ا تعدد نام امام عصر(ع) چه دلیلی دارد؟

حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی، دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت(ع) در گفتگو با خبرنگار حوزه مهدویت خبرگزاری شبستان بااشاره به شبهه ای ازسوی وهابیت در مورد مباحث مهدوی، گفت: این شبهه مربوط به اسامی حضرت مهدی(ع) است. بر این اساس که شیعیان اسامی، القاب و کنیه های مختلفی را برای حضرت حجت(ع) ذکر می کنند که به حدود 182 نام، کنیه و لقب بالغ می شود! این چه دلیلی دارد؟.

وی بااشاره به ادامه این شبهه، خاطرنشان کرد: وهابیت، معتقد است که این تعدد و کثرت اسامی، نشان از یک ابهام در شخصیت و زندگانی ایشان دارد. و ازسوی دیگر، این کثرت اسامی به جای اینکه شخصیت ایشان را روشن کند، ابهام و تردید را نشان می دهد.

حجت الاسلام جعفری فراهانی به اسامی حضرت میان اعراب و ایرانی ها اشاره کرد و اظهارداشت: به طور مثال مهدی، محمد، قائم، غایب، صاحب، حجت، خلف، خائف، ابوصالح، منتظِر و … ازسوی اعراب و بنده یزدان، فیروز، خداشناس، سروش، ایزد و فرخنده و … ازسوی ایرانی ها و معتقدان به حضرت، مطرح می شود. ولی وهابیت ادعا می کنند که این تعدد اسامی باعث انکار شخصیت حضرت می شود.

دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت(ع) در پاسخ به این شبهه، تصریح کرد: باید از جهل و کج فهمی سلفی ها و وهابی ها به خداوند پناه برد. شما وهابی ها به جای اینکه از این اسامی و القاب و کنیه ها ابهام و تردید برداشت کنید، باید بزرگی و عظمت شخصیت حضرت را دریابید. چرا که این تعدد اسامی نشان از بزرگی و مقام و شخصیت ایشان دارد و معمولاً در عرف و آئین ها و مذاهب مختلف، برای تجلیل از بزرگان و پادشاهان و امراء، اسامی و القاب بسیاری گفته می شود.

وی ادامه داد: این کثرت اسامی براساس جلوه های شخصیتی آنها، مطرح می شود. به طور مثال اگر انسانی شجاع باشد، صفت شجاعت به او داده می شود و … . این درحالی است که اسامی امام عصر(عج) نیز بر اساس ویژگی ها و جهات مختلف به ایشان داده شده است. به عنوان مثال مهدی، به معنای هدایت کننده. قائم، به معنای قیام کننده. غایب، به معنای در غیبت به سر برده، حجت به معنای دلیل و نشانه. خائف به معنای خوف از خدا و … بیان می شود.

حجت الاسلام جعفری با بیان اینکه این نوع اسامی به جای برداشت انحرافی شما(وهابی ها)، نشان از جلوه های شخصیتی ایشان دارد، ادامه داد: این در حالی است که هر صفت ایشان توصیفی و علتی دارد. همان طور که پیامبر اکرم(ص) اسامی، القاب و کنیه های بسیاری دارند مانند محمد، احمد، طه، عبدالله، مزّمل، مدّثر، رسول، شاهد، شهید، مبشر، سراج، منیر، رحمة للعالمین، خاتَم النبیّین، نوح، نعمت و رئوف باید سوال کنیم که این مساله را چه طور توجیه می کنید.

این پژوهشگر حوزوی با اشاره به اینکه برخی از این اسامی در قرآن برای رسول خدا(ص) ذکر شده است، تصریح کرد: این اسامی نشان از بزرگی شخصیت آن پیامبر عظیم الشأن و اشرف مخلوقات است.

حجت الاسلام جعفری با بیان اینکه وهابیت اشکال می گیرد که چرا اسامی غیر عربی به حضرت داده اند و در ادامه می گویند که مهدویت مربوط به ایرانی هاست، خاطر نشان کرد: زمانی که اسلام در زمان خلیفه دوم به ایران وارد شد، بخشی از ایرانی ها، در دوره های بعد مذهب شیعه را قبول کردند و به دلیل سلامت نفس و دنبال حقیقت بودن اسلام واقعی و ناب را قبول کرده و از پیروان قرآن و مکتب و معارف اهل بیت (ع) شدند.

دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت(ع) ادامه داد: شیعه شدن ایرانی ها دلیل بر عظمت شخصیت ایرانی هاست و اینکه القاب فارسی به امام عصر(ع) داده شده، جای نقض نیست. غیر از این که الفاظ عربی هم در مورد حضرت زیاد هست و فقط فارسی نیست.

وی در مورد اختلاف در مورد نام حضرت در میان شیعیان و استناد به روایت امام صادق(ع) [اصول کافی ج 1 ص 333] اظهار داشت: این اختلاف نیست، اینها استناد به روایتی می کنند از امام صادق(ع) مبنی بر اینکه صاحب این امر مردی است که جز کافران اسم او را نمی داند!. البته این روایت در جلد یک اصول کافی آمده است ولی سند درستی ندارد.

حجت الاسلام جعفری فراهانی با بیان اینکه در نام حضرت هیچ اختلافی نیست، افزود: ترجمه وهابیت از این روایت درست نیست، چرا که این روایت می فرماید، صاحب این امر کسی است که جز کافر نامش را نمی برد نه اینکه جز کافر نام او را نمی داند. پس ترجمه درست و فهم صحیح لازم است. غیر از اینکه این موضوع(نبردن نام) مربوط به روزگار تقیه از دشمنان می باشد. مومنان در این حالت نباید نام او را ببرند.

دبیر شورای کتاب مجمع جهانی اهل بیت(ع) گفت: در پایان به وهابیان می گوئیم باید فهم و درک خود از معانی آیات قرآن کریم و روایات اسلامی را باید تصحیح کنند و به جای دامن زذن به اختلافات و درگیری با پیروان اهل بیت(ع) به وحدت اسلامی و صمیمیت روی بیاورند و بیش از این، عامل درگیری و خون ریزی در میان مسلمانان در بلاد و کشورهای اسلامی نشوند و خون بی گناهان را بر زمین نریزند!.