابد: یکی گرفتن ماه (خسوف) در پنجم ماه [و در برخی نقل ها پنجم ماه رمضان] و گرفتن خورشید (کسوف) در سیزدهم یا چهاردهم و یا پانزدهم ماه که چنین چیزی از زمان هبوط آدم علیه السلام به زمین، سابقه نداشته است . در این هنگام حساب منجمان در هم می ریزد . (29)
شایان توجه است، آن گونه که امام باقر علیه السلام می فرماید: گرفتن خورشید در وسط ماه و گرفتن ماه در اوایل ماه، از زمان حضرت آدم تاکنون در هیچ تاریخی ضبط نگردیده است، بلکه امری است ویژه زمان ظهور; زیرا به حسب قانون آفرینش، خورشید همه وقت در اوایل ماه می گرفته و همچنان می گیرد و ماه در شب چهارده یا پانزدهم منخسف می شود .
گرچه در هر ماه، یک بار ماه در حال «مقارنه » با خورشید قرار می گیرد، اما هیچ کسوفی رخ نمی دهد; زیرا سطح مداری ماه 5 درجه از سطح مداری زمین انحراف عرض دارد . از این رو، ماه از شمال یا جنوب خورشید و بدون وقوع کسوف، از مقارنه می گذرد و اما اگر خورشید، ماه و زمین در امتداد یک خط مستقیم قرار گیرند (و انحراف مدار ماه از 5 درجه به صفر برسد) خورشیدگرفتگی (و در حقیقت زمین گرفتگی) به وقوع خواهد پیوست . بنابراین، خورشید گرفتگی همه وقت در مراحل ماه نو اتفاق می افتد; یعنی هنگامی که در شرایط مزبور ماه مانع از رسیدن نور خورشید به زمین شود، ولی ماه گرفتگی همیشه در وضعیت «مقابله » رخ می دهد و آن زمانی خواهد بود که ماه و زمین و خورشید در یک خط مستقیم قرار گیرند و مدار انحراف یاد شده (عرض قمر) به صفر برسد و بین خورشید و ماه 180 درجه فاصله باشد، در اینجاست که زمین مانع از رسیدن نور خورشید به ماه می شود . بنابراین، ماه گرفتگی (خسوف) وقتی رخ می دهد که ماه در مرحله «بدر» (شب چهارده یا پانزده) باشد، ولی – چنان که اشاره شد – امام باقر علیه السلام می فرماید: از نشانه های ظهور حضرت مهدی (عج) آن است که حساب کسوف و خسوف در هم می ریزد، خسوف در اول ماه و کسوف در وسط ماه به وقوع می پیوندد .
7 – نوروز و عاشورا
معلی بن خنیس روایت کرده امام صادق علیه السلام فرمود: نوروز روزی است که قائم ما (عج) در آن روز ظهور خواهد کرد، حق تعالی او را بر «دجال » پیروز می گرداند، و وی (دجال) را در کناسه کوفه به دار می آویزد، هیچ نوروزی نیست جز این که ما [اهل بیت] در آن روز انتظار فرج می کشیم; چرا که نوروز از ایام ماست، ملت فارس آن را نگهداشته، و عرب آن را پاس نداشته اند . (30)
همچنین در احادیث فراوانی می خوانیم که در سال ظهور حضرت صاحب (عج) نوروز و عاشورا در یک روز واقع می گردند . (31)
درخور اندیشه است که چنین اجتماعی در هر سی و سه (33) سال شمسی و سی و چهار (34) سال قمری اتفاق می افتد; زیرا سی و سه سال شمسی برابر دوازده هزار و پنجاه و سه (12053) روز و سی و چهار (34) سال قمری برابر با دوازده هزار و چهل و هشت و نیم (5/12048) روز است; یعنی تنها 5/4 روز تفاوت دارند . (5/4 5/12048 – 12053)
20) سید اسماعیل نوری عقیلی، کفایة الموحدین، مقاله رابعه (در بیان بعضی از علایم ظهور) ; عباس قمی، منتهی الامال، فصل 7 (در بعضی از علامات ظهور) .
21) شعراء/4 و نیز ر . ک .: تفسیر نورالثقلین، ذیل آیه .
22) همان .
23) محمدباقر مجلسی، پیشین، ص 195; سید اسماعیل نوری عقیلی، پیشین; عباس قمی، پیشین، فصل 7 .
24) محمدباقر مجلسی، پیشین .
25) همان .
26) همان، ج 51، ص 123; محمد بن یعقوب کلینی، روضه کافی، ج 8، ص 63 .
27) علامه محمدباقر مجلسی، پیشین، ص 129 .
28) پاتریک مور و گری هانت، پیشین، ص 190; مایردگانی، پیشین، ص 6 .
29) علامه محمدباقر مجلسی، پیشین، ج 52، صص 207، 213، 220 و 243 .
30) علامه محمدباقر مجلسی، پیشین، صص 276، 290، 297 و 308 .
31) همان .
32) همان، ج 51، ص 134 .