تقسیمبندی تروریستها پس از خروج از سوریه
۱۳۹۲/۰۹/۱۳
–
۵۹ بازدید
تقسیمبندی تروریستها پس از خروج از سوریه
از طرفی پیشرویهای ارتش سوریه در حلب باعث تراکم نیرو در شمال حلب شده است؛ و اختلافات تروریستها را بیشتر نمایان کرده است. به طور کلی هرچه گروههای تروریستی تراکم بیشتری داشته باشند دعواها و درگیری آنان نیز بیشتر بروز خواهد کرد. زیرا در شرایطی که هرکدام مناطق را تحت سیطره خود در آورده باشند کاری بهم ندارند ولی اگر در یک مکان باشند اختلافات آنان بر سر تصاحب آن منطقه بیشتر خواهد شد…
همه چیز از شکست در القصیر آغاز شد؛ منطقهای که به جعبه تقسیم هزاران تروریست معروف بود و هرگونه سلاح در آنجا رد و بدل میشد.
از طرفی پیشرویهای ارتش سوریه در حلب باعث تراکم نیرو در شمال حلب شده است؛ و اختلافات تروریستها را بیشتر نمایان کرده است. به طور کلی هرچه گروههای تروریستی تراکم بیشتری داشته باشند دعواها و درگیری آنان نیز بیشتر بروز خواهد کرد. زیرا در شرایطی که هرکدام مناطق را تحت سیطره خود در آورده باشند کاری بهم ندارند ولی اگر در یک مکان باشند اختلافات آنان بر سر تصاحب آن منطقه بیشتر خواهد شد…
همه چیز از شکست در القصیر آغاز شد؛ منطقهای که به جعبه تقسیم هزاران تروریست معروف بود و هرگونه سلاح در آنجا رد و بدل میشد.
در منطقه القصیر حدود 10 هزار تروریست مستقر بودند که پس از حمله ارتش سوریه و باز پس گرفتن این منطقه حدود 1000 تروریست کشته و اسیر شدند. که در این بین حدود 9 هزار تروریست آواره شده و یا به لبنان رفته و یا به شهرهای اطراف کوچ کردند.
شهرهای صدد، نبک، یبرود، قلمون، هرستا و… مقصد بعدی تروریستها پس از فرار از القصیر بود. از این پس نقشه تحولات سوریه و آرایش تروریست ها تغییر کرد و آنان در سه جبهه به مقابله با ارتش سوریه پرداختند.
* جبهه جنوب دمشق و مرز اردن
* جبهه حمص و مرز لبنان
* جبهه شمال حلب و مرز ترکیه
1- جبهه جنوب دمشق و مرز اردن
به گزارش مشرق، ارتش سوریه طی چند ماه اخیر به دنبال افزایش کمربند امنیتی در اطراف شهر دمشق بوده که البته در این حوزه پیشرویهای چشمگیری نیز داشته است.
به گونهای که معارضانی که در شهرهای اطراف دمشق حضور داشته مکان خود را امن ندیده و به دنبال مکان دیگر رفته؛ برای مثال تروریستهایی که در اردوگاه یرموک حضور داشته پس از فشار ارتش سوریه مجبور به عقب نشینی شده و به القنیطره رفتند. نکته قابل توجه اینجاست که این تروریستها حتی به لبنان نیز نمی توانند بروند زیرا منطقه راشیا که در مرز لبنان و سوریه قرار دارد با وجود اینکه منطقه ای مسیحی نشین به حساب میآید اما مردم این منطقه رابطه بسیار خوبی با حزب الله داشته و از نفوذ این تروریستها جلوگیری میکنند از طرفی “القنیطره” چسبیده به جولان و مرز اسرائیل است و اصلا برای آنان امن نیست بدین ترتیب بهتر است تروریستهای این منطقه به ناچار به سمت درعا و مرز اردن بروند.
راه حل دیگری که برای تروریستهای این منطقه وجود دارد این است که به سمت شمال شرق این کشور یعنی دیرالزور حرکت کنند و از طریق بیابانها خود را به این منطقه برسانند تا در آنجا از امنیت بیشتر برخوردار باشند.
چه نیروهایی به سمت لبنان میروند؟
اگر به سیاست و همچنین منابع مالی هرکدام از این گروههای تروریستی توجه کنیم در خواهیم یافت که هیچگاه نیروهای داعش به سمت لبنان نخواهند رفت و به سمت مرز اردن و جنوب دمشق و پس از آن به دیرالزور خواهند رفت در این بین نیروهای سلفی که بیشتر از نیروهای جبهه النصره به شمار میآیند تمایل به حضور در لبنان دارند.
به طور کلی اگر نیروهای ارتش آزاد به لبنان بروند به دلیل اینکه در آنجا هیچ حمایتی از آنان نمیشود خاصیت خود را از دست می دهند و اگر نیروهای داعش به این کشور نقل مکان کنند به دلیل سیاستهای متفاوت این گروه با دیگر گروههای تروریستی لبنانی و همچنین دولت این کشور به تضاد بر میخورند و نه تنها وضعیت مطلوبی در این کشور پیدا نکرده بلکه مشکلاتش نیز بیشتر خواهد شد.
در عوض نیروهای جبهه النصره، لبنان را انتخاب میکنند و شرایط بسیار مناسبی در این کشور به دست خواهند آورد ولی این شرایط برای مردم و دولت لبنان بسیار خطرناک خواهد بود.
2- جبهه حمص و مرز لبنان
همانگونه که گفته شد بعد از عملیات “القصیر” بخشی از معارضان سوری به سمت لبنان رفته و در عرسال و پایین طرابلس مستقر شدند.
حال سوال اینجاست چرا حزب الله و ارتش لبنان با این تروریستها مقابله نمی کنند؟ مردم این منطقه طائفه ای هستند و حزب الله اصلا به دنبال جنگ طائفهای در لبنان نیست از این روست که تروریستها این منطقه با امنیت بیشتری به انتقال سلاح و نیرو به درون سوریه میپردازند.
درگیریهای قلمون نیز به دلیل چنین مشکلاتی به درازا کشیده شده است. بعد از القصیر منطقه قلمون به استراتژیکترین منطقه تروریست ها تبدیل شده است تا جایی که “ابو وسیم” فرمانده تروریستها در قلمون میگوید: «این جنگ بسیار سرنوشت ساز است. چون اگر حکومت بشار اسد بتواند این منطقه را بگیرد مانند دومینو پیش خواهد رفت و مناطق دیگر را نیز خواهد گرفت، بنابراین این جنگ مسئله بین مرگ و زندگی است. وی گفت «قلمون ریه انقلاب در حلب، حمص و حومه آن است.»
3- جبهه شمال حلب و مرز ترکیه
به گزارش مشرق، جاده حمص – حماه در نزدیکی حلب طی چند روز اخیر پاک سازی شده و راه انتقال نیرو و سلاح به حلب برای تروریستها با مشکل روبرو کرده است. به طور کلی بیشتر حلب در سیطره ارتش سوریه است و فقط قسمت های شمالی و نزدیک مرزها ترکیه در دست تروریستهاست. همچنین دو روستای شیعه نشین نبل و الزهرا که ماهها در محاصره بودند نیز به دست ارتش سوریه افتاده است.
از طرفی پیشرویهای ارتش سوریه در حلب باعث تراکم نیرو در شمال حلب شده است؛ و اختلافات تروریستها را بیشتر نمایان کرده است. به طور کلی هرچه گروههای تروریستی تراکم بیشتری داشته باشند دعواها و درگیری آنان نیز بیشتر بروز خواهد کرد. زیرا در شرایطی که هرکدام مناطق را تحت سیطره خود در آورده باشند کاری بهم ندارند ولی اگر در یک مکان باشند اختلافات آنان بر سر تصاحب آن منطقه بیشتر خواهد شد.
این اختلافات تاجایی پیش رفته است که نیروهای داعش و جبهه النصره به سمت دیرالزور حرکت کردند تا به قول معروف ریزش از درون برای تروریستها رخ ندهد.
چه نیروهایی به سمت ترکیه میروند؟
با توجه به اینکه خواستگاه داعش در عراق است و با منابع مالی آلسعود تامین میشود ورود این نیروها به ترکیه برای دولت این کشور هزینه خواهد داشت بنابراین نیروهای داعش و همچنین جبهه النصره هیچگاه شرایط مطلوبی در این کشور نخواهند داشت. و فقط نیروهای ارتش آزاد به سمت ترکیه روانه خواهند شد و داعش و جبهه النصره به سمت دیر الزور و رقه حرکت خواهند کرد.
از طرفی “عراق” برای نیروهای داعش و جبهه النصره مکان مطلوبی محسوب شده تا در آنجا نیز بتوانند به اقدامات تروریستی خود ادامه دهند که این موضوع با انتقاد شدید دولت عراق همراه بوده و اوضاع این کشور را بحرانیتر از گذشته خواهد کرد و به همین دلیل به دنبال تدابیر امنیتی شدیدی در مرزهای عراق و سوریه هستند.
با توجه به انتقال تروریستها به دیر الزور و الرقه به نظر میرسد پس از آزادسازی “القلمون” درگیریهای بعدی در این منطقه صورت گیرد.
این درحالی است که بیش از 80 درصد جمعیت و همچنین صنعت در قسمت شرقی سوریه قرار دارد بنابراین آزاد سازی قسمت شرقی سوریه بسیار مهمتر و استراتژیکتر از قسمت غربی این کشور است.
اغلب مناطق قسمت غربی بیابان بوده و شهرهای کوچک و کم جمعیت در آنجا قرار دارند؛ البته باید توجه نمود که منابع گازی و نفتی سوریه در این منطقه قرار دارند.