بله امام رضا علیه السلام بارها تصریح به امامت فرزندش نموده و حتی شیعیان و یارانش را به ایشان ارجاع می‌داد به عنوان نمونه:امام، صفوان را که از یاران بزرگ ایشان بود به امامت فرزندش رهنمون شد و در پاسخ صفوان که خردسالی ایشان را پیش کشید فرمود: «چه اشکالی دارد؟ حضرت عیسی در حالی پیامبر شد که کمتر از سه سال داشت».[1] امام در موارد دیگری به همین استدلال تمسک جست[2]. همچنین به معمر بن خلاد فرمود: «من ابوجعفر (امام جواد) را در جای خود نشانده و در مکان خود قرار داده­ام …».[3] حتی برخی اوقات، به افرادی که به ملاقاتش می­آمدند دستور می­داد دسته جمعی به سوی فرزندش امام جواد رفته با او تجدید ملاقات و پیمان نمایند.[4] حتی در پاره­ای موارد افراد را به فرزندش ارجاع می­داد و آنگاه که مجبور گردید برای همیشه از مدینه برود به وکلائش دستور داد از ابوجعفر اطاعت کنند و در میان افراد مورد اعتمادش به امامت ایشان تصریح کرد».[5] ایشان در نامه‌ای -که از خراسان برای فرزندش نوشته بود- آورده است: «اباجعفر! شنیده­ام وقتی سوار مرکب می­شوی، غلامان تو را از درب کوچک خانه بیرون می­برند. این از بخل آنهاست که نمی­خواهند خیر تو به دیگران برسد. تو را به حق خودم سوگند می­دهم که رفت و آمدت را از درب اصلی خانه قرار دهی و وقتی هم بیرون رفتی با خود، طلا و نقره داشته باش و هرکس از تو چیزی خواست، از آنها به او بده. … من هدفم آن است که خداوند تو را بالا ببرد».[6]حتی آنگاه که امام رضا با سیاست مأمون در بستر شهادت افتاد از فکر فرزند خود غافل نبود و به خلیفه قاتل عباسی سفارش کرد: «با أبوجعفر رفتار خوبی داشته باش که بقای تو و او در این دنیا اندک است».[7]پی نوشت: ——————————-
[1] . کلینی، الکافی، ج1، ص 321 و ص384؛ مسعودی، اثبات الوصیة، ص232 و 233؛ شیخ مفید، الارشاد، ج2، ص276.
[2] . کلینی، الکافی، ج1، ص322؛ مسعودی، اثبات الوصیة، ص233؛ شیخ مفید، الارشاد، ج2، ص279.
[3] . کلینی، الکافی، ج1، ص320؛ شیخ مفید، الارشاد، ج2، ص279.
[4] . شیخ مفید، الارشاد، ج2، ص279.
[5] . مسعودی، اثبات الوصیة، ص224.
[6] . کلینی، الکافی، ج1، ص321.
[7] . أحسن معاشرة أبی­جعفر فان عمرک و عمره هکذا و جمع بین سبابتیه (صدوق، عیون اخبار الرضا، ج2، ص241).