اساس تفکر شیعه و مأخذ تمام معارف شیعی، قرآن کریم است.
قرآن کریم هم ظواهر آیات خود، هم گفتار و کردار، بلکه سکوت و تقریر رسول اکرم(ص) را حجت دانسته و به تبع آن، گفتار، رفتار و تقریر ائمه(ع) را حجت میداند.
افزون بر این قرآن حجیت استدلال عقلی را بیان نموده و نیز طریق کشف و شهود را مورد تأیید قرار داده است.
رهآورد اینگونه تفکر در موارد زیر خلاصه میشود:
- اعتقاد به وحدانیت خداوند متعال، پاک و منزه دانستن ذات خداوند از صفات نقص، و آراستگی به صفات کمال.
- اعتقاد به حسن و قبح عقلی و اینکه عقل درک میکند که ساحت الاهی از انجام افعال قبیح منزه است.
- اعتقاد به عصمت انبیای الاهی و خاتمیت رسول مکرم اسلام(ص).
- اعتقاد به اینکه تشخیص و تعیین جانشینی پیامبر اکرم(ص) فقط از طرف خداوند و به واسطه پیامبر(ص) یا امام قبلی ممکن و میسر است و تعداد جانشینان پیامبر، دوازده نفر هستند که اول آنها علی بن ابیطالب(ع) و آخرین آنها حضرت مهدی(ع) است که الآن زنده و منتظر فرمان الاهی برای ظهور است.
- اعتقاد به حیات پس از مرگ و رسیدن انسان به پاداش یا کیفر اعمال خود.