قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۳/۰۷/۲۲
–
۱۴۳۴ بازدید
چرا حق الناس اول اولویت دارد سپس حق النفس و در آخر هم حق الله ؟
1- مساله حق الناس تنها یک مساله عدم رعایت حق مردم نیست بلکه مساله مهم تری هم در آن وجود دارد که آن؛ عدم رعایت دستورات خداوند در ارتباط با اشخاص دیگر است در نتیجه مساله حق الله هم در اینجا مطرح می شود.
پس، در جایی که حقی از کسی خورده می شود، مساله حق الناس به همراه حق الله وجود دارد. یعنی شخص گناهکار، دو حق را ضایع کرده است.
به عبارت دیگر؛ حق الناس علاوه بر اینکه حق مردم است حق خدا هم هست . حق الله فقط حق خداست مثل نماز ولی حق الناس مثل تلف کردن مال کسی یا آبروی کسی را بردن ،حق خدا هم هست زیرا خدا امر کرده است و آن فرد مخلوق خدا است و کسی حق ندارد به مخلوق خدا بی احترامی کند. پس حق الناس نوعی تمرد از خدا و ضایع کردن حق خدا هم هست. بخاطر همین حق الناس مهمتر است.
البته از آنجائیکه در قیامت همه ی پرده ها کنار رفته و مردم به قدرت و عظمت الهی و جایگاه پیامبر و امامان معصوم علیه السلام نزد خدا واقف می شوند، از طرفی نیز همه در آن روز بزرگ، به لطف و عنایت و رضایت و رحمت الهی و نیز توجه و رأفت و شفاعت اولیاء خدا محتاجند، در صورتیکه در مقامی قرار بگیرند که اولیاء الهی وصایت و وساطت شخص بدهکاری را بکنند ممکن است برای رسیدن به قرب و رضایت بیشتر الهی، از حق و طلب خویش بگذرند و گذشت کنند.
2- در قرآن و روایات نیز به این مسأله توجه شده است. مثلا قرآن کریم می فرماید: « و نضع الموازین القسط لیوم القیامة فلا تظلم نفس شیئا و ان کان مثقال حبة من خردل أتینا بها و کفی بنا حاسبین ـــ و ما ترازو های عدل را برای روز قیامت خواهیم نهاد و ستمی به هیچ نفسی نخواهد شد و اگر عملی به قدر دانه خردلی باشد در حساب آریم و تنها علم ما از همه حسابگران کفایت خواهد کرد . » (انبیا/ 47)
یا در حدیثی از امام علی بن ابی طالب (علیه السلام) آمده است که در روز قیامت خداوند متعال می فرماید: « من خدایی هستم که جز من خدایی نیست ،حاکم عادلی که ستم نمی کنم. امروز به عدل و قسط بین بندگان حکم می کنم و در پیشگاه من کسی نمی تواند به دیگری ظلم کند. امروز حق ضعیف را از قوی می ستانم و صاحب حق اجازه دارد به اندازه حقش از نیکویی های بدهکار بردارد ( و در صورت نداشتن حسنه) یا به اندازه طلبش از گناه خود بر دوش او می گذارد و اگر کسی هم ببخشد، بر بخشش او جزا می دهم » . (بحار الانوار، ج 7 ، ص 268)
البته ممکن است صاحب حق با شناختی که در آنجا به دست می آورد ( و این که می بیند که چه ثوابی در ازای گذشتن از حق خود برای او است) از حق خود بگذرد یا رحمت و مغفرت الهی شامل حال کسی که ناخواسته حق الناس به گردنش آمده گردد و خداوند از طرف او صاحب حق را راضی گرداند .
جهت مطالعه بیشتر ر.ک:
– گناهان کبیره، شهید دستغیب
– اخلاق اسلامی (ترجمه جامع السعادات)، مرحوم ملا مهدی نراقی
– اخلاق در قرآن، مصباح یزدی
– توبه، تفسیر سوره توبه، ضیاءآبادی
پس، در جایی که حقی از کسی خورده می شود، مساله حق الناس به همراه حق الله وجود دارد. یعنی شخص گناهکار، دو حق را ضایع کرده است.
به عبارت دیگر؛ حق الناس علاوه بر اینکه حق مردم است حق خدا هم هست . حق الله فقط حق خداست مثل نماز ولی حق الناس مثل تلف کردن مال کسی یا آبروی کسی را بردن ،حق خدا هم هست زیرا خدا امر کرده است و آن فرد مخلوق خدا است و کسی حق ندارد به مخلوق خدا بی احترامی کند. پس حق الناس نوعی تمرد از خدا و ضایع کردن حق خدا هم هست. بخاطر همین حق الناس مهمتر است.
البته از آنجائیکه در قیامت همه ی پرده ها کنار رفته و مردم به قدرت و عظمت الهی و جایگاه پیامبر و امامان معصوم علیه السلام نزد خدا واقف می شوند، از طرفی نیز همه در آن روز بزرگ، به لطف و عنایت و رضایت و رحمت الهی و نیز توجه و رأفت و شفاعت اولیاء خدا محتاجند، در صورتیکه در مقامی قرار بگیرند که اولیاء الهی وصایت و وساطت شخص بدهکاری را بکنند ممکن است برای رسیدن به قرب و رضایت بیشتر الهی، از حق و طلب خویش بگذرند و گذشت کنند.
2- در قرآن و روایات نیز به این مسأله توجه شده است. مثلا قرآن کریم می فرماید: « و نضع الموازین القسط لیوم القیامة فلا تظلم نفس شیئا و ان کان مثقال حبة من خردل أتینا بها و کفی بنا حاسبین ـــ و ما ترازو های عدل را برای روز قیامت خواهیم نهاد و ستمی به هیچ نفسی نخواهد شد و اگر عملی به قدر دانه خردلی باشد در حساب آریم و تنها علم ما از همه حسابگران کفایت خواهد کرد . » (انبیا/ 47)
یا در حدیثی از امام علی بن ابی طالب (علیه السلام) آمده است که در روز قیامت خداوند متعال می فرماید: « من خدایی هستم که جز من خدایی نیست ،حاکم عادلی که ستم نمی کنم. امروز به عدل و قسط بین بندگان حکم می کنم و در پیشگاه من کسی نمی تواند به دیگری ظلم کند. امروز حق ضعیف را از قوی می ستانم و صاحب حق اجازه دارد به اندازه حقش از نیکویی های بدهکار بردارد ( و در صورت نداشتن حسنه) یا به اندازه طلبش از گناه خود بر دوش او می گذارد و اگر کسی هم ببخشد، بر بخشش او جزا می دهم » . (بحار الانوار، ج 7 ، ص 268)
البته ممکن است صاحب حق با شناختی که در آنجا به دست می آورد ( و این که می بیند که چه ثوابی در ازای گذشتن از حق خود برای او است) از حق خود بگذرد یا رحمت و مغفرت الهی شامل حال کسی که ناخواسته حق الناس به گردنش آمده گردد و خداوند از طرف او صاحب حق را راضی گرداند .
جهت مطالعه بیشتر ر.ک:
– گناهان کبیره، شهید دستغیب
– اخلاق اسلامی (ترجمه جامع السعادات)، مرحوم ملا مهدی نراقی
– اخلاق در قرآن، مصباح یزدی
– توبه، تفسیر سوره توبه، ضیاءآبادی
برای مطالعه بیشتر به سایت رجوع کنید: http://porsemani.ir