فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفاً فِطْرَتَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْها لا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ (روم/ 30)
ترجمه: روى خود را متوجه آئین خالص پروردگار کن این فطرتى است که خداوند انسانها را بر آن آفریده دگرگونى در آفرینش خدا نیست این است دین و آئین محکم و استوار ولى اکثر مردم نمى دانند.
1.       ایه فوق بیانگر فطری بودن توحید است و در این آیه خداوند به رسولش ص دستور داده که توجه خود را دائما به سوى آئینى داشته باش که از هر گونه اعوجاج و کجى خالى است، همان آئین اسلام و همان آئین پاک و خالص خدا است .
2.       دین به صورت خالص و پاک از هر گونه آلودگى در درون جان آدمى وجود دارد، و انحرافات یک امر عارضى است، بنا بر این وظیفه پیامبران این است که این امور عارضى را زایل کنند و به فطرت اصلى انسان امکان شکوفایى دهند.
3.       این آیه تاکید مى کند که دین حنیف و خالص خالى از هر گونه شرک دینى است که خداوند در سرشت همه انسانها آفریده است سرشتى است جاودانى و تغییر ناپذیر هر چند بسیارى از مردم توجه به این واقعیت نداشته باشند.
4.       جمله « لا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ » و بعد از آن جمله « ذلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ » تاکیدهاى دیگرى بر مساله فطرى بودن دین و مذهب و عدم امکان تغییر این فطرت الهى است هر چند بسیارى از مردم بر اثر عدم رشد کافى قادر به درک این واقعیت نباشند.
                        تفسیر نمونه، ج 16، ص: 418