همه مراجع (به جز بهجت): خیر، کسب رضایت او واجب نیست؛ ولى باید از این گناه توبه کند.[ امام، استفتاءات، ج 2 گناهان کبیره، س 16 و 21؛ فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 982؛ سیستانى، Sistani.org، غیبت؛ تبریزى، استفتاءات، س 1004 و 1006 و دفتر: بهجت، نورى، وحید، صافى، خامنه اى، مکارم.]
آیت اللّه بهجت: آرى باید رضایت او را جلب کند، مگر اینکه عزت و آبروى او را نزد کسانى که پیش آنان غیبت کرده، اعاده نماید و اگر امکان رضایت و یا دسترسى به او نباشد، باید براى او استغفار کرد.[ استفتاءات، ج 4، س 6469 و 6475.]