۱۳۹۴/۱۱/۱۹
–
۶۹۵ بازدید
جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی با چه اهدافی تشکیل شد و مهمترین اقدامات این حزب چه بود؟
با پایان یافتن جنگ تحمیلی و به دنبال آن، آغاز دوران بازسازی و سازندگی کشور، شرایط ویژهای در کشور حاکم شده بود از یک سو فضای سیاسی کشور
متأثر از دو جناح عمده سیاسی موسوم به چپ و راست بود از سوی دیگر، جمعی از نیروهای انقلاب و جنگ حضور داشتند که مایل به انجام کار تشکیلاتی و سیاسی بودند، اما نمیخواستند در دستهبندی رایج چپ و راست قرار گیرند. آنان بنا
به ضرورت و تشخیص ابتدا در سالهای 1371- 1370 به فعالیت فرهنگی
و پس از سال 1374 به فعالیت سیاسی روی آوردند. و در تاریخ 20/1/1376 با عنوان جمعی از ایثارگران انقلاب اسلامی اعلام موجودیت کرد و در تاریخ 5/5/1378 از وزارت کشور با عنوان جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی مجوز فعالیت دریافت کرد.
اعضای مؤسس جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی عبارت بودند از: حسین فدائی (دبیرکل)، علی دارابی، مجتبی شاکری، داوود دانش جعفری، علی یوسفپور و…
مؤسسان این حزب سیاسی از همان ابتدا چند اصل را بهعنوان مزیت نسبی تشکل سیاسی خود قراردادند. اول آنکه با حفظ احترام به سایر تشکلهای سیاسی همواره استقلال خود را حفظ و در انتخابات با سایر تشکلهای سیاس ائتلاف
نکرده و به صورت مستقل لیست انتخاباتی ارائه دهند. دوم، تلاش برای ایجاد همگرایی و وفاق میان تشکلهای سیاسی در درون نظام فارغ از گرایش مصطلح چپ و راست که فضای دهه 60 و 70 کشور را بهشدت تحت تأثیر خود قرار داده بود. سوم، گفتمانسازی، نظریهپردازی و ارائه تحلیلهای نو و بدیع که کمتر
سابقه داشت.[ دارابی، علی، جریان شناسی سیاسی در ایران، پیشین، ص 235-236.]
این جمعیت قبل از اعلام موجودیت به طور غیررسمی در انتخابات پنجمین
دوره مجلس شورای اسلامی با نام جمعی از ایثارگران انقلاب اسلامی آغاز به کار کرده بود و بعد از اعلام موجودیت، در راستای اهداف خود توانست جمع زیادی
از نیروهای سیاسی در سراسر کشور را شناسایی و برای کادرسازی جذب کند. همزمان ایجاد دفاتر درسراسر کشور و آموزش نیروها در داخل تشکیلات مورد توجه قرار گرفت.
در انتخابات دوره ششم مجلس شورای اسلامی نیز این گروه با شعار، امنیت، عدالت، رونق اقتصادی و با تهیه لیستی که بیشتر از نیروهای متمایل به جناح راست تشکیل میشد اقدام به شرکت در رقابتهای انتخاباتی نمود. جمعیت ایثارگران در انتخابات ریاست جمهوری دوره هشتم (سال 1380) از علی شمخانی و احمد توکلی در برابر خاتمی حمایت کرد. در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری از محمدباقر قالیباف (در مرحله اول) و از محمود احمدینژاد (مرحله دوم) حمایت کرد و در انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری (سال 1388) از محمود احمدینژاد حمایت نمود.[ همان، 239-240.]
از لحاظ دیدگاههای سیاسی، این جمعیت را میتوان در ردیف گروهای معتقد به پاسداری از اصول اساسی انقلاب قرار دارد.[ مظفری، آیت، جریانشناسی سیاس ایران معاصر، پیشین، ص 141.]
متأثر از دو جناح عمده سیاسی موسوم به چپ و راست بود از سوی دیگر، جمعی از نیروهای انقلاب و جنگ حضور داشتند که مایل به انجام کار تشکیلاتی و سیاسی بودند، اما نمیخواستند در دستهبندی رایج چپ و راست قرار گیرند. آنان بنا
به ضرورت و تشخیص ابتدا در سالهای 1371- 1370 به فعالیت فرهنگی
و پس از سال 1374 به فعالیت سیاسی روی آوردند. و در تاریخ 20/1/1376 با عنوان جمعی از ایثارگران انقلاب اسلامی اعلام موجودیت کرد و در تاریخ 5/5/1378 از وزارت کشور با عنوان جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی مجوز فعالیت دریافت کرد.
اعضای مؤسس جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی عبارت بودند از: حسین فدائی (دبیرکل)، علی دارابی، مجتبی شاکری، داوود دانش جعفری، علی یوسفپور و…
مؤسسان این حزب سیاسی از همان ابتدا چند اصل را بهعنوان مزیت نسبی تشکل سیاسی خود قراردادند. اول آنکه با حفظ احترام به سایر تشکلهای سیاسی همواره استقلال خود را حفظ و در انتخابات با سایر تشکلهای سیاس ائتلاف
نکرده و به صورت مستقل لیست انتخاباتی ارائه دهند. دوم، تلاش برای ایجاد همگرایی و وفاق میان تشکلهای سیاسی در درون نظام فارغ از گرایش مصطلح چپ و راست که فضای دهه 60 و 70 کشور را بهشدت تحت تأثیر خود قرار داده بود. سوم، گفتمانسازی، نظریهپردازی و ارائه تحلیلهای نو و بدیع که کمتر
سابقه داشت.[ دارابی، علی، جریان شناسی سیاسی در ایران، پیشین، ص 235-236.]
این جمعیت قبل از اعلام موجودیت به طور غیررسمی در انتخابات پنجمین
دوره مجلس شورای اسلامی با نام جمعی از ایثارگران انقلاب اسلامی آغاز به کار کرده بود و بعد از اعلام موجودیت، در راستای اهداف خود توانست جمع زیادی
از نیروهای سیاسی در سراسر کشور را شناسایی و برای کادرسازی جذب کند. همزمان ایجاد دفاتر درسراسر کشور و آموزش نیروها در داخل تشکیلات مورد توجه قرار گرفت.
در انتخابات دوره ششم مجلس شورای اسلامی نیز این گروه با شعار، امنیت، عدالت، رونق اقتصادی و با تهیه لیستی که بیشتر از نیروهای متمایل به جناح راست تشکیل میشد اقدام به شرکت در رقابتهای انتخاباتی نمود. جمعیت ایثارگران در انتخابات ریاست جمهوری دوره هشتم (سال 1380) از علی شمخانی و احمد توکلی در برابر خاتمی حمایت کرد. در نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری از محمدباقر قالیباف (در مرحله اول) و از محمود احمدینژاد (مرحله دوم) حمایت کرد و در انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری (سال 1388) از محمود احمدینژاد حمایت نمود.[ همان، 239-240.]
از لحاظ دیدگاههای سیاسی، این جمعیت را میتوان در ردیف گروهای معتقد به پاسداری از اصول اساسی انقلاب قرار دارد.[ مظفری، آیت، جریانشناسی سیاس ایران معاصر، پیشین، ص 141.]