قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۲/۰۹/۲۶
–
۹۴ بازدید
با سلام .
خواهشمندم ضمن توضیح و تفسیر دو حدیث زیر بفرمایید که چگونه این دو حدیث قابل جمع اند ؟
امام صادق علیه السلام : شایسته است که هرگاه مرد نماز شب می خواند صدایش را به گوش خانواده اش برساند تا ، آن که اهل نماز شب است برخیزد و انکه نیست تکانی به خود بدهد .( تحکیم خانواده – ری شهری )
به نقل از انس ابن مالک : پیامبر صلی الله و علیه وآله شب هنگام که برای عبادت بر می خاست ، قرآن را زیر لب زمزمه می کرد اما همین اندازه می فهمیدم که آیه ای را تمام و آیه ای دیگر را شروع کرده . گفتم ای پیامبر خدا! چرا قران را با صدای بلند نمی خوانید ؟ فرمودند : (( دوست ندارم با این کارم رفیقم و خانواده ام را اذیت کنم )) .( تحکیم خانواده – ری شهری )
ابتدا لازم است متذکر شویم روایت اول دقیق ترجمه نشده متن روایت که در تهذیب شیخ طوسی نقل شده از قرار ذیل است :
472- 240- أَحْمَدُ بْنُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ عَمِّهِ یَعْقُوبَ بْنِ سَالِمٍ أَنَّهُ سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع- عَنِ الرَّجُلِ یَقُومُ مِنْ آخِرِ اللَّیْلِ فَیَرْفَعُ صَوْتَهُ بِالْقُرْآنِ فَقَالَ یَنْبَغِی لِلرَّجُلِ إِذَا صَلَّى فِی اللَّیْلِ أَنْ یُسْمِعَ أَهْلَهُ لِکَیْ یَقُومَ الْقَائِمُ وَ یَتَحَرَّکَ الْمُتَحَرِّکُ.(تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)، ج 2، ص: 124).
قسمت آخر روایت که ترجمه شده «….و آنکه نیست تکانی بخود بدهد» ترجمه صحیح نیست و در روایت این گونه نیامده و گویا برداشتی آزاد از مترجم است ، ترجمه صحیح آن این است که آنکه اهل قیام برای نماز شب است برخیزد و آن که اهل حرکت است حرکتی بخود بدهد .
روایت دوم هم ظاهرا از منابع اهل سنت نقل شده لکن به حسب محتوایی صحیح است و هرچند این دو روایت در نگاه اول متعارض اند اما می تواند هر کدام از دو روایت ناظر به موقعیت خاصی باشد روایت اول مربوط به موقعیتی است که افراد خانواده مایل به بیداری برای نماز شب هستند و از این حرکت که فرد صدایش را به قرآن ونماز بلند کرده ناراحت نمی شوند بلکه خوشحال می شوند که توفیقی حاصل شده تا برای نماز شب بیدار شوند و روایت دوم مربوط به فرضی است که این کار موجب اذیت اطرافیان باشد که جای تردید نیست در این صورت فرد نباید با بلند کردن صدا به نماز موجبات اذیت خانواده را فراهم کند .
472- 240- أَحْمَدُ بْنُ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ عَلِیِّ بْنِ أَسْبَاطٍ عَنْ عَمِّهِ یَعْقُوبَ بْنِ سَالِمٍ أَنَّهُ سَأَلَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع- عَنِ الرَّجُلِ یَقُومُ مِنْ آخِرِ اللَّیْلِ فَیَرْفَعُ صَوْتَهُ بِالْقُرْآنِ فَقَالَ یَنْبَغِی لِلرَّجُلِ إِذَا صَلَّى فِی اللَّیْلِ أَنْ یُسْمِعَ أَهْلَهُ لِکَیْ یَقُومَ الْقَائِمُ وَ یَتَحَرَّکَ الْمُتَحَرِّکُ.(تهذیب الأحکام (تحقیق خرسان)، ج 2، ص: 124).
قسمت آخر روایت که ترجمه شده «….و آنکه نیست تکانی بخود بدهد» ترجمه صحیح نیست و در روایت این گونه نیامده و گویا برداشتی آزاد از مترجم است ، ترجمه صحیح آن این است که آنکه اهل قیام برای نماز شب است برخیزد و آن که اهل حرکت است حرکتی بخود بدهد .
روایت دوم هم ظاهرا از منابع اهل سنت نقل شده لکن به حسب محتوایی صحیح است و هرچند این دو روایت در نگاه اول متعارض اند اما می تواند هر کدام از دو روایت ناظر به موقعیت خاصی باشد روایت اول مربوط به موقعیتی است که افراد خانواده مایل به بیداری برای نماز شب هستند و از این حرکت که فرد صدایش را به قرآن ونماز بلند کرده ناراحت نمی شوند بلکه خوشحال می شوند که توفیقی حاصل شده تا برای نماز شب بیدار شوند و روایت دوم مربوط به فرضی است که این کار موجب اذیت اطرافیان باشد که جای تردید نیست در این صورت فرد نباید با بلند کردن صدا به نماز موجبات اذیت خانواده را فراهم کند .