با عرض سلام.
چیزی نیست که حکم آن در اسلام بیان نشده باشد. لازم نیست که اسلام، حکم تک تک امور جزئی را مورد به مورد بگوید، اسلام احکامی کلّی دارد که امور جزئی، ذیل آن احکام کلّی قرار می‌گیرند.
طبق احکام اسلام، پوشیدن هر نوع لباسی که نشانی از فرهنگ ضدّ اسلامی باشد، جایز نیست. لباسی که عکس اسکلت روی آن هست هم مصداقی از چنان لباسهایی است. نماد اسکلت، از نمادهای شیطان‌پرستی و از نمادهای نهلیسم (پوچ‌‌پرایی) و مادّی‌گرایی و … است. پوشیدن چنین لباس‌هایی از مصادیق بارز تشبّه به کفّار است؛ و تشبّه به کفّار، طبق احکام اسلام، قطعاً حرام است.
در کتب فقهی هم تصریح شده که تشبّه به کفّار و مشرکین و دشمنان اسلام، چه در پوشش چه در خوراک چه در آرایش و پیرایش و چه در … ، جایز نیست.
رسول خدا(ص) فرمودند: «مَنْ تَشَبَّهَ بِقَوْمٍ عُدَّ مِنْهُمْ. ــــ هر کس خود را شبیه گروهی کند، از آن گروه شمرده می‌شود.»
این حدیث، عیناً از علی(ع) نیز نقل شده است.
رسول خدا(ص) فرمودند: «لیس منّا من تشبّه بغیرنا. ــــ از ما نیست کسی که خودش را شبیه به غیر ما بکند.»
آیا این لباسهایی که برخی مردم زمان ما می‌پوشند، مصداق شباهت پیدا کردن به غیر اهل بیت نیست؟ نه تنها تشبّه به غیر اهل بیت است، بلکه تشبّه به دشمنان اهل بیت است.
امیرمؤمنان(ع) فرمودند: «أَوْحَى اللَّهُ تَعَالَى إِلَى نَبِیٍّ مِنَ الْأَنْبِیَاءِ قُلْ لِقَوْمِکَ لَا تَلْبَسُوا لِبَاسَ أَعْدَائِی وَ لَا تَرْکَبُوا مَرَاکِبَ أَعْدَائِی وَ لَا تَطْعَمُوا مَطَاعِمَ أَعْدَائِی وَ لَا تَدْخُلُوا مَدَاخِلَ أَعْدَائِی فَتَکُونُوا أَعْدَائِی کَمَا هُمْ أَعْدَائِی ــــ خداوند متعال وحى کرد به پیغمبرى از پیغمبران خود که به قوم خود بگو که لباس دشمنان مرا نپوشند و طعام دشمنان مرا نخورند و رفتار دشمنان مرا انجام ندهند که ایشان دشمن من خواهند بود همچنان که آنها دشمن من هستند.»
توجّه داشته باشید که قرآن کریم، با صراحت تمام، مسیحیان و یهودیان را کافر خوانده است. شکّی در این نیست که اینها دشمن رسول الله(ص) و دشمن اسلام هستند. لذا لباس اینها هم لباس دشمنان خداست. حتّی مسلمانهایی هم که برخلاف سنّت نبوی لباس طرّاحی می‌کنند، در همان حیطه، دشمن خدا هستند.
امام صادق(ع) فرمودند: امیرالمومنین(ع) می‌فرمودند: «لَا تَزَالُ هَذِهِ الْأُمَّةُ بِخَیْرٍ مَا لَمْ یَلْبَسُوا لِبَاسَ الْعَجَمِ وَ یَطْعَمُوا أَطْعِمَةَ الْعَجَمِ فَإِذَا فَعَلُوا ذَلِکَ ضَرَبَهُمُ اللَّهُ بِالذُّلِّ. ــــ این امّت (مسلمانها) تا زمانی که لباس عجم را نپوشند و خوراک‌های عجم را نخورند، پیوسته در خیر هستند و هر گاه چنین کنند، خداوند برای آنها ذلّت را مقرّر خواهد کرد.»
منظور از لباس عجم، همان لباس غیر انبیاء است. چون لباس عرب در آن عصر، همان لباس انبیاء بوده است.
ملاحظه می‌فرمایید که برخلاف نظر شما بزرگوار، اسلام، حکم چنان لباسهایی را بیان کرده است. بلکه طبق این احادیث، حتّی همین لباسهای عادی هم غیراسلامی هستند. همین کت و شلوار و لباسهای کوتاه هم بعدها بین مسلمانها مد شدند و اصل آنها از غرب آمده. مردم ایران، تا عصر قاجاریّه، همگی لباسهای دراز داشتند؛ و تا عصر صفویّه، همگی عمامه هم می‌گذاشتند. حتّی ایرانی‌ها، قبل از اسلام هم لباس انبیاء را به تن داشتند. حتّی خود غربی‌ها هم تا قبل از عصر رنسانس، لباسهای دراز بر تن می‌کردند. لباس کوتاه، راه‌آور فرهنگ هرزگی غرب جدید است.
استفتاء از مقام معظّم رهبری:
سوال 1379: پوشیدن کروات چه حکمى دارد؟
جواب: به‌طور کلى پوشیدن کروات و دیگر لباسهایى که پوشش و لباس غیر مسلمانان محسوب می‌شوند به ‌طورى که پوشیدن آنها منجر به ترویج فرهنگ منحطّ غربى شود جایز نیست.
نظر یک کارشناس:
استاد پناهیان که هم استاد در دین شناسی اند هم استاد در غرب شناسی، هم استاد دانشگاه هستند هم استاد حوزه، هم از سخنرانان توانای کشور می باشند، هم نزد جوانان چهره ای مقبول می باشند، در دانشگاه تهران طیّ یک سخنرانی چنین فرموده اند:
« خدا سعی کرده غیرت دینی را با حلال و حرام حفظ کند؛ مثلا حرام است شکل ظاهری و چهره، شبیه به کفّار شود. شباهت به کفار معنا پیدا می‌کند آن زمانی که کت و شلوار در ایران باب شد. علمایی قوی نداشتیم و گرنه در آن زمان، کت و شلوار حرام قطعی بود.»
ـ تاریخچه کت و شلوار
این لباس در هیچ فرهنگ اصیل و قدیمی سابقه ندارد. هم در غرب قدیم ، هم در شرق قدیم، هم در خاورمیانه، لباس رایج، همواره لباس دراز بوده است؛ حتّی در کشورهای غربی نیز قبل از عصر رنسانس(عصر دین ستیزی)، لباس دراز رواج داشته.
لباس در بین انسانها دو کارکرد اصلی و چند کارکرد فرعی داشته است. یکی از کارکردهای اصلی اش حفظ انسان از عوامل آسیب رسان مثل سرما و گرما بود و کارکرد اصلی دیگرش پوشاندن بدن انسان و حفظ حیا بوده است. لذا اغلب مردمان دنیا، همواره لباسهای دراز داشته اند؛ چون لباس دراز هم در حفاظت بدن بهتر عمل می کند هم در حفظ حیا. لباس رایج در تاریخ گذشته ی بشر، لباس دراز بوده امّا گاه در تاریخ دیده می شود که برخی اقوام با گرایش به فساد جنسی، لباسها را، هم کوتاه و هم ناقص کرده اند. لذا در طول تاریخ هر جا با پدیده ی کوتاه کردن لباس مواجه می شویم، در کنارش گسترش فساد جنسی هم دیده می شود.
امّا کت از کجا ریشه گرفت؟
منشاء آن قطعاً غرب سکولار است. در مغرب زمین، قبل از عصر سکولاریسم، اغلب لباس دراز مد بوده؛ امّا از آغاز عصر رنسانس ـ که آغاز عصر دین ستیزی است ـ می بینیم که غربی ها شروع می کنند به کوتاه کردن تدریجی لباسها. لذا اگر به لباسهای قرن16 میلادی به بعد نگاه کنید، می بینید جلوی کتها را کوتاه و پشتش را دراز گرفته اند؛ در حالی که غربی ها، قبل از آن، لباسهای دراز می پوشیدند. از این دوره به بعد دیده می شود که از جلو، کتها تا زیر ناف بالا آمده اند، ولی از پشت تا زانو می رسند. شلوارهای آن دوره هم به شدّت تنگ و چسبان هستند. لذا در آن دوره مردان غربی را که نگاه می کنی، از جلو، برآمدگی آشکار دستگاه جنسی او را می بینی که از شلوار تنگش معلوم است. به وضوح دیده می شود که در آن دوره دارند فساد جنسی را ترویج می کنند. در این دوره، کسانی را هم می بینیم که ازدواج را کار احمقها می دانند و فرهنگ هرزگی را تبلیغ می کنند. این روند همچنان ادامه یافت و کم کم پشت کتها هم کوتاهتر شدند و کتهای امروزی رونق یافتند. یک کروات هم به تقلید از آیین اومانیستی مانوی به گردنشان بستند تا علامت اومانیسم و سکولاریسم و دین ستیزی آنها باشد.
امّا در ایران.
به گواهی تاریخ، مردم ایران، لباس کوتاه را علامت بی حیایی می دانستند و همواره لباس دراز داشته اند تا زمان حکومت قاجار. مردم ایران حتّی برهنه بودن سر را هم علامت بی شخصیّتی می شمردند تا آنجا که کلاه در میان ایرانیان، حکم ناموس را داشته. در دوره ی قاجار هم مردم ایران، لباس دراز دارند؛ امّا با نفوذ فرهنگ غرب، و رواج فساد جنسی، کم کم لباسها شروع می کنند به کوتاه شدن تا اینکه پالتوی بلند قاجاری تبدیل می شود به همان کت و شلوار مدل غربی. همان لباسی که طرّاحی شده تا دستگاه جنسی مرد را به نمایش بگذارد. روزگاری در کشور ما قبیح بود که ران مرد دیده شود، امّا با رواج کت و شلوار، رانها که هیچ، خود دستگاه جنسی هم از روی شلوار معلوم می شد.
نتیجه آنکه:
این لباس، اساساً برای فساد گستری طرّاحی شده است. در زمانی که ما دبیرستان بودیم، دبیران مردی که در دبیرستانهای دخترانه تدریس می کردند زیاد بودند. اطّلاع موثّق دارم که یکی از سرگرمی های دختران دبیرستانی در سر کلاس این بود که ببینند آقا معلّم دستگاه جنسی اش را در کدام سمت شلوارش جا سازی کرده است. این نوع لباس و مشابه های آن، اساساً برای همین مقصود طراحی شده اند. چرا گذشتگان ما این همه علاقه به لباس دراز و گشاد داشته اند، آن هم در عصری که پارچه، بسیار گران بوده و مردم اغلب اهل کار کشاورزی و کارگری بوده اند؟ چون گذشتگان می دانستند که سلامتی و امنیّت جامعه و خانواده، در این است که مسائل جنسی، مخفی بمانند. غرب سکولار هم به خوبی دانسته که اگر بخواهد جوامع و فرهنگها را نابود کند و بر دنیا مسلّط شود باید مسائل جنسی را فاش کند. و یکی از راههای این کار، مد کردن لباسهای کوتاه و تنگ است، که کت و شلوار از مصادیق آن است کجا رسد لباسهای جلف دیگر. ابتدا عبا و قبا را تبدیل کردند به کت؛ سپس کت را تبدیل کردن به پیراهن معمولی، سپس آستین پیراهنها را کوتاه کردند، و … . در مورد شلوار هم شلوار گشاد را تنگ نمودند، به آن هم بسنده نکرده، در جاهایی آن را کوتاه و در جاهایی آن را سوراخ کردند. الآن کم کم دارند حتّی نشیمن شلوار را هم پاره می کنند. دیگر چیزی نمانده که لخت بیایند به خیابانها.
این پدیده ی کوتاه کردن و سوراخ کردن را در اصطلاح جنگ نرم، فرهنگ اوپن سازی می گویند. مخالفان دین به خوبی دریافته اند که هر چه دستگاه جنسی انسان را بیشتر نمودار کنند به همان اندازه دین در انزوا قرار می گیرد. لذا لباسهای ما را اوپن می کنند، خانه های ما را اوپن می کنند جوری که از خیابان، ته خانه ی ما هم دیده شود. آشپزخانه (محلّ حضور ناموس ما) را اوپن می کنند تا میهمانها به راحتی ناموس ما را دید بزنند. حمّام اوپن هم در حال رواج یافتن است. احتمالاً نقشه هایی هم برای اوپن کردن توالت دارند. در مقابل این فرهنگ، ما فرهنگ اندرونی و بیرونی را در فرهنگ خود داشتیم که الآن دیگر نداریم.
عدّه‌ای هم به جای آنکه مردم را دعوت کنند به اینکه لباس پیامبر(ص) را بر تن کنند، روحانیون را دعوت می کنند به اینکه دست از سنّت نبوی بردارند و طبق سنّت شیاطین انسی، کت و شلوار بپوشند. لابد نسلهای بعدی هم انتظار خواهند داشت که روحانیون از همین شلوارهای سوراخ بپوشند. بنده گاه که به خوابگاههای دانشجویی می روم، تعداد زیادی از دانشجویان، با شلوارک و رکابی می آیند به نماز جماعت. برخی از دانشجویان را هم می بینم که فقط با یک شورت در راهروهای خوابگاهها رفت و آمد می کنند. این عاقبت کنار نهادن سنّت نبوی است. اهل بیت(ع) با کسی شوخی ندارند. در احادیثی که ذکر نمودیم ملاحظه فرمودید که تشبّه به کفّار را ـ چه در لباس و چه در طعام و … ـ تقبیح کردند و افراد متشبّه به کفّار را در حکم کفّار دانستند.
عزیزا! به جای این‌که به دل غیرمعصوم خود اعتماد کنید، مطالعه‌ی خودتان را در مورد اسلام، بیشتر کنید.